STILL WITH YOU (AS#1) COMPLETED

PROLOGUE

Minsan napapaisip nalang tayo. Kaya ba natin sumusugal kahit walang kasiguraduhan kesa matalo ng hindi man lang tayo lumalaban. Kapag nagmahal ka  kailangan mong sumugal sa isang bagay o magbakasali sa isang bagay kasi hindi mo naman malalaman kung hindi mo ito susubukan. Masaktan man at maiwan ang importante sumugal tayo kahit walang tayong kasiguraduhan.

" Hey, let's go. " Tinapik niya ako sa balikat ko para mapagtuloy sa pagpasok sa loob.

Hindi na niya ako hinintay na makasagot dahil agad niya akong hinila sa braso para magpatuloy sa paglakad papasok sa aming unibersidad. Felizia Gumbao, mabait, maganda at ang nagiisang kong kaibigan.

" Are you okey, Glaize.? " Tanong niya habang hinihila ako papasok. Tumango nalang ako sa kanya.

Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam ko ngayon. Siguro dahil may troma ako sa mga ganitong sitwasyon.

" Kinakabahan kaba.? " Seryosong tanong niya habang patuloy sa paghila sa akin sa papasok sa loob.

" Oo." Wala sa sariling sagot ko. Huminto siya sa paglalakad kasabay ng pagharap niya sa akin.

" Don't be nervous, I'm always here. " Sabi nito habang tinuturo ang kanyang sarili.

Lagi ako kinakabahan kapag dumarating ang ganitong pagkakaton sa akin buhay. But my bestfriend is always there to defend me dahilan para hindi na ako makaranas ng lubusan panbubulyo noon.

" You have to train your mind to be stronger than your emotions or else you will lose yourself every time. " Seryosong sabi nito habang patuloy sa paghila sa akin.

Hindi ako pinatulog kakaisip sa unang araw namin bilang kolehiyo. First year freshman kami ng kaibigan ko. Parehas kaming kumuwa ng bussiness ads sa Pandavion University. Isa ito sa sikat na university dito sa bansa. Nakahinga ako ng maluwag ng wala pumasok na profesor sa unang araw ng makapasok kami sa aming kwarto. Unang araw lang naman kaya walang pumasok na professor at dahil orientation lang naman ang ginagawa ng iba sumunod na pumasok. Parehas rin ang naging schedule namin dalawa.

" Are you okey.? " Nagaalalang tanong niya habang nagsasalita ang kakarating palang na professor sa harapan.

" Yes, I'm okey." Sagot ko habang nasa harap ang paningin.

" If you not okey, Tell me, okey. " Sabi niya habang nananatili sa harapan ang kanyang paningin

Matapang, maganda at palaban ang kaibigan ko. Nakilala ko siya noon at naging magkaibigan kami dahil lagi akong binubulyo noon tapos inawat niya at tinulungan niya ako sa mga nagbubulyo sa akin iaang besea kaya naging magkaibigan kami. " The Nerd Queen ". Ang tawag nila sa akin dahil sa malalaking salamin nakalagay sa aking mata ganon rin ang buhok kong magulo.

" Let's go. " Sabi ko pagkatapos umalis ng professor.

" San.? " Nagtatakang tanong niya.

" Let's eat." Natatawang sagot ko." Hindi kaba nagugutom..? " Dugtong ko.

" Oo nga pala, Hindi tayo nakakain kakamadali na baka mahuli tayo sa unang klase. " Natatawa sagot nito dahilan para magtawanan kaming dalawa.

Hindi ko maiwasan mapangiti sa naalala ko noon sa aming dalawa. Kung paano kami nagsimula hanggang ngayon. Magkapatid ang turingan namin sa isa't isa. Lagi siyang nandyan kapag kailangan mo siya. Hindi kanya iiwan at susuportahan ka niya sa bagay na gusto mo. Kung ito ay makakabuti para sayo at higit sa lahat kasundo ko siya sa lahat ng bagay..

Naglalakad na kami papalapit sa bakanteng upuan. Pagkatapos namin makabili ng pagkain kasabay nito ang muntikan ng madulas ang dala-dalang kong pagkain sa aking kamay. Dahil sa mga babaeng nagsisitakbuhan kung saan. Hindi ko na iyon pinansin at nagpatuloy nalang sa paglakad at habang papalapit sa bakanteng upuan ay nagsalita ako.