Captured By The Sleeping Prince

Chapter 39

Nagising ako sa tulog nang maramdaman ko ang mabining haplos sa aking pisngi. It's as soft as feathers.

Bumungad sa paningin ko ang mukha ng isang napakagwapong anghel.

"Did I wake you up?" Matamis itong ngumiti sa'kin.

"Cloud, andito ka.." Nakaramdam ako ng saya. Kahit masama parin ang pakiramdam ko ay pinilit kong bumangon at niyakap si Cloud. I missed him.

Gumanti siya ng mas mahigpit na yakap sa'kin at malamyos na hinaplos niya ang buhok ko.

"I'm sorry baby, I wasn't there when you needed me." Kinintilan niya ako ng halik sa ulo.

"It's okay.. May nagligtas naman sa'kin.." 'Di ko sinasadyang sambit. Nasupil ko ang mga labi. Baka kasi offensive iyon sa part ni Cloud.

"Yeah, and again it wasn't me." Napatiim-bagang siya. Bakas iyon sa boses niya. I felt guilty. Hindi ko napigilan ang bibig ko! I hurt him.

Hinarap ko siya. Iwas ang tingin niya sa'kin. I could see different emotions in his face. Anger, sadness and guilt.

I cupped his face at caressed his clenching jaws. Sa wakas at tumingin na rin siya sa'kin.

I smile my sweetest smile hoping it could ease him up. "Hey, it's okay. Naiintindihan kong may importante kang inasikaso kanina. Don't feel bad about it okay? Inuulap na naman yang mukha mo ang bigat-bigat tingnan."

Tumitig muna siya sa'kin hanggang sa unti-unting lumambot at gumaan ang expression niya. At sa wakas at ngumiti na rin siya. Damn. Breathtaking.

Nilaro niya ang mga ilong namin. "I missed you."

"I-I miss you, too.." Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko. Hindi parin talaga ako sanay na tumugon sa kanya.

Nakita ko ang pagkislap ng mga mata niya at hindi niya mapigilan ang mga ngiti niya. Lalong nag-init ang aking pisngi.

"Damn.. Corny but my heart skipped a beat, baby."

Hindi ko inaasahan ang bigla niyang pag-angkin sa mga labi ko. Ang ulap na 'to, nanghahalik na lang bigla!

At may sakit ako. Baka mahawaan siya! Kaya itinulak ko siya kaya napatigil siya.

He frowned at me. "What's wrong?"

"Cloud, mahahawa ka sa'kin niyan. No kiss for now. Ayokong mahawa ka."

Lalong lumalim ang pagkakunot ng noo niya. "Who cares?"

"Tsk. I care, Cloud. So don't be stubborn."

"You care for me?" Ang saya niya bigla. Kanina lang halos gusto ko nang plantsahin ang noo niya. Bipolar talaga ang ulap na 'to.

"Malamang.." inirapan ko siya.

He chuckles. "Why do you care for me?"

"H-ha? Ahm.." Napa-iwas ako ng tingin sa kanya. Ramdam ko ang mas matinding pag-init ng pisngi ko. Nakakainis! Hindi ko alam paano ko sasabihin ang sagot sa tanong niya.

I care for him because... I'm staring to love him.

I can't voice it out.

"Nevermind my question. I think I already know the answer."

Gulat na napatingin ako sa kanya. "R-really?" Does he already found out my feelings for him?

"Yep.. I think you're just a concerned citizen," tumatawang sagot niya.

Napanguso ako. I suddenly felt embarrassed.

"Ewan ko sa'yo, Cloud!" Ako naman ngayon ang naka kunot-noo habang tawa siya ng tawa. Binato ko nga ng unan.