louder than bombs | taekook ✓

7

umarım bu bölümü seversiniz 😔

birbirilerinde nasıl kayıtlılarsa öyle yazdım bu arada🐯

-

is it my fault?
is it my wrong?

-kim taehyung, 00:00

🐰🐥

bilinmeyen
günaydın, jeongguk.

"Jimin, baksana."

Jimin elindeki saç düzleştiricisini yerdeki boş bir kısma bırakıp yanıma geldi, saçında üç ayrı yerde minik tokalardan vardı, benim tokalarımı kullanmış olması beni biraz rahatsız etse de bunu ona söylemedim, onu seviyordum ve üzülmesini istemezdim. O da beni seviyordu -bunu ben düşünmüyordum, o söylüyordu sürekli- ve benim rahatsız olacağım bir şeyi yapmak istemez, hemen tokaları çıkartırdı. Yine de üzülebilirdi, evet, bunu düşünebiliyordum.

"Kim bu, Taehyung mu?"

"Evet." dedim. Bir de kafamı aşağı yukarı salladım, nedende hem sözlü hem bedensel onaya ihtiyaç duymuştum.

"Yaz hadi, görüldü atmış oldun böyle."

Görüldü atmak, böyle kullanılmasa da onu düzeltemedim o anda, gözlerim telefon ekranında açık olan mesajda ve numarasının solunda gözüken minik yuvarlaktaydı, kendi fotoğrafı vardı orada, ilk mesajlaştığımızda mor saçlı bir fotoğrafı olsa da şimdi şapkalı, arkadan çekilmiş bir fotoğrafı vardı.

Klavyeyi açtım ve Jimin'in dediğini yazdım.

minik bebeğim🐰
günaydın.

Mesajımı anında görmüştü ve hemen yazıyor... yazısı nunarasının altında gözüktü.

bilinmeyen
nasılsın?

"Bekletme bu sefer."

Ona cevap vermeden dediğini yaptım, hemen cevap yazmaya başladım.

minik bebeğim🐰
iyiyim, sen nasılsın?

bilinmeyen
ben de iyiyim, teşekkür ederim.
ne yapıyorsun?

minik bebeğim🐰
aslında, bilgisayarda oyun oynuyordum.
fakat sen mesaj atınca oyunu birden bıraktım ve sanırım oyundan atıldım.
yani, artık oynamıyorum.

🐱🐯

"YOONGI-AH, NE DİYOR BU ÇOCUK?"

"Lan sakin ol, yukarı çık." Kendimi panikle ve çokça da heyecanla attığım yerde biraz daha tepinerek koltuğa geri çıktım. Kalbim ağzımda atıyordu resmen, beynim zonkluyordu. Resmen bana benim için oyunu bıraktığını söylemişti ve Jeongguk oyunlara tapan bir insandı. Anladığım kadarıyla yani, görmemiştim hiç oynarken. Keşke görebilseydim, dedim içimden ama sonra şu dileklerin kabul olduğu ana denk gelirsek diye hemen dileğimi değiştirdim, keşke onu kocaman gülümserken görebilsem, dedim.

"Görüldü attın, mal herif." dedi Yoongi bacağıma tekme atarak. Hemen kendime gelerek panikle telefona baktım. Sıkılıp uygulamayı kapatabilirdi ve onun oyun oynamak ve video düzenlemek haricinde telefonla pek ilgilenmediğini düşünürsek hemen girmezdi de. Neyse ki hala çevrimiçiydi. Günlük şans hakkımı böyle kullanmıştım.