the rules of the road

🖤~|14|~🖤

Ει ψιτ χουζουρι

Ξυπνά αγορινα μου ξυπνά πασακα μου ξυπνά ρε κατεστραμμένε ξημέρωσε ρε

Φφφ ρε λάσπη ξυπνά ρε

Καλά ρε δεν ακούς ξυπνά ρε

Δεν ξυπνάς ε Τωρα θα δεις

Και τοτε ειναι που κλείνω το ξύπνητιρι του κινητού μου. Σήμερα ειναι Τετάρτη και δυστυχώς εχουμε σχολείο.

Έχουν περάσει πολλες εβδομάδες απο το ατύχημα και είμαστε ολοι μια χαρα αν εξαιρέσεις τον Ρακο που απο οσο ξέρω θα πάει αυριο να βγάλει τον γύψο.

Σηκώνομαι και παω αμέσως στο μπάνιο οπως καθε πρωί. Κανω την πρωινή μου ρουτίνα που αποτελείται απο το να πλύνω το πρόσωπο μου και έπειτα τα δόντια μου. Παίρνω μια αλλη οδοντόβουρτσα και τρίβω τα χειλια μου με ενα σκραμπ χειλιών με γεύση φράουλα.

Αυτο το κάνω για να γίνουν τα χειλια μου πιο κόκκινα και να φουσκώσουν. Οταν τελειώσω βαζω βαζελίνη στα χείλια μου και γυρίζω απλα τις βλεφαρίδες μου.

Τίποτα το σπουδαίο...

Χτενίζονται και αφήνω τα μαλλιά μου κάτω αλλα βαζω και ενα λαστιχάκι στο χερι μου.

Βγαίνω εξω απο το μπάνιο και ανοίγω την ντουλάπα που και απο την ντουλάπα μου ενα συρτάρι για να πάρω το συγκεκριμένο παντελόνι. Αφου παρω και το πανω μέρος του συνόλου μου κλείνω την ντουλάπα και παω μπροστά απο τον ολόσωμη καθρευτη.

Φοράω τα ρούχα μου και το αποτέλεσμα ειναι καπως ετσι:

Αφου μου αρέσει σηκώνομαι και κατευθύνομαι προς το θρανίο μου. Βάζω τα βιβλία που θα χρειαζόμουν στην τσάντα μου και κατεβαίνω κάτω.

Εκει είναι η γιαγιά μου και πίνει καφέ. Αυτην η γυναίκα πάντα η κάθεται η κάπου παει με την Ρούλα.

'Καλμερα τσόνιμ' λεει καθως αφήνει τον καφέ της στο τραπεζάκι.

'Καλημερα' λεω εχω καθώς παω και την φιλάω στο μέτωπο.