Chapter Thirty Nine (Fulfillment of the Punishment)

168 4 3
                                    

"Yung frangipani. Yun ang sumisimbolo sa kanilang dalawa. Kasi silang dalawa, nakatadhana noon pa lamang na magkita sila kahit magkaiba ang panahon nila. Nakatadhana sila sa isa't isa. Dahil ang frangipani. Symbol of everlasting love. Gaya ng pagmamahal ko sa iyo." Ani Richard.

Hinawakan ni Richard ang baba ni Erika.

"Kung wala ka. Walang saysay yung buhay ko"



Natigilan si Erika.

Inalis niya saglit yung pagkakasandal niya sa balikat ni Richard.

Pagkatapos ay pinagmasdan niya ito.

Alam niyang may ipinapahiwatig si Richard sa bawat sinasabi nito.

Pagkatapos ay muli siyang sumandal sa balikat ni Richard.



"Maganda yung kwentong yon. Pero, wag na wag mong gagawin yun ha. Kung hindi. Hindi kita mapapatawad." Ani Erika.

Natigilan si Richard.

"Love will always find a way. Yes. Pero hindi sa ganong paraan." Ani Erika.

Unti unti ng nawawala ang liwanag ng araw.

"Of course." Ani Richard.

"Kantahan mo nga ulit ako." Ani Erika.

"Anong kanta?" tanong ni Richard.

"Kahit ano." Ani Erika.



Pagkatapos ay binuksan na ni Richard yung lalagyanan ng gitara niya na nasa tabi niya.

Pagkatapos ay nagsimula ng mag strum ng gitara niya si Richard.

Nag umpisa na rin siyang kumanta.



Every fight needs mending

Every start has an end

Like the sunrise and the sunset

That's just how it is



Love on borrowed time

Will never be yours nor mine

I need you like you need me

The way we ought to be



Oh, it's good to be true,

If our hopes and dreams come true

Wish that I had more

Of this borrowed time

If only it would last a lifetime.



Napapikit na si Erika habang nakasandal siya sa balikat ni Richard.




This bitterness inside

Endless LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon