A/N:
Yown!
Napilitan ako ipublish ang POV ni Saskia dahil nagagalit na kayo sa kanya. XD
Hahahaha!
___________________________________________________
*****
SASKIA'S POV
Hindi ako makatulog. Kanina pa ako pagulong-gulong dito sa kama ko. Lahat na ata ng posisyon nagawa ko na.
Nakakainis!
Dear Antok, dalawin mo naman ako! Miss na miss na kasi kita eh.
Nagmamahal, Pretty Saskia
Paksyet! >.<
Ang dami kong problema. 4weeks na akong delayed. Idagdag mo pa si Gino!
Naiinis ako sa kanya!
How dare him to say that he loves me?!
WTF?!
Is that how he loves? Ang selfish!
Hindi ko alam.
Kahit ang haba-haba ng paliwanag niya parang hindi ko kayang tanggapin! Pinagmuka niya akong tanga!
I can't forget that day when I almost begged for his time. I can't forget how he refused to help me. I can't forget how he told me he's too busy when I needed him the most.
I can still remember that night when I told him that I love him, then he just answered me with his freakin words..."Thanks for loving me!".
Effin!
That caused me too much pain and I cried a pail of tears!
I will never forget those words that he posted on Quincy's facebook wall that made me weak that I almost fell into the floor... TE AMO MUCHO. CIUDAR SIEMPRE.
Higit sa lahat, yung hindi ko makakalimutan?
Yung SAKIT!
Lahat ng SAKIT!
I can still feel the pain. Mas lalo lang lumala nung inamin niya sa akin na sila ni Quincy habang may nangyayari sa amin.
Alam niyo yung feeling na minsan mas gugustuhin mo pang hindi na lang malaman yung katotohanan kasi baka lalo ka lang masaktan?!
Truth hurts!
Sometimes, we don't have to hear the truth not because we don't deserve it. It's just because sometimes knowing the truth will kill us!
Darn! >.<
I feel so wasted after knowing the truth.
Mas lalo akong nasasaktan, naguguluhan. Naguguluhan ako kasi sinasabi niyang mahal niya ako pero anu? Niloko niya ako! Is that love? Ganun na ba ang meaning ng love ngayon?
Gaano katagal na ba akong hindi nakabisita kay Mr. Webster at hindi ko alam na ganun na pala ang context ng love?!
Nasasaktan ako.
Oo, nasasaktan ako pero paminsan-minsan na lang ako umiiyak. Maybe, manhid na ako. Sanay na sa sakit! I'm getting numb! Too numb of pain to cry out!
Or maybe this is no longer pain. ANGER. Baka eto na yung nararamdaman ko.
Nung nag-usap kami kahapon, I told him that I need space. I told him that I don't wanna see his face for the meantime. Naitetext ko nalang siya kapag nakumpira ko nabuntis nga ako. Kasi nga hindi ko pa alam!
![](https://img.wattpad.com/cover/2456989-288-k814017.jpg)
BINABASA MO ANG
Occasional Lovers
Ficción GeneralMay I miss you. Pero walang I love you. Pwede kang masaktan. Pero wala siyang pananagutan. Kapag nilalamig ka, may kumot ka! Walang hassle men! Ligaya lang. ASTIG, diba?! Pero alam mo...masakit din pala. T___T