Never Say Goodbye

Ουρανός {25}

Περιληπτικά στα προηγούμενα κεφάλαια 》》

1. Η Εύα έμαθε οτι ο Αλεξ θα ξανά φύγει.
2. Κάνανε σεξ και τα κλασσικά
3. Ο Ζακ και η Εύα σχεδίασαν να πάνε μαζί σε μια εκδηλωση.
4. Ύστερα ο Ζακ μαθαίνει μεσο του Αλεξ οτι η Εύα τον απάτησε.

Ο ανθρώπινος νου δεν είναι αυτόματα προσανατολισμένος στη ορθή σκέψη. Και άμα ήταν, δεν θα υπήρχε ορθή σκέψη αλλά σκέψη.

Ίσως η μη ορθή σκέψη να μην είναι τόσο κακή. Είναι φορέας πάθους, καρτερίας, επανάστασης, λάθους, και έντασης. Όμως μαζί με αυτά συνεπάγονται και οι συνέπειες. Οι πολύ.κακές.συνέπειες. Ίσως, δε πρόκειται τόσο για τις συνέπειες, αλλά για τον μεγάλο τιμωρό της πανανθρώπινης φύσης, τις τύψεις. Και θεέ μου φρόντισε να ποθείς αρκετά, να αξίζει οτιδήποτε και αν κάνεις, τη τιμωρία.

Βρισκόμασταν σε ένα μεγάλο εξωτερικό τοπίο. Ο αέρας μύριζε ένα συνδυασμό τριαντάφυλλου με βρεγμένο χώμα από τη μεσημεριανή βροχή. Ο κόσμος περιπλανιόταν από δω και εκεί, έβρισκες συχνά πάγκους με φαγητό, λουλούδια και ίσως κάποια κοσμήματα. Ανά τακτικά διαστήματα οι μουσικοί παίζανε τα τραγούδια τους.

Ο Ζακ δε μπορεί να πάρει τα μάτια του από πάνω μου κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Με πόναγαν τόσο πολύ αυτές οι ματιές του, γιατί έβλεπα καλά μέσα τους, την θλίψη που έκρυβε η κάθε μια ξεχωριστά τους. Φερόταν πολύ παράξενα σήμερα. Τη μια με έφερνε πάνω του, τη άλλη απόφευγε μέχρι και να με κοιτάξει, την άλλη με τράβαγε κοντά του για να φιλήσει το κεφάλι μου, την άλλη το βλέμμα του σκλήραινε και αρνιόταν να κρατήσει μέχρι και το χέρι μου.

Εγώ φταίω για όλο αυτό. Ήταν αναμενόμενο να είναι έτσι στην αρχή αλλά θέλω να πιστεύω ότι με το καιρό θα ξεπεραστεί όλο αυτό και θα μπορέσω να εκτιμήσω καλύτερα τη σχέση μας.

«Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι» ακούω ξαφνικά τη παγερή φωνή του καθώς τον έχω αφήσει λίγο πιο πίσω για να χαζέψω κάποια κοσμήματα.

«Ναι;» γυρίζω προς το μέρος του.

«Ξέρω ότι δεν είναι η κατάλληλη ώρα, με συγχωρείς αλλά δεν μπορώ να με σταματήσω. Γιατί; Είναι κάτι με εμένα; Δεν σε..ελκύω..; Δεν..καταλαβαίνω.»

«Ζακ..» αναστενάζω. Οι παλάμες μου αγκαλιάζουν τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα του.

Μοιάζει να σκέφτεται τη πράξη μου αυτή. «Μη...το..εμ» τα χέρια του κατεβάζουν τα δικά μου. «Απλά απάντησε στην ερώτηση» λέει τελικά.