TSGU 2: Caught In His Trap (Unedited)

Chapter 17 - Hugs

Chapter 17

When the door slowly closing, he was right there standing in front of me, looking at me, meaning what he said with the most painful expression I've seen from him since I have known him.

I suddenly felt a pain struck in my chest kaya napahawak sa bahaging yun ng puso ko. Parang gusto ko biglang pabalikin ang elevator paakyat ng 11th deck kung yun ba talaga yung mukhang nakita ko sa mukha ni Andrew.

Nanghihina ang mga tuhod ko na lumabas ng elevator nang makarating sa deck 6 at napatitig sa papasarang elevator door na mukhang umaakyat muli.

Bakit tila bigla akong tinubuan ng guilt dahil parang ako yung nang-iwan? Siya naman yung nagpaiwan diba? Wala akong ginawa diba? He was the one who pressed the button, I'm not!

Eto naman ang gusto ko diba? Ang mag-enjoy nang mag-isa, what's the fuss now Thea? This is what you wanted. He was just granting your wish to be alone.

Nailibot ni Thea ang paningin sa paligid, May mga boutique of branded items, karaoke rooms, Arcade, photo booth, restaurant, bars and café sa Lobby.

Naglakad lakad si Thea wearing her High waist mid-thigh shorts and fitted white V-neck shirt which she bought at TYF, with her belt bag on her waist, and white rubber shoes. She tied her long hair in a ponytail at dumiretso sa may gitna ng Deck kung saan may nagpapalabas, ang Resorts World at Sea. It was just a round stage at may mga bicycles and unicycles na nagpe perform with different size of the it. May upuan sa gitna, at may isang bakante na nasa likuran. she was amazed and was laughing her heart out, dahil sa nakakatuwang palabas.

Pansamantalang nakalimutan niya ang lalaking malamang ay nasa kwarto nila.

"Punta tayo mamaya sa baba, bili tayo ng pwede nating kainin dito sa kwarto. Nagugutom ako kapag bumabalik na tayo dito sa loob!"

Napalingon sa kaniyang kanan tapos ay sa kaliwa si Thea when she thought she heard Andrew's voice pleading like a child. That's exactly what he said nang lumabas sila para mag-agahan.

"So, gutom na siya ngayon? Ganun? Kasi nasa kwarto na siya? Tsk! Ano naman ngayon?" Napalabi niyang bulong at Pilit binabalik ang focus sa nagpe perform, clapping every time they'll joke with their performance.

Pero hindi pa man din natatapos ang palabas ay tumayo na si Thea at muling naglakad pabalik sa dinaanan niya kanina na nakaismid. Para bang kinakain siya ng konsensiya kahit hindi niya Alam kung bakit.

Napadaan pa siya dun sa Lobby Café at bumili ng pastries and refreshments in two servings for to-go.

Para siyang inutusan ng kaniyang Dy na bumili ng pagkain pero Napipilitan lang itong sumunod. She was at that state when she went inside the elevator, pressing the 11th.

This time ay sarili na niyang repleksyon ang iniirapan niya dahil parang naisahan siya ng lalaki, at nahipnotismo na hindi niya napapansin. At talagang siya PA ang bumili ng pagkain dito. Gusto niya tuloy ipukpok ang sariling ulo sa dingding ng elevator.

When the elevator sounded and cued to open, ganun na lang ang gulat niya sa hindi inaasahang madadatnan sa labas nun.

There he was, Andrew, sitting on the floor with his one leg upwards, facing the elevator, nakasandal sa pader ng isang room. He got those hopeless and helpless eyes when I saw him had a glimpse of who ever may come out of the elevator door. At parang slow motion na napabalik ang tingin niya sa direksyon ko, sakto namang pag-apak ng mga paa ko palabas.

His eyes sparkles with hopes when he forces his body to stand up and reached my direction. In a speed of light, I found my self entangled in his embrace. Mas matingkad siya ng bahagya sa akin pero nakaya nitong isiksik ang ulo nito sa leeg ko. I'm already in tiptoed dahil sa bahagyang pagtayo nito dahilan para magulat ako at mapakapit sa likod nito kahit bitbit pa ang pagkain na binili ko. Mahina pa akong napatili kaya nahampas ko ito ng mahina sa likod.