ព័ត៌មានដែលទាក់ទងទៅនឹង Jimin ត្រូវបានបិទជិតឈឹងដែលគ្មានអ្នកណានិយាយពីរឿងនេះទៀតទេ ដែលធ្វើអោយអ្នកដែលស្អប់គេសប្បាយចិត្តដោយគិតថាគេបាត់បង់ពីពិភពលោកនេះហើយ តែតាមពិតទៅ Jimin គឺនៅប្រើប្រាស់ជីវិតយ៉ាងស្ងប់ស្ងាត់ ដើម្បីអោយជើងរបស់គេបានជាសះស្បើយហើយត្រឡប់មកដើរ វិញបានដូចដើម គេមានម៉ាក់រួមជាមួយលោកតាលោកយាយដែលតែងតែផ្ដល់កម្លាំងចិត្ត ហើយមាន Taehyung ដែលការពារគេគ្រប់ពេកវេលាខ្លាចមានរឿងមិនល្អកើតឡើងចំពោះទេ ស្របពេលដែលមាន Jungkook នៅក្បែរនិងតាមគេគ្រប់យ៉ាងគ្រប់ ពេលដែលគេត្រូវការ ហើយ Jungkook ក៏ជាមិត្តដែលតែងតែនាំសើច នាំឈ្លោះ ថើបគេ អោបគេ តែយ៉ាងណាវាពិតជាមានក្តីសុខណាស់ចំពោះ Jimin
"អោបធ្វើអោយមានអារម្មណ៍កក់ក្តៅ ចិត្តឆេវឆាវក៏ក្លាយទៅជាត្រជាក់ ហត់នឿយក៏ប្រែជាធូរស្រាល និងធ្វើអោយកាន់តែ យល់ចិត្តគ្នា អោប ជាភាសាដែលដែលមានន័យថា នឹក!" Jimin កំពុងតែអានសៀវភៅរបស់គេដោយញញឹម មុននឹងងាកទៅមើលអ្នកដែលកំពុងតែអង្គុយធ្វើការនៅទល់មុខរបស់គេ
"Jungkook?? ដែលយើងអោបគ្នារាល់យប់បានន័យថាយើងនឹកគ្នាមែនទេ?"
"ប្រហែលហើយ!"
"នែ! ជួយនិយាយមើលមុខរបស់យើងផង"
"មនុស្សកំពុងតែធ្វើការមើលមុខស្អី!"
"នេះការងាររបស់ឯងសំខាន់ជាងយើងទៀតតើមែនទេ!!" Jimin បោះសៀវភៅទៅលើតុហើយក៏ដើរទៅរក Jungkook ដោយ ពេលនេះជើងរបស់គេបានជាសះស្បើយហើយ
"ហើយឯងកើតថីមួយរយៈនេះ បានជាដេកដើរឈរអង្គុយរកតែខាំយើងបែបនេះ!!"
"យើងមិនមែនឆ្កែទេ!! អាឡប់!!"
"អឹម!!"
"មិនអីទេបើឯងរវល់! យើងក៏មិនរំខានឯងដែរ!" Jimin និយាយហើយក៏ដើរចេញទៅក្រៅបន្ទប់ធ្វើការរបស់បាត់ទៅដោយមុខមិនរីកសោះ
______________________________
"កើតអីទៀតហើយ Jimin បានជាមុខក្រញ៉ូវទៀតហើយ??"
"........."
"នេះអត់ការងារធ្វើឈ្លោះគ្នាទៀតហើយមែនទេ?"
"ក៏មិនមានហ្នឹងហើយ! ម៉ាក់មិនព្រមអោយកូនទៅក្រុមហ៊ុន សោះ!"
YOU ARE READING
In love with my best friend
Fanfictionបើសិនជាខ្ញុំចង់អោយមិត្តភាពរវាងពួកយើង ២០ឆ្នាំមកនេះក្លាយទៅជាទំនាក់ទំនងស្នេហា....តើពួកយើងធ្វើបានទេ?
