the rules of the road

🖤~|36|~🖤

Κάτι χρόνια μετα

Πλένω και το τελευταίο αντικείμενο που χρησιμοποίησα και εχω επιτέλους τελειώσει.

Κοντεύει απόγευμα και αφού έπλυνα και εβαλα στην θέση τους τα πράγματα που χρησιμοποίησα για την πιτσα που έφτιαξα μου μένει μονο να την βγάλω όταν γίνει. Η Ελμίρα τελείωσε στις τέσσερις σημερα απο το σχολείο και την πήραν τα παιδια σπιτι τους γιατί παει με τα διδυμάκια σε ιδιωτικό σχολείο οποτε τελείωσαν και τα τρία την ιδια ωρα.

Μεγάλωσαν ολα και άλλαξαν οπως και εμεις άλλωστε. Ο Νικολακης μας ειναι δεκαεπτά και δινει πανελλήνιες φετος. Εγινε ενας κούκλος ολες τον θέλουν και πιστεύω ειναι απο αυτα τα αγόρια του σχολείου που ολες ειχαμε κάποτε και έτρεχαν ολες απο πίσω τους.

Τα διδυμάκια οπως και η Ελμιρα μας έγιναν μεγάλα παιδιά και ειναι δεκαέξι. Ο Χαρούλης ειναι δεκατέσσερα το ιδιο ζωηρός με τον Κωνσταντίνο που ειναι δεκατρία.

Όλοι εχουμε την απορία πως τοσα χρονια δεν σκοτώθηκαν αυτα. Εχουν μια κόντρα απο μικρα που δεν ξέρουμε και απο που εχει προέλθει. Οι αποβολές ιδικά για τον Κωστα η αλλιώς Κωστιάνο οπως τον αποκαλεί η μαμα του πανε και έρχονται. Ολο ξύλο παίζουν αυτα τα παιδιά για αυτον τον λόγο τους έδιωξαν απο το ιδιωτικό και πανε τωρα σε δημόσιο.

Ο Νίκος ειναι επαλ και ειμαι και εγω σε αυτο το σχολειο αλλα ειναι ενα απο τα τμήματα που δεν μου έδωσαν.

Ο Δημήτρης ειναι σε εναν αγώνα που παίζει το παιδί που ειχε αναλάβει όποτε θα γυρίσει αργά γιατί ειναι λιγο πιο εξω απο την Αθηνα για αυτο θα ειμαι μονη μου με την Ελμιρα.

Οταν η πιτσα έγινε έκλεισα τον φούρνο και την έβγαζα στον πάγκο ώστε να κρυώσει. Χωρίς να χάνω χρόνο εβαλα τα παπούτσια μου και πηρα την γκρι ζακέτα έτσι ωστε να πάρω την Ελμίρα απο τα παιδιά.

[...]

Χτυπάω την πόρτα και σχεδόν αμέσως μου ανοίγει ενας έξαλλος Χαρης ενω πάει μπροστά απο τον Κωστα όπου κάθετε με το κινητό στον καναπε.

'Κώστα αυτό δεν είναι το κινητό μου;' λεει ο Χαρης.

'Ναι και;' απαντάει ο Κωστας που ηδη καταλαβαίνω πως θα γινει χαμος.

'Τι ναι και ρε χαζό γιατί το πήρες;' φωνάζει ο Χαρης.

'Για να δω κάτι δεν έμπαινε από το δικό μου' απαντάει ο Κωστας που ειλικρινά τα θέλει ο κωλος του.

'Με ρώτησες;!' Ανεβάζει κιαλο τον τον της φωνης του ο Χαρης.

'Γιατί πρέπει;' ρωτάει και αρχίζω να νευριάζω εγω.