KAIRA [BNHA]

10-Geçmişin İzleri

Yazarın Ağzından -Hızlıca-

   Tabii ki olay yerine -hastaneye- polisler, kahramanlar, ambulanslar geldi. Yine. Midoriya ve Todoroki'yi derhal başka paramparça olmayan bir hastaneye götürüldüler.

Nicole, Aizawa tarafından polislere teslim edildi. Polisler Nicole kalın demir eldivenler ile dokundular çünkü yeteneğini hala aktive ediyordu. Normalden  çok daha fazla yeteneğini kullandığından vicudunda hoş olmayan yaralar vardı.

Bu arda All Might, Midoriya'nın dediklerine bakılırsa Tomura'nın bir kızı olduğunu öğrenince dedektif Tsukauachi'nin (nasıl yazılıyor emin diilim) yanına gitmişti. Genç dedektife bildiklerini anlatınca Tsukauchi araştıştırmayı kabul etmişti.

All Might

  Bu sabah Tsukauchi aradı. Elinde bir yığın bilgi varmış. Telefonu kapattığımda hemen askıda duran ceketimi aldığım gibi dışarı çıktım. Hava sıcaktı ve güneş tam da tepedeydi ama ben yine de ceket giydim. Ne diyebilirim ceket giymeyi seviyorum.

Yolda yürürken insanlar 'hey! B-bu All Might!' diyorlardı. Fotoğraf çekinmek isteyen çok fazla kişi vardı. Zamanım da çok yoktu ama kıramadım işte. ^^

Tsukauchi'nin yanına vardığımda beni kendi ofisine kadar eşlik etti. Ofisine gelince bir koltuğa yayıldım.
"Emm..." diye konuşmaya başladı.
"Şimdi yaklaşık iki yıl kadar önce bir vaka oldu."
Çalışma masasının çekmecesinde duran dosyayı aldı ve bana uzattı. Dosyaya ben göz gezdirirken devam etti.
"Polisler olay yerine gelince yerde yığılmış durumda olan bir bayan varmış."
O sırada dosyada bulunan bir kadın resmine baktım. Beyaz saçları, mavi iri gözleri vardı. Altında 'Eiji Shigaraki' yazıyordu. Bunu görünce gözlerim açıldı. Tsukauchi konuşmaya devam ediyordu.
"Kadını acilen hastaneye kaldırmışlar. Kadına ne olduğunu şimdi bile hala bilinmiyor. Belinde (Ichy'nin sarılırken ellerini deydiği yerler) siyah renginde leke benzeri izler varmış. O anda nabzı hala atıyormuş ama bilinci kapalı durumdaymış. Tam olarak 3 ay 7 gün yoğun bakımda kalmış. Bilinci açılınca ve kendini toparlayınca polisler onunla konuşmaya çalışmışlar. Ama kadının ağzından bir harf bile çıkmamış."

Elimdeki dosyayı hala inceliyordum. Hatta bir deli raporu bile var ama hiç hastaneye kaldırılmamış. Gözüm özgünlüğüne kaydı:
duygu malipulasyonu.
(Kesin yanlış yazdım ama görmezden gelin😳😶)
Tsukauchi:
"Ha bir de kızı varmış. Şuan 5 yaşında olması lazım."
Bunu duyunca ona baktım. Aradığım cevap buydu. Devam et der gibi kafamla işaret yaptım.
"Ichika Shigaraki. Adı bu. Emm... Bu olaydan bir gün önce hatta 14 saat önce hastaneye gittikleri biliniyor. Kızda görülmemiş bir hücre yapısı olduğu kaydedilmiş."

Ne diyeceğimi bilemiyordum. Tomura... Onun da bir ailesi varmış. Hatta karısı. Agh! Ne diyorum ben ya, çocuğu kendi mi doğuracaktı? Aklım yine bi sakat. Haydaaa...

"Kadın şimdi nerede?"
Bu sorum üzerine genç dedektif:
"Aslında bakarsan daha bir gün önce taburcu edilmiş."
"Ne? Nereden?"
"Hastaneden, iki yıl boyunca tedavi görmüş."
"Ne için?"
"Belindeki şu leke yani yaralar... Günden güne kötüleşmiş."
"Hmm..."

Tsukauchi'ye teşekkür ettikten sonra ofisinden ayrıldım. Aradan yıllar geçmişti ve öylece bir gün ben bunları öğreniyordum. Midoriya ufaklığı en son hastanedeydi.

Bu öğrendiklerimi Aizawa ile paylaşmalıyım diye düşününce hemen telefonumda numarasını aradım. Aç hadii!
"Ne?"
"İnsan alo der."
"ALO!"
"Şey Aizawa sana anlatmam gereken şeyler var. Ama telefonda olmaz. Neredesin sen oraya geleyim. Daha rahat konuşuruz."
"Karakoldayım"
"Ne? Neden?"
"Bilmiyor musun?"
"..."
"Ahh, hastaneye villainler saldır-"
"NEE?"
"Bi dinle!"
"..."
"Villainler saldırdı. Midoriya ve Todoroki ikisi de ağır yaralanmışlar. Başka hastaneye kaldırdılar. Todoroki, Midoriya ve Bakugou'yu görmeye gelmiş. Hani şu fuar olayında en ağır hasar alanlar yine onlar olduğundan."
"..."
"Ben ise bir villain yakaladım. Şuan soruşturmada. Neyse ne, şu küçük kız da kaçtı."
"Söyleyeceklerim de onunla ilgili zaten. Seninle nerede buluşalı-"
Telefon suratıma kapandı ve bir konum atıldı. Off bulunduğu karakolun konumu. İlla ayağına gideceğim. Ben hastaneden ayrıldıktan 2 dakika sonra saldırı olmuş. İnanamıyorum ve ben yine yanlarında değildim. Tek başlarınaydılar, tek başlarına mücadele ettiler.