ÇAPKIN & PSİKOPAT

Bölüm 29

Neden Elmira'yla biraz baş başa kalmıyoruz? Tabi Elmira cinnete gelip beni kesmezse güzel olur. Düşüncelerim gayet masum(!) Sadece beraber vakit geçirmek istiyorum.

Ani bir kararla yataktan fırladım ve hızla, paldır küldür merdivenlerden salona indim. Ben bu şekilde inince kafalar komple bana döndü. Mustafa endişeyle atıldı.

-Bir şey mi oldu?

Kafamı olumsuzca salladım ve Elmira'ya sırıttım. Elmira kaşlarını çattı, şüpheyle yüzümü inceledi. Ellerimi iki yana açtım.

-Elmira'yla birkaç gün daha buradayız!

~Elmira~

Ne saçmalıyor yine bu adam? Birkaç gün... Ne? Birkaç gün, Sarpla yalnız, ben? Mümkünatı yok kalamam. Etrafa bakınca insanların bana baktığını gördüm. Sarpı bozmamak için bir şey demeden gülümsedim. Mustafa araya girdi.

-Lan oğlum bende bir şey oldu sandım.

Diğerleri gülerek işlerine koyuldular. Elmas'a ben geliyorum diyerek merdivenlerde sırıtarak dikilen Sarp'ın yanına gittim ve kolumu beline dolayarak yukarı çıktık. Yukarı çıkıp odaya girdim ve kapıyı kapatıp içimdeki siniri serbest bıraktım.

-Sarp sen niye bana sormadan kafana göre iş yapıyorsun? Neden burada kalıyormuşuz?

Biraz yüzü düşmüş olsa da çaktırmadan eski hakine büründü. Belimden kavrayarak beni kendine çekti. Gözlerimin içine baktı ve elleri sırtıma gitti.

-Baş başa vakit geçirelim diyordum fena mı olur?

Kaşlarımın çatık kalması için direniyordum fakat başarılı olmak zordu. Bir de karşınızdaki sevdiğiniz adam size masum bakışlar atıyorsa. Sinirli yüzüme sıcak bir gülümseme yayılmasına engel olamadım.

-Bakma bana öyle. Kalalım, tamam. Hadi şimdi aşağıdakilere yardım edelim.

Aşağıya indik ve hazırlıklara yardım ettik. Gerçi pek bir şey kalmamış ama. Televizyondaki kadının önündeki çikolata topları iştahımı açıyordu. İç çekerek baktım. Levent'in kıkırdadığını duydum. Levent bana mı gülüyor acaba diye Levent'e baktım ve evet bana gülüyor. Elimde uğraştığım stres topunu Levent'e fırlatmamla bize baktılar.
-Sadece elimden kaydı.

Levent bana göz kırpınca Sarp bana sinirli bir ifadeyle baktı. Kıskandı mı? Yok artık.

Herkes bir muhabbete kendini kaptırmış gidiyorken ben düşünüyorum.

Bizim evliliğimiz nasıl yürüyecek? Bir evlilikte cinsel yaşam her şeydir. Cinsellik olmadan iki insan zamanla birbirinden soğuyacak. Sevgi her ne kadar güçlü olursa olsun. Özellikle Sarp'ı düşünürsek kaçınılmaz olacak. Atamıyorum, birisi bana her dokunduğunda korkuyordum. Sanki o herif geri gelmiş gibi hissediyorum.

Sarp'la olay çok farklı, onun dokunuşları ürpertmiyor ama yine de tereddütteyim.

Sarp'ın bana dokunuşlarında çok farklı bir şey var. Şehvetle değil şefkatle dokunuyor, her dokunuşu öpüşü sevgi parçaları saçıyor.

Daha 13 yaşındaydım, annem olacak o fahişeden yardım istemiştim. Onunsa tek yaptığı Kemal'e dönüp sessiz halletmesini söylemek oldu. O anda dünya başıma yıkılmıştı. Ne yapacağını bilmiyordum ama canımı yakacağından emindim. Yaptığı işkencelerin izlerini hala taşıyordum. Özellikle alt vücudumdaki izler hiç azalmıyor. Bacaklarımda ve göğsümde düzenlemeler var, hatta sırtım bile iyileşme gösteriyor ama orası...

Bacağımda bir el hissedince ister istemez bir çığlık attım. Kenara çekilip dizlerimi kendime çektim ve kafamı gömdüm.

-Lütfen bana dokunma! Lütfen.