KAIRA [BNHA]

3-Parçalanan Bağlar (1)

1 Yıl Önce

    Annemle birlikte kurabiye yapıyorduk. Çikolatalı kurabiye. O gün içimde bir türlü durmayan bir huzursuzluk vardı. Çikolata damlalarını kurabiyelerin üstüne yerleştirirken:
"Anne, benim özgünlüğüm hâlâ çıkmadı. Yok mu acaba?"
"Ichika, hâlâ bir  kahraman olmak istiyor musun?"
"Evet! Tabii ki ama dört yaşıma girdim. Şimdiden belli etmeliydi ama. "
"Ichika daha bir ay önce dört yaşına girdin. "
"Kahraman olmak istiyorum! All Might kadar güçlü ve iyi bir kahraman ama neden babam kahramanlar hakkında konuşmama izin vermiyor ki? Kahramanlardan konuşunca çok sinirleniyor.Kahramanlardan n-"
"Hayır Ichika, baban  kahramanlardan nefet etmiyor. Sağdece..."
"Hayır! Hayır bu doğru değil! Neden sürekli hep aynı şeyleri diyorsun!

Hep aynı şeyleri söylüyor! Babam hep konuyu değiştiriyor! Bir gerçek varsa bilmem lazım. Daha özgünlüğüm bile çıkmadı. Yoksa... Benim özgünlüğüm yok mu? Hayır! Var ama sağdece daha çıkmadı.

"Ichika, iyi misin?"
Ortalık gergindi. Yine benim yüzümden. Her zaman bu konuyu açan ben oluyorum.
"Anne... Özür dilerim. Ç-çok üzgünüm. Yine yaptım. "

Annem yanıma çömeldi ve bana sıkıca sarıldı. Sonra garip bir şekilde ellerim titremeye ve nefes almakta zorlanmaya başladım. Daha önce hiç böyle olmamıştı. Ben değişik hissediyordum.
"A-anne, b-b-ben iyi de-değilim."

-Hastane-

Gözlerimi yavaş yavaş araladım. Ve bir süre beyaz tavana baktım. İleriden bir ses geliyordu. Duyabiliyordum.
"Doktor Bey, iyi mi?"

Anne?

"Herhangi ciddi bir durum yok. Ama dediğim ilaçları kullanırsa sabaha daha iyi olur." dedi ve devam etti:
"Endişelenecek bir durum yok. Ancak özgünlüğünün ne olduğu konusuna gelince her ne ise daha önce görmediğim türden bir hücre yapısına sahip."

Bu demek oluyor ki bir özgünlüğüm var.
"Herşey için teşekkür ederim doktor!" dedi. Sonra ise telefonunu alıp bir numarayı aradı. Fısıldar gibi konuşuyordu. İyi duyamıyordum. Ama birkaç kelime net anlaşılıyordu.
"...bu onun için çok tehlikleli. Ichika için fazla!"

 Ne? Bir dakika özgünlüğümün ne olduğunu mu biliyor? Benim için tehlikeli olan ne? Bana fazla olan ne?
"Anne?"
"Ichika, uyanmışsın."

Eczaneden ilaçları alıp evin yolunu tuttuk. Yol boyunca hiç konuşmadık. Eve vardığımızda, ilaçlarımı içiriyordu annem.
"Aç ağzını!" Kafam kadar kaşığı soktu resmen ağzıma. Bu ilaçlar için herhangi bir ölçek falan gerekmiyor mu?
"Anne, ben seni konuşurken duydum ve benim için tehlikleli olan ne?" Gözlerimin içine bakıyordu. Telaşlanmıştı.
"Ichika, kurabiyelerimiz daha bitmedi. Hadi gel de bitirelim."

Yine yapıyor! Hayır! Hayır! Bu sefer olmaz!

"Bana fazla olan ne anne?"
"Baban gelmeden önce kurabiyeleri bitirelim. Süpriz olsun. Ne dersin?"
"HAYIIIIIIR!"
Annem yanağıma elini koydu. Ve sarıldı.
"Ichika, bunu sana zamanı geldiğinde anlatacağım. Söz ver-"
"Bu sefer buna izin vermeyeceğim. Ben... B-ben... AAAĞĞĞTTT!" Anlatamayacağım kadar kötü bir ağrı saplandı mideme. Ellerim karıncalandı. Karma karışık hissediyordum. Yine sesim çıkmıyordu...
"Ichika, iyi mis-"
"ANNE?!?" Annem anında kendini çekti, ayağa kalktı ; tıkanmış gibi sesler çıkararak yere yığıldı. Nefes almakta zorlanıyordu. (sanırım\ _('-')_/)  Hayır hayır hayır! Bunu ben yapmadım. Yapamam.
"ANNEEEEE!!!!"

Karanlıktı, evden çıkmadım. Etraf çok sessizdi. Dış kapının karşısındaki uzun koridorun en ucunda yerde oturuyordum. Ellerimi hiçbir yere dokunmuyordum. Ben annemi... Ben lanetliyim... Insanlara zarar veren bir lanet...
Kapıdan kilit sesleri geldi. Babam olmalıydı. Karanlık koridora yayılan ışık gözlerimi kamaştırdığından gözlerimi kırpıştırdım. Babamın elindeki poşetler yere düştü, sonra ise gözleri benim gözlerime ilişti.
"Ichika..."
"Baba..."

Yavaş adımlarla yanıma geldi. Gelirken göz ucuyla mutfağa baktı -annemin olduğu yere- sonra ise hemen yüzünü çevirdi.  Bana eğildi ve sarıldı. Ellerimi değdirmedim çünkü ne olacağını biliyordum.

"Sevgili prensesim, herşey daha iyi olacak. Herşey geçecek. Herşey düzelecek."
Bunları söylerken saçlarımı okşuyordu.
"İsteyerek yapmadım, ben-"
"Şşşş..."

Gözlerimi kapadım ve bu olanların hiç gerçekleşmediğini umdum.
____________________________________

    Arkadaşlar bu bölümü nasıl buldunuz?

    Aslında bu bölümde asıl olayı başlatacaktım ama biraz geçmişten bahsetmeye karar verdim. Bilerek Tomura'nın geçmişine benzer yazdım. Birkaç bölüm arası geçmişten veya kendi karakterlerimden bahsedeceğim. Bölümü yazdım ama yazdıkça düzenleme yaptım. Bunun için biraz gecikti. (^-^)  Kendinize iyi bakın!
   
   Sayonara!

   ♡♡♡