louder than bombs | taekook ✓

37'

MERRRRHABALARRRR BİZ GELDİK

son kez✌😭

evet son😭😭😭 bitti ltb macerası... bir daha benden "louder than bombs | taekook" bildirimi almayacaksınız... BÖYLE DİYİNCE ÇOK ÜZÜLDÜM YA

bölüme geçmeden minik bir detayı söylemem lazım;;

ilk bölümü hatırlayın, şarkısı yine winter beardı ve "imagine your face, say hello to me" kısmıydı.

taehyung hayal etti, tüm fic boyunca çabaladı ve en sonunda tüm o kötü geçen günleri jeongguk ile beraber bitti, yani o günler artık önemsiz, hiçbir şey onun için.

bölümün şarkı sözlerine bakın şimdi de😔⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇

son kez tatlı yorumlarınızı bekliyorum, iyi okumalar💘

🐭🐱🐿🐨🐥🐯🐰

then all the bad days
they're nothing to me

-winter bear, kim taehyung

to jeon jeongguk

-

"Muzlu süt alabilir miyim?"

Karşımdaki kadın kafasını aşağı yukarı sallayıp elimden parayı alarak arkasını döndüğünde yanımda bir şeylerden şikayet eden Jimin'e dönerek elimi dudaklarının üzerine bastırarak onu susturdum.

"Sus artık, dans yarışmalarına daha yedi ay on gün var."

"Ama kazanmam lazım!" Gözlerimi devirerek önüme döndüm, bu sırada bana süt kutusunu uzatan kadının elinden sütü alarak teşekkür ettim ve Jimin'in omzuna kolumu koyarak onu kendimle birlikte yürütmeye başladım. Bu sırada o hala konuşmaya devam ediyor, ben ise tek elimle sütü açmaya çalışıyordum, pek başaramasam da.

Bugün üniversitede üçüncü yılımızın ilk günüydü ve artık Taehyung ve Yoongi hyungun bizimle olmayacağı gerçeği beni sabah okula gelirken üzmüştü biraz, Taehyung iki hafta önce tamamen başladığı işinden aşırı memnundu ve her gün mutlulukla kalkıp gidiyordu Namjoon hyungun yanına. Bu sabah da öyle olmuştu, ben okul için hazırlanırken o işe gitmişti ve giderken öyle heyecanlıydı ki mezun olduğumda ben de işimi böyle severek yapar mıyım, diye düşünmeme sebep oluyordu.

Muhtemelen yapardım çünkü okuduğum bölümü seviyordum.

Ben bunları düşünürken Jimin'in bir anda bana dönüp heyecanla konuşmasıyla ona döndüm. "Jeongguk, sen mi katılsan benimle?"

Elimdeki sütü düşürmekten son anda kurtulurken gözlerimi şaşkınlıkla açarak Jimin'e döndüm, aniden durmamla birlikte yan tarafımdan, tam olarak saat dört yönünden biri bana çarptı. Sağ kolumun ve sırtımın birazının yandığını hissederek üzerime dökülen sıvının ne olduğunu düşünemeden arkamdan gelen, "Özür dilerim, çok özür dilerim!" sesiyle hemen o tarafa döndüm ama dönerken sırtım acımıştı, üzerimdeki kapüşonlu, cepli, sarı sweatim sırtıma sürtününce acı vermişti.

Pekala, arkamı dönüp konuşan kişinin sesini algılayıp yüzünü görmemle birlikte birkaç saniyeliğine tıpkı bilim kurgu filmlerindeki gibi zaman durmuş olabilirdi.