Moonlight Serenade (Complete)

Chapter 13

Kumalat na ang sinag ng araw nang magising siya at maghanda para sa araw na 'yon. Isang bestidang kulay puti, isang kayumangging summer hat, at boots na may takong ang isinuot niya. Malapad ang ngiti niya habang bumababa sa grand spiral staircase.

Limang araw na rin matapos i-confine sa hospital sina Dalya at Pedro. Kahapon ay nakauwi na ang dalawa at tumutulong na sa gawaing bahay. Sa katunayan, nakita niya ang mga ito na abala sa pag-aayos ng gamit sa sala. Binati pa siya ng dalawa kaya sinuklian niya ng ngiti ang mga ito.

Nagpatuloy siya hanggang maabot ang kusina. Doon, nakita niya sa hapagkainan si Gideon. Nagkakape ang asawa niya. 

"Good morning," bati niya.

Nag-angat ng tingin si Gideon at ngumiti nang makita siya. Pinasadahan siya nito ng tingin. "Mag-i-enrol ka na?" tanong nito. Tumango siya. Sumimsim saglit ng kape si Gideon bago muling tumingin sa kaniya. "May tumawag sa landline at nagpakilalang Hazel. At —" Umikhim ito.

Naupo siya sa tapat nito. "Anong sabi?"

"Wala."

Naningkit ang mga mata niya at kunot ang noong kumuha ng pandesal na nakahain sa mesa. "I'm sure, may sinabi sa 'yo. She's eager to meet you."

Tumango ito at binaba ang tasa. "I see."

"Ano ngang sinabi niya?"

"Walang sinabi. Tumili lang siya."

"Tumili?"

Tumaas ang sulok ng labi nito at pinagsaklop ang mga daliri sa harap niya. "Tumili ang kaibigan mo." Nakangiting tinuro ni Gideon ang sariling tainga. "Masakit dito kaya binaba ko."

Saglit siyang natigilan. "Really?" Naiiling siyang nag-iwas ng tingin. She tried to suppress a laugh. "Pasensya na. She's... like that."

"She will fetch you?"

"Hindi. Sa UDM na kami magkikita. Hindi nila alam na nasa Cansanit ang bahay mo."

Pinatunog ni Gideon ang dila. "Good. Ihahatid kita."

Nagkibit-balikat siya samantalang pumanhik sa itaas si Gideon para magbihis.

ANG Unibersidad de Medellin ay itinayo pahalang sa mapa ng Tindog. Nasa dulong bahagi ng silangang Medellin at napapalibutan ng tubig dahil nakatayo ito sa bahagi ng dagat na nilagyan ng lupa. Isang tanyag na Tindog Brigde ang nagdurugtong sa land proper at artificial island ng Munisipalidad.

Ang buong island ay inangkin ng Unibersidad, kung kaya naroon halos lahat ng kinakailangang pasilidad para sa halos tatlong libong populasyon ng mga enrollees noong nakaraang taon. At sa hinuha niya ay dodoble ang bilang dahil bubuksan ang Unibersidad para sa buong lalawigan ng Cebu.

Mas magiging malawak at mas maraming gusali ang ipapatayo para sa malawakang pagtanggap ng freshmen at transferees. Kaso, iyong nagsisidatingan para mag-enroll ay pinalalakad papasok sa campus.

Naniningkit ang mga mata niya habang pinagmamasdan ang hile-hilerang sasakyan sa malawak na espasyo sa harapan ng tarangkahan. Palibot ang espasyo na nagsisilbing parking lot, hanggang doon sa magkabilang dulo kung saan nakatayo ang malalaking haliging pundasyon ng tarangkahan.

"Jewel," tawag ni Gideon.

Umirap siya at busangot na naglakad sa tabi nito. Mainit ang sikat ng araw at namumula na ang balat niya. Hindi niya akalaing maglalakad siya papasok sa tarangkahan.

Nang nakaraang taon kasi, pinapapasok 'yong mga sasakyan kaya hindi niya kailangang maglakad sa ilalim ng tirik na araw. Ito na yata ang nagagawa ng mas pinahigpit na security measures ng Unibersidad.