ÇETE SAVAŞLARI

ATEŞTEN GÖMLEK

Merhaba çok değerli arkadaşlarım. Uzun bir zamandan sonra yeniden beraberiz. Öncelikle birkaç açıklama yapmama izin verin lütfen...

Temmuzda gireceğimiz çok önemli bir sınav için hazırlık yapıyoruz ve inanın bu yıl bizim için oldukça yoğun geçiyor. Bu nedenle bölümler biraz gecikebilir, bu konuda sizden anlayış talep ediyoruz.

Bu arada böyle bir zamanda yorumlarınızla bizi motive edebilir, destekleyebilirsiniz. Sizi çoook seviyoruz! ❤

YB SINIRI 100 VOTE + 1K YORUM

Kemerlerinizi bağladıysanız... Keyifli okumalar!

***

DERİN'DEN

"Kızım benim alnımda aptal mı yazıyor? Kim inanır bu yalana!"

"Neden inanmıyorsun ya inanılmayacak bir şey mi?" dedikten sonra sesimi biraz alçaltarak sadece Seko'yu hedef alacak şekilde masada eğildim ve devam ettim. "Bak, o günden beri çok üstüne gittik kızın. Özellikle Poyraz ve Mert... Belki çok az vicdan yapmış olabilirim. Bu yüzden kalacak yerim yok dediğinde bizim evi verdim işte geçici olarak. Olay bu. Abartmayalım."

"Sen ciddisin."

"Evet Seko! Ciddiyim. Kapatabilir miyiz artık konuyu?"

Yalan söylediğim zaman belli olmasın diye ısrarla göz teması kurardım insanlarla ve şu an gözlerimi dikmiş kaşlarımı kaldırmış Seko'nun yüzde yüz inandığını belirten bir ifade bekliyordum. Bir süre suratımı inceledikten kafasını yana eğip derin bir nefes aldı.

"Gece, doğru mu söylüyor?"

Gece'ye dönüp söylediklerimi onaylamasını istemişti. Geldiğinden beri dudaklarını kemirerek bizi izleyen Gece, Seko ona dönünce şaşırdı. Tabii ki şaşıracak!

"Bana inanmıyorsun da Gece'ye mi inanacaksın Seko? Bana güvenmiyor musun?"

İşte bu, içime bir öküz oturmasına sebep olmuştu. Gece'ye benden daha mı çok güveniyordu?

"Derin, olayı çarpıtma ne alakası var?"

Arkama yaslanıp kollarımı bağladım ve ne yapacağımı düşündüm. Tek isteğim şu an masadan kalkıp gitmekti.

"Peki, öyle olsun... Sor bakalım Gececiğine yalan mı söylüyormuşum."

Kahvesini yudumlayan Gece'nin boğazında kalmış olacak ki ben cümlemi bitirir bitirmez öksürmeye başladı.

"Aa... Şey..."

Yanında oturan Seko'yla göz göze gelmemeye çalışıyordu. Seko ise tam tersi tüm bedenini ona çevirmiş elini de Gece'nin sandalyesinin arkasına koymuştu. Zavallı kız büyük ihtimalle şu an üstünde büyük bir baskı hissediyordu. Seko'nun ağına düşmüştü bir kere...

"Ben hastanedeyken yanıma geldi. Nasıl olduğumu merak etmiş. O sırada da hastaneden çıkış işlemlerimi yaptırıyordum. Kalacak yerimin olmadığını öğrenince sizin evde kalabileceğimi söyledi."

"Siz bayağı böyle kız kıza falan... Derin?" dedi Seko şaşkınlıkla.

Tamam inanmıştı. Aslında söylediklerimiz yalan da değildi. Sadece Pelin olayından bahsetmemiştik. Ama şu an Seko'nun yüzündeki munzur ifade daha çok canımı sıkıyordu. Gözlerimi devirip camdan dışarıyı izlemeye başladım.

"Ya bizim Derin'i ilk defa bir kızla arkadaşlık ederken görüyorum da... Şaşkınlığımı mazur görün."

Tam ağzımı açacaktım ki Gece benim yerime devam etti.