He Loves Him

/4/

No Choice

"You can be a good wife."

I was enraged. How dare he? Sure thing, he's teasing me again. Instead of giving him the satisfaction of having me talk back, I stayed silent and chose not to respon kahit alam ko sa sarili kong nanggagalaiti na akong sumagot.

Minutes passed and his only at his phone. I can't peep from it since its goddamn befacing him. Of what he's doing, God knows what.

I can't contain it.

"Kailan mo ba ako balik pauwiin?" matapang kong untag.

I noticed how he tensed up. Iniwas niya rin ang tingin sa akin.

"Alam kong nag-aalala na sa 'kin sa amin," patuloy ko ngunit 'di pa rin siya sumasagot.

I weighed everything. I know he hadn't done any wrong to me, minus the touching of my butt and giving me a number of bites. As I processed everything, I came to the point wherein I decided to do one thing.

"Hindi ko ipagsasabi kahit kanino ang katahasang ginawa mo."

He swerved his face at me. I don't know how and why but, in those deep eyes, there flashed pain and loneliness. Or I've over thought things again.

"Maya-maya, ihahatid kita sa inyo," sabi niya't padarag na kinuha ang aming mga pinagkainan at inilagay sa sink.

Hinintay ko siyang matapos maghugas. Habang ginagawa niya ang mga 'yon, wala akong magawa kundi halughugin na muna ang buong kuwarto niya. I threw him a look. I saw how broad his back was, maging ang mga muscles sa likod nito ay masasabing depinado.

May namataan akong larawang nakatumbang nakapatong sa isang table di kalayuan sa kaniyang kama. It was an average size of frame. As I made it stand, I saw a photo of two children, both are boys; one, smiling widely at the camera whilst the other is looking at him rather tiredly. Masasabi kong siya ang huli. His looks in here is evident enough habang 'di ko naman makilala kung sino ang isa pa but strangely he seems familiar.

"What are you doing?" a deep voice uttered at my back. Natigilan ako dahil doon.

Agad kong idinapa ulit ang litrato nang makitang nakatuon ang kaniyang mga mata sa bagay na hawak ko. He transferred his eyes to mine. Wala akong mahinuhang emosyon mula roon.

"Malakas ang ulan sa labas," sabi niya. Hindi ko naman makumpira iyon dahil nga nakatakip ang mga bintana.

Tinungo ko ang daan papunta sa may veranda ng unit. Hinawi ko ang kurtinang nakatabing. Napangiwi na lamang ako nang makita ang napakadilim na labas. Hindi ko masyadong naririnig ang patak ng ulan ngunit tiyak kong malakas nga ito sapagkat maging ang sliding door na nakapagitan sa veranda at ng kuwarto, mapapansin ang ilang patak ng ulan na gumagawa ng kaniya-kaniyang mga landas. Medyo nagulantang pa nga ako ng gumuhit sa kalangitan ang tila napakatalim na kidlat.

Paano na ako makakauwi nito?

Ibinaling ko sa kaniya ang aking tingin. Naghihintay ng kaniyang sasabihin.

"Bukas ka na lang muna umalis. I'm sure, baha na sa iilang kalye na daraanan natin papunta sa subdivision niyo."

Kumunot ang noo ko dahil doon. "Papaanong alam mo kung saan ako nakatira?"

I noticed how his body tensed up. Itinagilid niya ang ulo, umiiwas sa aking tingin. "Maghanda ka na lang muna sa pagtulog. Kung gusto mo, maligo ka na lang muna. I have a spare toothbrush, kunin mo na lang doon sa compartment sa ibabaw ng sink. You can borrow my clothes. Alam kong alam mo na ang lahat ng sulok dito."

Uminit ang mukha dahil sa huli niyang sinabi. Did I become so carefree? Nakahiya.

Tinungo ko na lang ang banyo't nagbalak maligo. Nagsipilyo na rin ako pagkatapos.

Nagsisi akong masyado akong nagmadaling pumasok ng banyo kanina. For Pete's sake, I haven't brought anything! Ayoko rin namang suotin pang muli ang mga damit ko dahil mauuwi lang sa wala ang pagligo ko. Maging towel ay wala rin ako.

Ano ba naman 'to!

May nakasabit na towel sa isang rack doon. 'Di ko alam kung anong pumasok sa isip ko't inamoy ko iyon. Mabango naman kung tutuusin at malinis tingnan. Hinanda na ba niya 'to para sa akin?

Ipinulupot ko sa baywang ko ang tuwalyang iyon nang mahigpit, mahirap na't manyak pa naman ang kasama ko. Giving him the benefit of the doubt, he's a man, too, like me. And maybe, he wouldn't mind me walking carelessly in his room. I do this myself, halos lahat naman ata ay ganoon.

Pinihit ko ang seradula't dahang-dahang lumabas.

'Di ko siya nakita sa kahit saan ko man ibaling ang paningin. Baka'y naroroon siya sa kusina, kung kaya'y 'di ko siya nakita. Mabilis kong tinungo ang closet sa bandang kanan ng kuwarto't binuksan. And I must admit, 'yong mga damit niya'y swak rin sa taste ko sa fashion. He has a number of tee shirts and polos for goodness sake. Halos lahat ata ng kulay ay present dito. I grabbed a white sleeveless, kumuha rin ako ng isang pares ng itim na shorts. Uminit ulit ang buong mukha ko ng mapagtantong wala akong underwear na gagamitin! Ayoko rin namang gamitin ang kaniya. Ano ako, baliw?

Bahala na nga. Bumalik na lamang ako sa banyo para magbihis.

Lumabas ako ng wala man lang suot na brief o kahit boxers man lang. And guess what? I clearly am uncomfortable not wearing those!

Nakita ko siyang nakatihaya sa kama. Nakapikit ang kaniyang mga mata. He looks somewhat angelic in that way, too far from a rude and mean and annoying and disrespectful individual he is when awake!

Dahan-dahan akong lumapit roon. Takte, saan ako matutulog ngayon!? Ni wala man lang couch na pwedeng matulugan dito.

Namalayan ko ang unti-unting pagbukas ng talukap ng kaniyang mga mata. Kumukurap-kurap muna ito bago tuluyang napadako sa akin ang kaniyang paningin. "Tapos ka na pala," he said in between hoarse and sexy way.

I don't know why but his gaze inspected my whole. Pababa ng pababa ang kaniyang paghagod sa akin ng tingin. It eventually landed in the part where my crotch is. In his lips, there, showed his iconic grin.

Nag-alburuto ako agad dahil doon. "What the fuck are you looking at?"

"Not much, no big deal," sabi niya. "It's just that, your bulge is too much for my eyes."

Nanlaki ang mga mata ko't agad na tinakpan ang pagkalalaki. "Gago!"

"I see you didn't wear any underneath that black fabric," makahulugan nitong sabi.

Nag-init muli ang buong mukha ko dahil sa pagkapahiya. What does he think I should have used, his? No way! I'd rather not wear anything.

He sexily chuckled. "I'm just playing around, don't take it so serious. Come here, matulog na tayo," pag-aya niya't tinapik pa ang kaliwang parte ng kama.

"Sa sahig na lang ako matutulog," saad ko pabalik.

Kumunot ang kaniyang noo dahil doon. He smiled at me, I bet it's a sarcastic one. "But I only have two pillows and one comforter. What do you think could you use, then?"