Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω οτι βρίσκομαι σε ενα μεγάλο δωμάτιο χρώματος άσπρο. Προσπαθώ να σηκωθώ σιγα σιγα γιατί νοιώθω να πονάει απίστευτα το κεφάλι μου.
Βλέπω μια νοσοκόμα να μπαίνει στο δωμάτιο και να με ξανα ξαπλώνει.
'Μην σηκωθείς ακομα δεν κάνει' λεει καθως κοιτάζει κάτι στον ορο.
'Τι εγινε που ειναι οι αλλοι;!' Ρωτάω καπως ζαλισμένη.
'Τρακαρατε και ενας κύριος μας κάλεσε και για αυτο είστε εδω άλλωστε. Τα υπολλοιπα ατομα βρίσκονται σε διαφορετικά δωμάτια' λεει με γλυκιά φωνή.
Την κοιτάζω λες και μιλάει την πιο περίεργη γλωσσα του κόσμο.
'Μην κουράζεσαι Κωνσταντίνα η κυρια Θωμαη, βρίσκεται εξω απο το δωματιο και περιμένει να σε δει.' Λεει αλλα αυτην την φορα με πιο σοβαρό ύφος.
Ειχα χρόνια να ακούσω να με φωνάζουν με το βαφτιστηκο μου ονομα.
'Μπορει να μπει μεσα;!' Λεω με κουρασμένη φωνη
'Φυσικα...' λεει καθως βγαινει απο το δωμάτιο.
Μετα απο λιγο μπήκε η γιαγια μου και ηρθε αμέσως κοντα μου. Με φίλησε το κεφάλι και με κοίταξε.
'Εισ καλα κουρίτσιμ' λεει με ενδιαφέρον.
'Ναι γιαγιά μην ανησυχείς' της λεω.
'Πώς να μην ανησυχού αγιεμ γκοτζαμάν τρακα εγιν. Πάλι κλα και τα άλλα πιδια είν κλα ο θεος και η Παναγιά να τα φλαει αλλά πάλι κλα δεν ήταν σουβαρου' λεει
'Οι αλλοι ξύπνησαν;!' Ρωτάω
'Ναι εδού κι ώρα μονου η μήτσενα δεν αν'ξε τα ματιατσ' λεει
'Γιατι' Ρωτάω με απορία
'Δεν ξέρου αλλα μια χρα ειν αποτ είπει ο μπαμπατσ'
Τότε χτυπάει η πόρτα και μπαίνουν μεσα τα αγόρια. Πρώτα ο Δημήτρης και έπειτα ο Ράκος. Ειναι σχετικά καλα αν εξαιρέσεις το σπασμένο χερι του Ράκου και κατι ράμματα που φαίνεται να εκανε ο Δημήτρης στο μάγουλο.
Τέλεια και εγω ειμαι με κολάρο αυχένα. Ειμαι περίεργη να δω τι έπαθε η Δήμητρα. Έρχονται και κάθονται στον καναπέ ακριβώς διπλα απο το κρεβάτι μου.
Αυτοι μπορούν να με δουν σε αντίθεση με εμενα που κοιτάζω μονο το ταβάνι.
'Η Δήμητρα μου δεν ξύπνησε ακομα...' λεει ο ρακος.
'Ναι το έμαθα. Ο μπαμπας της λεει οτι ειναι καλα οποτε μην αγχώνεσαι' του λέω εγω.
'Ναι ρε μαλακα στο ειπα και γω μια χαρα θα ειναι ο Μήτσος' λεει ο Δημήτρης και ειμαι σίγουρη οτι κοιτάζει εμένα.
VOUS LISEZ
the rules of the road
Roman pour AdolescentsΠαντού καπνός Οι μυρωδιές καπνογόνων Αγόρια και κορίτσια Όλοι φορούσαν κουκούλες Κανένας δεν ξεχώριζε Ήταν μια πορεία Όπως όλες... Αλλά αυτήν ήταν διαφορετική Ήταν πολύ πιο επικίνδυνη για το FRA 0 9 Ήταν 8 το απόγευμα όλοι ετοιμαζόμαστε για την π...
