the rules of the road

🖤~|26|~🖤

5 Χρόνια Μετα

Στο άκουσμα ενός περίεργου ήχου ανοίγω αμέσως τα μάτια μου. Κλείνω το ξύπνητιρι του κινητού μου ενώ τεντωνομαι σε αυτο το ωραιο διπλό κρεβάτι.

Η αλήθεια ειναι πανε πέντε χρόνια από τότε που μετακόμισα οριστικά στο σπίτι του Δημήτρη μου και καθε μερα ακομα μετα απο τοσα χρόνια μου φαίνεται λες και ήρθα χθες.

Εχουν γίνει τόσο πολλα πράγματα μεσα σε ολα αυτα τα χρόνια και το πρώτο που θα πω ειναι το οτι δουλεύω πλέον σε σχολείο κάνοντας το μάθημα μαθηματικών στα παιδιά της Τρίτης Γυμνασίου.

Σημερα ειναι Δευτέρα και φυσικά εχω σχολείο και συγκεκριμένα πρώτη και δεύτερη ωρα. Αργότερα θα πάνε κάτι σαν εκδρομή που δεν ειναι να συνοδεύσω όποτε νωρίς σπίτι.

'Καλημερα μωρο μου' λεει ο Δημήτρης ενω με αγκαλιάζει και μου δινει ενα φιλι στον λαιμό.

'Καλημερα μωρο μου' λεω ενω τον αγκαλιάζω πίσω βάζοντας το χερια μου στα μαλλιά του.

'Πρεπει να σηκωθούμε' λεω ενω τεντώνομαι και χασμουργιέμαι ταυτόχρονα.

'Μμμμ' λεει ενω βαζει το κεφάλι του κάτω απο το μαξιλάρι.

Αυτο γίνεται καθε πρωί και φυσικά τρέχουμε να παμε στις δουλειές μας. Μεσα σε αυτα τα χρόνια τα μονα πράγματα που εχω μετανιώσει ειναι που χώρισα τον Δημήτρη καποτε και το ότι δεν εμαθα να οδηγάω.

Καθε φορα που πήγαινε να μου μαθει ο Δημήτρης έστω τα βασικά ετσι ωστε μετα να πάω για προβες και γενικώς οτι κάνουν καταλήγαμε στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Όποτε δεν έμαθα ποτε να οδηγάω και δεν νομίζω να ξανα ασχοληθώ καθώς οπου θέλω με παει ο Δημήτρης.

Ο Δημήτρης δουλεύει ως προπονητής του κικ μποξ εδω και χρόνια σε σχέση με εμένα πουμε πήραν φέτος και αυτό χάρις στην μαμα μου που εχει εναν φίλο σε αυτον στον τομέα της δουλειάς μου.

Αφού σηκωθώ καθώς δεν εχω χρόνο για χάσιμο παω αμέσως στο μπάνιο. Εκει αφου κάνω την πρωινή μου ρουτίνα βαφομαι πολύ ελαφρά. Μην φανταστείτε πολύ λιγο κονσιλερ, ρουζ μάσκαρα, φρύδια και ενα πολυ απαλο κραγιον.

'Μην φτιάξεις κάτι σημερα θα πάρουμε καφε απ'έξω' λεει ο Δημήτρης βιαστικά αφου μολις ανοίξω την πόρτα του μπάνιου περιμένει ηδη πίσω απο αυτην.

'Ενταααξει' λεω καθως παω στο δωμάτιο μας να βρω τα ρούχα που θα βαλω σημερα.

Αυτο γίνεται καθε πρωι και ειναι πολυ βαρετό. Να μην ξέρεις τι να φορέσεις και μετα να τρέχεις να προλάβεις. Ευτυχώς ο Δημήτρης αμα αργήσει και λίγο δεν θα γινει κατι σε αντίθεση με εμένα. Ευτυχώς οσο και να τρεχουμε είμαστε και οι δυο πάντα στην ωρα μας.