ÇAPKIN & PSİKOPAT

Bölüm 13

Hiç istifini bozmadan topluluklarının üzerinde bir kez döndü ve dibime girip elini göğsümde dolandırmaya başladı. Ah o silah başımda olmayacaktı ki, o kolunu kırıp bir taraflarına...
-Bundan sonra benim sözümde çıkmamaya alışmalısın Sarp. O kadına da çiçek falan gönderirsin artık. Aslında kardeşim oldukça hoşlanmış ondan. Yani senden ayrılınca çok eksiklik hissetmez.

Birden daha fazla dayanamadım ve göğüsümde dolanan ele hızla vurup indirdim ve hışımlana boğazına yapıştım.
-Elmira'ya bir şey yaptınız mı?

Arkamda ki şerefsiz silahı enseme indirdi ve beni sersemletti. Bayılmamıştım ama başım dönüyor. Bende bunu kendime lehime kullanmak için baygın rolüne girdim. Ayrıca düşününce Elmira'dan bahsediyoruz Sat komandolarına benziyor kadın. Bunlar kim, Elmira'ya zarar vermek kim? Gram beyin yok, Elmira'yı tanımıyorlar bile bir şey yapamazlar. Anca boş boş konuşuyorlar. Boşuna endişeleniyorum. Arkamdaki adam kollarımdan tutarak beni sürüklemeye başladı. Birden telefonum çalınca irkildim ama kendimi bozmadım. Adam telefonu cebimden çıkardı ve açtı sanırım.
-Oo, Sarp'ı unutsan iyi edersin güzelim ama bana gelmek ist...

O gülerken ayağa fırladım ve adamın kafasını tutup arabanın camına geçirdim. Telefonum düşmüştü ama şu an onu düşünemem. Cam bayağı sağlammış kırılmadı ama herife nalları diktirdi. Sıra geldi Eda kaltağına. Arabanın kapısına yaslanmış bekliyordu. Ona yönelince korkuyla ellerini kaldırdı.

-Sarp bekle, biz aslında sana şaka yapıp korkutmak istemiştik ama kardeşim fazla abarttı. Üzgünüm.

Son cümlesinde gülümsemeye çalıştı ama korkudan gülümseyemedi bile. Pekala biraz oynayalım o zaman. Korkunç yüz ifademi sildim ve yerine gülümsedim. Ellerimi kızın iki yanından yasladım ve kulağına eğildim.
-Her ne olursa olsun umursamam ama işin içine Elmira girerse o zaman zor işin.

Geri çekildiğimde yüzüme bir ışıltıyla bakıyor. İyi bir şey söylediğimi sanmıyorum.
-Yani benimle her zaman seks yapacağın anlamına mı geliyor? Beni bırakmayacak mısın?

Geriye çekildim ve daha detaylı inceledim yüzünü. Bu kadın ciddi anlamda hasta. Her şeye rağmen tek düşündüğü benimle seks yapabilmek mi? Ona inanmayan gözlerle baktım.
-Sen delirmişsin Eda. Git kendine bir psikolog bul. Hatta psikiyatri uzmanına görün konuşmaktan fazlasına ihtiyacın var.

Tam arkamı dönüp giderken koluma yapıştı ve yalvarmaya başladı.
-Lütfen Sarp ne istersen yaparım. Nemfomaniyim, sana mecburum.

Ney maniyim dedi? Kafam karışık bir şekilde bakışlarımı ona çevirdim. Ne saçmalıyor bu?
-Seks bağımlısıyım yani. Nerdeyse sadece sende doyuma ulaşabiliyorum ve bu beni rahatlatıyor. Üstelik bütün erkekler benim peşimde dolaşırken sen neden beni geri çeviriyorsun. Senin istediğin her şeyi sana vermeye hazırken...

Bakışlarında o kadar değişik bir şey var ki bu beni korkutuyor. Sadece nemfomani yüzünden bu şekilde davrandığını sanmıyorum. Eda'yı hiç böyle görmedim, sanki çıldırmış gibi. Ben düşünceli bir haldeyken bir anda yakama yapıştı.
-Hep o şeytan yüzünden değil mi? Onda olup da bende olmayan ne var ki? Ondan daha güzelim ben ve daha tecrübeliyim. Kadınların duymaktan bile korkutuğu her türlü fantaziye açığım. Bak benimle istediğin her şeyi yapabilirsin.

Yakalarımı kurtardım ve öfkeyle konuşmaya başladım.
-Eda sen gerçekten hastasın! Yardıma ihtiyacın var. Üstelik Elmira'nın hiç bir suçu yok. Ben onun peşinden koşuyorum.

Birden bakışları karardı ve bana sinirle baktı. Sonra bakışlarını gözlerimden alıp arkama doğru bakıp sırıttı.
-Prensesimiz de geldi.