Occasional Lovers

OL 17: "Somewhat" Making Love

 A/N:

When I was typing these scenes... I almost cried! Promise.

Ewan ko. Baka tag-inarte ko lang nung mga panahong yun. O sadyang maarte lang ako pero I almost cry talaga.  Hahahah! XD

Hope you gonna feel the same way too.

♥READ.COMMENT.VOTE.   :)))

______________________________________________________

Pagpasok ni Saskia ng guest room. Ni'locked niya agad yung pinto.

*tok.tok.tok 

"Saskia... Mag-usap tayo!" sabi ko habang nakatayo sa pinto.

"I'm so sorry. Buksan mo na to. Wag ka naman matulog na galit sa akin."

Patuloy ako sa pagkatok.

"Saskiaaa.. Please?"

Maya-maya bumukas yung pinto at niluwa si Saskia na blangko ang ekspesyon ng muka. Hinawakan ko yung kamay niya tapos hinalikan ko.

"Sorry na payat." sabi ko.

"Okay." sabi niya na hindi man lang na ngiti.

"Dun ka na sa kwarto ko matulog." sabi ko.

"Ayoko."

Hinawakan ko yung muka niya.

"Nagtatampo talaga yung baby ko." sabi ko at hinalikan siya sa labi.

Smack.

Paulit-ulit. Pero para siyang tuod na walang nararamdaman.

"Ikaw naman pala may ayaw sa kiss ko eh." sabi ko at hinalikan siya ulit.

Torrid. Pero hindi man lang siya natinag. Hindi siya tumugon sa mga halik ko.

"Inaantok na ko. Can I sleep now?" she asked.

"It's up to you. Can I sleep with you?"

"Ikaw bahala. Bahay mo to eh." she said.

Nahiga na siya. Nahiga na din ako sa tabi niya. Pinatay ko na yung ilaw. Nakatalikod siya sa akin. Yumakap ako sa kanya.

"Baby, I'm really sorry." sabi ko.

"Ganyan ka naman eh." sabi niya. Hindi pa din siya naharap.

"I didn't mean to offend you. Nabigla lang ako kaya hindi kaagad ako nakatugon. Baby, alam mo namang gusto ko ng kiss mo eh." sabi ko na nakayakap pa rin sa kanya.

Hindi siya nasagot. Hindi pa din siya humaharap. Lalo ko hinigpitan yung yakap ko sa kanya.

"Baby, I'm dying for your kiss. Kiss me, pretty please?" malambing na sabi ko.

"AYOKO!" madiing sabi niya.

"Hindi mo ba ko namiss?"

"Hindi." she said.

Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko kahit na alam kong nasabi niya lang yun dahil galit siya.

"Ahhh. Kasi si Rozen yung namimiss mo?" unti-unting lumuluwag yung pagkakayakap ko sa kanya.

Nakaramdam ako ng selos. Hindi ko to dapat maramdaman pero ewan ko ba.

"Oo. Mabuti pa nga atang siya na lang yung hinalikan ko. Baka natuwa pa siya." sabi niya.

"Okay. Sorry hah. Good night!"

Tuluyan na kong kumalas sa pagkakayakap sa kanya. Tumalikod na din ako sa kanya at umusod sa kabilang dulo ng kama.