Love At First Sight

Chapter 20 - New Year!

This chapter is dedicated to Gian! I appreciate your votes <3 Yay, thanks friend! :)

NIKA'S POV

It has been one week since nangyari yung tawag ni Patrick. And since then hindi ako makatulog ng maayos dahil kakaisip dun. I don't know kung bakit tumawag si Patrick sa 'kin  that time. Kakausapin niya ba ko but hindi natuloy because salita ng salita si Christian? Or.... manghihingi siya ng tulong sa 'kin because Christian is drunk? Or.... gusto niya talagang marinig ko yung mga sinabi ni Christian? I don't really know. Bad timing kasi ang pag lowbattery ng phone ko. Pero kinabukasan naman tinawagan ko si Patrick pero lagi siyang out of coverage area o di kaya busy. Nakaka inis talaga!

Hindi ko naman magawang matawagan si Christian dahil hindi ko kaya. Wala pa 'kong lakas ng loob. Dahil hanggang ngayon I'm still confused. At the same time, natatakot din ako. Maraming mga bagay na pumasok sa isip ko. What if totoo yung narinig ko? What if mahal niya talaga 'ko? Kasi diba sabi nila kapag ang tao daw lasing, lahat ng sinasabi nila ay totoo. Pero what if sa sobrang kalasingan niya hindi niya na namamalayan yung sinasabi niya. Pero ang hindi ko talaga maintindihan kung bakit siya maglalasing sa araw ng pasko? At ang isa pang iniisip ko, ang hindi niya pagbati sa 'kin ng pasko. Ibig sabihin lang noon, hindi ako mahalaga sa kanya. Pero bakit sasabihin niyang mahal niya ko? Eh kung mabati nga lang ako, hindi niya ,magawa. Ang gulo gulo!

Lalo na mamaya dahil pupunta kami sa kanila para doon mag celebrate ng New Year. In-invite kasi kami ng parents niya. Hindi naman kami maka tanggi dahil nakakahiya. Syempre gusto din nila ma meet kung kanino na arranged-marriage ang anak nila. Although nakita ko na yung dad niya but still hindi ko pa siya ganoon ka close. Kinakabahan pa 'ko dahil hindi ko pa na meet yung mom niya. What if mataray yung mom niya? What if hindi niya ko magustuhan para kay Christian?

Hay bahala na.....

Pero ang bagay na pinaka iniiwasan ko ay ang......

Mag-assume or mag expect.

Kasi nga too much expectation leads to disappointment.

Ayokong umasa dahil lang sa narinig ko.

I need a confirmation.

Pero kapag umamin siya sa 'kin hindi ko na alam ang mangyayari sa 'kin.

Alam ko sa sarili kong, gusto ko siya.

O mahal?

Mahal ko na nga ba siya?

Pero hindi ibig sabihin na gusto o mahal ko man siya, magiging kami na agad.

Pero syempre, ayaw kong mag assume na aamin siya sa 'kin.

Ayokong umasa.

Inayos ko na yung white with black polka dots kong dress. Inaantay ko na lang si mommy matapos mag ayos then magtataxi na lang kami papunta sa bahay nila Christian.

After magbihis ni mommy dumeretso na kami sa bahay nila Christian.

Habang naglalakad kami papunta sa gate nila, dumoble ang kaba ko. Parang  ang daming kabayo na tumatakbo sa puso ko.

"Wag kang kabahan." Sabi ni mommy habang pinipisil yung kamay ko. Napansin niya yatang hindi ako comfortable. Feeling ko sobrang lamig ng buong katawan ko.

"Goodmorning po. Kayo po ba si Mrs. Perez?" Bungad ng maid samin pagka doorbell namin.

"Yes."

"Sige po, pasok na kayo."

Napansin kong kami lang yata ang bisita nila.

Ano 'to, one on one talk ng parents namin?

I'm holding a box of cupcake I made for him.