KAIRA [BNHA]

13- (2-A SINIFI)

Aylar Sonra

"Şşt Mineta! Ders ne kanka?"

"En sevdiğim derssss. Midnight'in dersiiiiiiiiiiii~"
Sero gözlerini devirdi.
"Midemi bulandırma be!"
Kirishima araya girdi:
"Midnight hocaya yan gözle bakma haa! Aizawa Sensei gözlerini oyar!"
Bunu duyunca Mineta'nın suratı düştü. Doğru söylüyordu ama kabullenemezdi.
"Hevesimi kaçırmasana!" dedi. Sesi ağlayacak gibi çıkıyordu.

"Ben çok güzelim🌟!"
Kaminari, Aoyama'ya uzunca baktı. Sonra kendinden emin bir şekilde konuştu.
"Ben de çok yakışıklıyım!"
Kimse bu fikire katılmayınca:
"Değil mi, Jirou?"
Jirou adını duyunca kızardı ve kulaklık jakılarını Kaminari'nin kafasına geçirdi.
"Ağğğ yapma be!"

Ashido arkasında oturan Tsuyu'ya döndü.
"Bakugou çok yorgun görünmüyor mu Tsu?"
"Ben olsam Bakugou'nun arkasından konuşmazdım, Vrak!"
"Hadi ama T-"
"YORGUN FALAN GÖRÜNMÜYORUM RAKUN GÖZ! SENİN İŞİN GÜCÜN YOK MU LAN? MOBESE KAMERASI GİBİ MİLLETİ İZLİYON!"
Bakugou aniden bağırınca hemen arkasında oturan Midoriya ve Ashido yerinden sıçradı. Ashido'nun gözleri fal taşı gibi açıktı. Şaşırmıştı tabii ama şaşırdığı şey bağırdığı için değil onca kişi konuşurken nasıl kendisini duyduğuydu. Ashido bir şeyi kesinleştirdi: Bakugou'nun kulakları kesinlikle çok iyi duyuyordu.

"Bakugou bağırma!" diye bağırdı Iida.
"DİYENE BAK SEN!"

O sırada kapı açıldı ve içeri Midnight girdi. Herkes sustu, sağdece Mineta'nın ağladığı için çıkan burun çekme sesleri duyuluyordu. Kısa süren bir sessizlikten sonra sınıf aniden eski haline döndü. Herkes bir ağızdan avaz avaz bağırıyordu. Midnight derin bir nefes aldı.
"2-A SINIFI!" dedi. Bunu dedikten sonra yumuşadı gülümseyince gözleri kapandı. Bu gerçekten onu aşırı sevimli yapmıştı. UwU

"Bu gün yeni senenin ilk dersini işleyeceğiz! Modern Sanat Kahraman Tarihiii!" dedi ve devam etti.
"Kitabınızı ve defterinizi çıkarın hadi."
Sınıftan defter, kitap sesleriyle birlikte konuşma sesleri de geldi ama Midnight bunu ağırdan aldı.
"Evett!" diye ders anlatmaya başladı.
"Tarihteki ilk özgünlük bedeninden ışık yayan bir bebekle birlikte geldi. Zamanla..."

Midoriya ders dinlerken aklına gelen düşünce ile gözlerini devirdi. Mirio Senpai artık yoktu. Geçen sene, son senesiydi UA'da olan. Üniversite'ye gitmişti ama ne diyebilirdi ki özleyecekti onu. Hem de çok...

Bir süre sonra zil çaldı.

"Deku?"
Midoriya söyleyen kişiye baktı. Uraraka yanındaydı. Midoriya elini ensesine götürdü. Uraraka kendisine çok yakın durduğundan Midoriya kızardı.
"E-efendim U-Uraraka?"
Uraraka durumu anlayınca o da kızardı ve geri çekildi.
"Ş-Ş-Şey di... yecektim, eee... bizim yani Iida ve benimle... dışarı gelir misin? Konuşuruz biraz."
"Olur"

"Iida! Ciddi misin?" (Uraraka)
"Evet Ağabeyimin durumu günden güne iyileşiyor." dedi mutlulukla. Konuşarak kantine kadar gittiler. Midoriya arkadaşlarına -Uraraka ve Iida- çikolata ısmarlayacaktı.

"Üç karam."
"Sıradaki ders ne?" diye sordu Uraraka. Midoriya:
"Aizawa-"
Kantinciye uzattığı para yere düşünce sözü yarıda kesildi. O anda kantin sırası bekleyen gece mavisi saçları olan bir çocuk söyleyen kişiye yani Midoriya'ya baktı. Midoriya kendisine bakan çocuğu gördüğünde o da ona bakı. Bu sene yeni gelen birinci sınıflardan olmalıydı. Neden kendisine bakıyordu ki?

Birbirlerine öküzün trene baktığı gibi baktılar. Çok boş ve gerektiğinden uzun. Gece mavisi saçları olan çocuk Midoriya'ya 'ne?' diyormuşçasına omuz silkti;) Sonra bir şey çıkmayacağını anladığında önüne döndü.

"Parayı verecen mi?" derken kantinci gözlerini devirdi. Midoriya önüne döndü, parayı da verdi. Yemeyeceğiz paranı! Kantinden çıktıklarında arkadaşlarına çikolatalarını verdi. Uraraka elinden alırken Midoriya'ya gözlerini kısarak bakıyordu.

Not: Öyle bakmasının nedeni Midoriya'nın o çocuğa uzun uzun bakmasıydı. Birinci sınıf bir öğrenciyle bile kıskandı anlayacağınız...

"Midoriya o çocuk kimdi?" diye sordu Iida.
"Bilmem. Aizawa deyince baktı. Ha bu arada sıradaki dersimiz Aizawa Sensei ile."
"Çocukla bakışana kadar tenefüs bitti zaten Dekuuu!" dedi iğneleyici bir sesle Uraraka. 'Çocukla' kısmını bastırarak söylemişti. O sırada da zil çaldı.

Midoriya, ilk senenin ilk dersini iyi dinlememişti. Sınav zamanında konuyu baştan çalışması gerekecekti. Yoksa her türlü sınav ona girerdi. Bu dersi tüm dikkatini vererek dinleyecekti. İçinden tekrar etti:
Hadi, Midoriya dersi iyi dinle seni lanet olası!

Tomura, Ichika'yı bahçeye çıkardı. Bahçede içi kum doldurulmuş korkuluklar vardı.
"Pratik yapabiliriz."
Ichika 'evet' anlamında başını salladı.

"Yapabiliriz, yapabilirim..."

"İçindeki nefreti açığa çıkar. Kimseye zarar gelmeyecek, zarar görecek tek şey şuradaki cansız korkuluklar. Anlaşıldı mı?"
"Evet"

Eiji, bahçeye bakan pencereden onları izliyordu. Kızının iyiliği için, yeteneğini kontrol altına alabilmesi içindi bu pratik olayı. Umarım işe yarardı.

"Ichika, hayatta en sevdiğin şey nedir?" diye sordu Tomura. Bu soru aklına gelmişti. Bu soruyu hiç bir zaman sormamıştı ona. Hiç bir zaman. Aradan çok olay geçmişti. Annesi gelmişti yanına ama onun hiç gülümsediğini görmemişti. İsteyeceği her şey yanındaydı, değil mi?

"Hiç bir şeyi sevmiyorum ben. Herşeyden nefret ediyorum. Herşeyi öldür, herşeyi mahvetmek istediğim şey bu. Yaşayan her şeye acı veriyorum. Kimseye bağlanmamaya çalışıyorum. En azından bir süre önce belki de hayatımın tek amacının bu olduğunu düşünürdüm..."

Ichika'nın sesinde duygu yoktu. Soğuk ve hissiz bir sesti bu. Hiç bir şey ifade etmeyen, boş... Yüzünde de en ufak bir duygu belirtisi yoktu. Dahası kaşlarını çatmış ve gözlerini korkuluklara dikmişti. Odaklandığı tek şey sağdece yok edeceği kum dolu korkuluklar mıydı? Devam etti:
"Kimse hafife alınmamalı, herkes tehlikelidir. Hiç kimse masum değildir!"

Bunlar içinden gelen seslerle aynıydı. İchika içindeki sesi dinliyordu.

"Onları ne kadar yok etmek istiyorsun?" dedi Tomura. Ichika korkuluklara baktıkça daha farklı hissediyordu. Kendi ellerinin kaşındığını hisetti. Aklında yankılanan kelimeleri dinledi. Daha sonra dinlediğine pişman olacaktı. Kendinden yine nefret edecekti. Yine kontolü kaybedip yanlış bir şeyler yapacaktı. Ama şuan bunları düşünmüyordu, düşünmek istemiyordu.

Ciddi misin? Sağdece yok etmen gereken engel, oradaki cansız şeyler mi?

Merhabaaaaalar!
Bölümü nasıl buldunuz?

Bu aralar cidden fazla boş oluyorum o yüzden sıkıldıkça veya vakit buldukça yeni bölüm yazıyorum.

Umarım bölümü beğenmişsinizdir.💙
Lütfen, lütfen! Yorum yazmayı ve oy vermeyi eksik etmeyin☆

Sayonara!
♡♡♡