Bu gün benim için güzel bir gün olacak. Teknoloji fuarına gideceğim. Belki de gittiğim ilk fuar olacak. Heyecanlıyım tabii ki ama asıl beni korkutan şey ise orada birçok insan olacak. Kalabalık olacaktı. Ve kalabalık ortamları pek sevmem. Ne zaman gideceğimizi bilmiyorum ayrıca daha ne giyeceğime bile karar veremedim.
Uzun koridorun sonundaki toplantı odasında olmalıydılar. Yani bakmaktan zarar gelmezdi. Koridorda yürürken Re-Destro ile karşılaştım. (Mangayı okuyanlar bilir.)
"Burada ne yapıyorsun bakalım?"
"Babamı gördün mü?"
"Koridorun sonundaki toplantı salonunda ama şuan rahatsız edilmemesi gerek küçük hanım."
"Teşekkürler" dedim ve çok hızlı bir şekilde toplantı odasına koşmaya başladım.Re-Destro arkamdan koşup beni engellemeye çalışıyordu bir yandan da 'dur' diyordu. Ben ise son sürat toplantı odasına koşuyordum. Re-Destro'nun arkamdan beni yakalayamayacağını bildiği halde koşturması hoşuma gitmişti. Odanın kapısını açar açmaz;
"Baba!"
"Ne var yer cücesi?" (Nicole)
(Nicole benim villain karakterim uygun bir zamanda tanıtacağım.)"Ehem ehem!" Babamın sesi yüksek çıkmıştı. Nicole ise gözlerini devirdi.
"Ichika şuan meşgulüm." dedi. "Hey kel! Ichika'yı ÇIKARIR MISIN?" Ve babam Re-Destro'ya sert baktı. Re-Destro da bana. Birinin benim yüzümden bunları işittiği için kendimden nefret ettim.
"Baba! Benim suçumdu bu. Ben dinlemedim onu!"
"Ichika çık dışarı!" dedi. "Lütfen"
Sağdece "Peki" diyebildim. Sonra ise kapıyı kapatıp çıktık,
Re-Destro ile yürürken:
"Ben çok özür dilerim!"
"Sorun değil..."
Bir bir süre sessizlik oldu.
"...olur böyle şeyler."Sonra hiç konuşmadık. Ben kendi odama gittim, Re-Destro ise alt kata giden merdivenlere yöneldi. Odamdaki pencereden dışarıyı izlemeye başladım. Güneşli bir havaydı. Ve uzun zamandan sonra tekrar dışarı çıkacaktım. Acaba nasıl bir yerdi? Merak etmiyorum, acaba orada robot hayvanlar var mıdır? Yada hayır hayır, asıl unicorn robotu var mıdır? Ya da-
Kapı açıldı ve içeri babamın girdiğini gördüm. Toplantısı bitti mi?"Ichika, hazırlan hemen."
"Teknoloji fuarına mı gidiyoruz?"
İnanamıyorum!!!!
"Evet, hadi gidelim."Yarım saat kadar sonra üstümde askılı lacivert, beyaz benekli, etekli bir elbise giydim. Yaniiii önüme gelen ilk elbise olduğundandır. Babam saçlarımı at kuyruğu yaptı çünkü saçlarımı tek başıma toplayamıyorum. Ayakkabı olarak beyaz sade babet gidim ve işte hazırdım!
Fuara giderken arabada gidiyorduk. Ben ve babam arka koltuklarda otururken, arabayı ise şoför sürüyordu. Arka camdan dışarıyı izlerken bizim arabamıza benzeyen üç araba da arkamızdan geliyordu. Bu demek oluyordu ki yalnız değildik. Diğer villainler de geliyordu.
Evet biliyorum, babam kötü şeyler yapıyordu. Kahraman olduğunu sanıyordum. Hep öyle hayal ederdim çünkü. Ama kahraman değildi, kahramanlara zarar veren biriydi. Buraya ilk geldiğimde öğrenmiştim. Ben de kahraman olmak isiyordum ama böyle insanlara zarar veren bir lanetim varken insanları kurtarmak yerine onların canını acıtabilirdim. Ben bir kahraman olamazdım. Bu çok kötü bir hayaldi. Çok boş ve gereksiz.
"Geldik Ichika."
"Aa... Ne-Nere ?"
Yine dalmışım. Hemen toparladım kendimi:
"Yaşasıın! Olley be!"
Gelmiştik, İnanamıyorum Geldik!
Şoför kapımı açtığı gibi fırladım dışarı. Mavi gökyüzüne baktım ve temiz havayı içime çektim. Dışarı uzun zamandır çıkmıyordum gerçi bu bana garip hissertirmişti.Babam siyah kapşonlu bir sweetshirt (lütfen doğru yazmış olayım!!!) giymişti ve kapşonu da takmıştı. Neden takmıştı ki?!? Elimi tuttu ve çömeldi. Gözlerimin içine baktı:
"Ichika yanımdan ayrılma sakın!"
"Tamam baba." Derin bir nefes verdi.
"Bak Ichika, yanımda dur ve dikkat et. Sağdece sorunsuz bir gün olsun tamam mı?"
Başımı 'evet' anlamında salladım. Ayağa kalktı ve elimi tuttu. Sonra ise fuarın olduğu kapıya yöneldik. Güzel olacaktı!____________________________________
Merhaba Arkadaşlar! Bölümü nasıl buldunuz!
Lütfen yorum yazmayı ve oy vermeyi unutmayın. Önceki bölümü yayınladıktan hemen sonra yazmaya başladım bu bölümü bu kadar gecikmesinin nedeni tabii ki ilham gelmesini beklememdi. Bu arada diğer bölümleri çok fazla düzenlediğimden dolayı sürekli bildirim gelebilir bunun için üzgünüm. Kendinize iyi bakın!
Sayonara!
♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAIRA [BNHA]
Fanfic"Hiç bir şeyi sevmiyorum. Ben her şeyden nefret ediyorum. Her şeyi öldür, her şeyi mahvetmek istediğim şey bu. Yaşayan her şeye acı veriyorum. Kimse hafife alınmamalı, herkes tehlikelidir. Hiç kimse masum değildir."