KAIRA [BNHA]

20-Pişman Olmak İçin Çok Geç

3. Şahıs

"Çok üzgünüm..."

Eiji elini Tomura'nın yanağına götürdü, Tomura ise ona karşılık yüzünü çevirdi. Gözleri her şeyi çift görmeye başladığında başı da ağrıyordu. İleriden gelen siren sesleri, mavi ve kırmızı ışıklardan polislerin geldiğini anladı. Sesler beyninde yankılanmaya başlayınca Tomura acı içinde yere yığıldı.

Hayatında, belki de en güvendiği kişi kensisine ihanet etmişti. Eiji kendi elleriyle Tomura'nın güvenini yerle bir etmişti. Tomura yerde gözlerini kapattı. Hava kararmıştı. Hava sıcaktı, yazın son ayındalardı ama sanki kar yağıyormuş gibi geldi Tomura'ya. Üşüyordu, hem de çok. Titriyordu. Gözlerini açtığında hareket edemiyordu. Soğuk kelepçeleri ellerinde hisseti.

Midnight daha ne olduğunu anlayamadı. Beyaz saçlı kadın kimdi ve Tomura'ya az önce ne yaptı? Telefonuna baktı ve mesajı gördü. Doğru ya, cips ve gazoz alacaktı, daha fazla düşünmedi. Giderken yolda bir yere uğrar alırdı nasılsa. Polislere doğru ilerledi, polislerin yanında Miruko, Hawks ve Uwabami de vardı. Tomura'yı baygın bir halde arabaya bindiriyorlardı. Beyaz saçlı kadın polislerin yanındaydı.
"İş birliğiniz için teşekkürler, Bayan Eiji." dedi bir polis, kadına.

Eiji, yere bakıyordu. Doğru olanı yapmıştı, birçok insanı öldürmüştü ve cezasını çekmeliydi. Ama bir yandan da yanlış yapmış gibi geliyordu. Evet, Tomura'yı seviyordu ancak herkesin iyiliği için yapmıştı bunu. Tomura kendisini bunun için asla affetmeyeceğini biliyordu ve bu çok canını yakıyordu. Şu an Eiji için önemli olan tek şey kızıydı. Kızını alıp eski evlerine gidecekti. Her şeyden uzak ve sakin bir hayat yaşayacaktı.

Bir polis hızlıca ellerini kavradı ve belinde birleştirdi. Sonra da kelepçeleri taktı. Eiji şaşkın bakışlarıyla sağdece, "Hey! Ne yaptığını sanıyorsun!" diyordu. "Bırak beni! Bıraksana!" diye bağırıyordu. Kendisini neden yakalamışlardı ki? Eiji daha fazla direnmedi.
"Siz de bizimle geliyorsunuz..." dedi kelepçeyi takan polis.
"Ama neden?!?"
Eiji sorduğu soruya yanıt gelmeyince sessiz kalmayı tercih etti.

Gang Orca geldiği anda çıkardığı yüksek ses Ichika'nın uzun mavi saçlarını geriye doğru savurmaya yetiyordu. Nicole bıçağı saha sert tuttu. Manual, Gang Orca'nın yanına ilerledi ki Nicole bıçağı beline sapladı. Manual yere yığıldı.

Ichika hâlâ kulaklarını tutuyordu ki, garip bir duygu hisseti. Kötü bir duygu, bir an bedeni titredi. Gözlerini her kapattığında aklına babası geliyordu. Sağdece şuan babasına bir şey olmamış olmasını diliyordu.

Nicole yeteneğini etkinleştirip Gang Orca'ya doğru koşuyordu ki, Gang Orca sıktığı silahtan çıkan mermi Nicole'nin omuzuna denk geldi ama Nicole'nin vicudunu saran zehire temas edince eridi gitti. Nicole dikkatle bakınca bunun bir 'kurşun' değil içinde ilaç olan bir iğne olduğunu fark etti.

Gang Orca silahın yönünü çevirip Ichika'ya sıkınca, Nicole bağırdı.
"HAYIIIIIIIR!"
Nicole şuan kendini düşünmeden  küçük kıza doğru koştu. Yeteneğini durdurdu, zehirle Ichika'ya donunamazdı.
"Hey! Yer cücesi, iyi misin?!?"
Cevap vermedi, veremezdi.
"Hey," dedi daha kısık bir sesle.
"Lanet ols-" ensesinde hissetiği acının nedenini biliyordu. Elini ensesine götürdü ve iğneyi çıkarttıktan hemen sonra bayıldı.

Dabi alevleriyle Joke doğru savurdu. Joke her bir seferde kaçıyordu. Dabi iki eliyle birlikte zaten dar ve küçük olan koridoru alevlerle doldurdu. Alevler bittiğinde artık nasıl depar kasmışsa 'Kalkan Kahramanı: Kabuk' Joke'nin önüne atılmış hem onu hem de kendisini korumuştu.

Dabi artık gerçekten de bıkmıştı.
Herkes herkesi koruyordu. Bu neydi be? Spinner'ı yakasından tuttu. Spinner'ın deli gibi gülmesi Dabi'yi çileden çıkarıyordu. Buna rağmen onu yanına aldı ve geri geri giderken bir yandan da alevlerle ileri doğru saldırı yapıyordu. Kabuk ise kalkan yaparak yavaş yavaş Dabi'ye ilerliyordu. Spinner'ın işi bitmişti ama Dabi yine de onu yanına alacaktı. Döve döve bayıltırdı ve sustururdu nasıl olsa.