_matmazel_123 bu bölümde spoi olacak. Bittiğinde koyu harflerle yazacağım. Zaten hikayenin o kısımlarını okuyup okumamanız o kadar büyük bişeyi değiştirmeyecek. Atlayabilirsin. Spoi içeren taraf bittikten sonra okumaya devam edersin♡. Gerçi benim istediğim finali yazabilmem için spoi vermeye ihtiyacım var. Üzgünüm:(
Medya: Ağlamak istiyorum...
3. Şahıs
(Spoiiiii⬇)
Eiji'nin saçları siyah, gözleri gri ve teni de solmuştu. Hiçbir tekpi vermiyordu. Öylece bakıyordu. Tomura istediği şeyi yapıp yapmamak arasında kaldı. Eiji şuan içten içe acı içinde kıvranırken, Tomura yapmak istediği şeyi de yaparsa muazzam bir acı daha yaşayacaktı.
"Buna katlanabilecek misin?," dedi Tomura. Cevap gelmedi. Tomura düşündü. Yapacağı ilk şey Eiji'nin tuhaflığını almaktı.
"Tamam... Ardı ardına iki kez aynı acıyı yaşayacaksın," diye ekledi. "Bunu sana yapmak doğru mu bilemiyorum. Bunu öğrendiğinde, benden nefret edebilirsin..." dedi. Eiji'nin hiçbir şey ifade etmeyen gri gözlerine baktı. Gökyüzü mavisini özlemişti.Sonra iki ellerini de Eiji'nin yanaklarına yerleştirdi. Odaklandı. Tomura'nın etrafında siyah, üstünde kırmızı çizgiler bulunan ve uzayan şeyler belirdi. Bunlar Eiji'ye temas ettiklerinde, Eiji'nin siyaha dönmüş saçları havalandı ve gri gözlerini kapadı. Bu uzantılar Eiji'nin bütün bedenini sardı. Eğer Eiji şuan herhangi bir şey söyleyebilse, 'Sana güveniyorum Tenko,' derdi.
Tomura, Eiji'nin özgünlüğünü aldığında,
"Üzgünüm,"dedi. Eiji'nin vicudunda açılan herhangi bir yara yoktu. Eiji'nin şuan yaşadığı her şey zihninde oluyordu. Bu yüzden ilk olarak özgünlüğünü almıştı. Eiji'ye 'yenilenme' tuhaflığını vermek saçmaydı. Vicudunda yenilenebilmesi gereken bir yara yoktu. Tomura, Eiji'ye vereceği tuhaflık; 'ömür'. Eiji'nin sağdece biraz daha zamana ihtiyacı vardı. Onu üsse götürüp tam olarak neyi olduğunu anlayamalılardı. Ömür tuhaflığını vermezse saniyeler içinde ölücek ve kurtulma şansı olsa dahi kurtulamazdı. Artık Puppet'in kontrolünde değildi, artık özgürdü. Tomura bunları düşünürken, bir yandan da bunu gerçekleştiemeye çalışıyordu.Başarmıştı. Eiji'nin özgünlüğünü almıştı ve onun yerine başka bir özgünlük vermişti. Tomura, Eiji'nin nabzının ve nefes alışlarının düzeldiğini anladı. Bunu hayatında ilk kere yapmıştı. Tomura gülümsedi ve yerde yatan kadına sarıldı.
"Başardım," dedi. "Kurtulmak için şansın var..."
(Spoiiiii bittiiiğ⬆ zaten çok hızlı atladım olayı ;-; Üzgünüm ama ayrıntılı yazmaya üşendim ):Tomura ve Dabi eski üsslerine geldiklerinde, Toga, Spinner, Kompress ve Twice'nin üssün etrafında bulunan herkesi çoktan halletiklerini gördüler. Toga eşyalarının bulunduğu koliyi bahçeye çıkarırken Tomura'yı gördü.
"Ayayay! Heey! Gelmişler!," diye bağırdı.
Spinner sağdece bir spor çantası kadar eşya getirmişti yanında. "Hızlı olalım," dedi. Tomura içeri girdiğinde salonda bulunan kanepelerin üzerine Eiji'yi bıraktıktan sonra, yerdeki bir polisin telefonunu aldı. Şansına şifresi yoktu. Tomura'nın telefondan aradığı kişi açtı.
"Dinle beni kel! Yeni bir üss ayarla bize. Yarım saate kadar konum atmış ol," dedi. 'Kel' dediği kişi Re-Destro'ydu.
"Peki efendim..."Dabi kendi odasına çıktı ve polislerin yerleştirdiği 'girilmez, inceleme altında' yazısını yırtıp attı. Odasını karıştırıp piercinglerini, siyah botlarını ve kıyafetlerini aldı. Kutuyu dışarı çıkarırken gözüne Nicole'nin odası takılınca kutuyu yere bırakıp odaya girdi. Odayı gözleri ile incelediğinde siyah bir defter gördü. Siyah defteri açıp sayfalarını kurcaladığında bunun bir günlük olduğunu anladı. Günlüğün sayfaları arasındaki fotoğraflara baktı. Nicole'nin herkes ile olan fotoğlarfı vardı ve bunları burada saklıyordu. Dabi odadan bu siyah defterle birlikte ayrıldı. Dabi çok sessiz ve soğuk davranıyordu ama bunun zamanla düzeleceğini herkes biliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAIRA [BNHA]
Fanfiction"Hiç bir şeyi sevmiyorum. Ben her şeyden nefret ediyorum. Her şeyi öldür, her şeyi mahvetmek istediğim şey bu. Yaşayan her şeye acı veriyorum. Kimse hafife alınmamalı, herkes tehlikelidir. Hiç kimse masum değildir."