SEVENTEEN

2.6K 53 11
                                    

SPG

Nakatulala ako habang pinagmamasdan ang kabuuan niya. Hindi ko alam kung saan  ako nakakakuwa ng lakas para harapin at pakisamahan siya sa oras na ito.

Pagkatapos namin pumuntan sa mga lugar kung saan namin binubuo ang aming mga magagandang alaalang. Ngayon nandito ako sa harapan ng taong iniwan ko noon. Nangingining ako sa kinauupuan ko habang nararamdaman ang sakit na bumabalot mula sa akin habang siya ay kausap ang waitress habang tinitignan ang menu ng restuarant.

When a promise turn into a sorry and the memories turns to be most painful thing you wanted to forget. If this is our last destination together. I'm thankful for today because tomorrow I will start forgetting everything about us and you, I can do it right but I can't.

" What do you want to eat.? " He ask me seriously kasabay ng paglahad niya sa akin ng menu.

Pinagmasdan ko siya. Ngayon lang ako naglakas loob na tanungin ang sarili ko kung magiging masaya  ako kung makakalaya ako mula sa mahigpit na pagkakahawak niya dahil ito ang hiniling ko sa kanya noon.

Sumisigaw ang isip na dapat masaya ako dahil hindi ko na masasaktan siya at si Vladimir ay mamahalin ko ng buo pagkatapos nito pero sigurado ba akong buo ang maibibigay ko dito, kung alam kong kulang na ito sa simula pamag pero yung isang nararamdaman ko para sa magyayari ay ang pakiramdam na araw-araw ko nararamdaman sa kanya. Masasaktan ako. Ito yung sakit na wala naglunas para maagapan sa paglalim na dulot nito sa akin.

" Same as you want." Pinilit kong wag iparamdam sa aking boses ang nararamdaman ngayon.

Hindi matagal sa akin ang pagiisip, parang wala  ako sa sarili ko sa mga oras na to habang iniisip kung magyayari ang iniisip kong pagpapalaya mula sa pagmamahal niya. Hinanda ko ang sarili ko sa bagay na ito dahil ito ang gusto ko at hiling ko mula sa kanya noon pero gustong ngayon tumutol ang puso ko sa magyayari.

" Okey." Buntong hininga niya.

Hindi ko nakita ang reaksyon niya dahil ibinaling ko sa baba ng mesa ang paningin kobdahil sa kaba bumabalot sa akin ngayon " Two order sa inorder ko, miss. "

" Okey po sir. " Sabi nung babaeng waitress.

Nahihimigan ang kalambingan sa tono ng pananalita nito pero hindi ko na ito pinansin dahil sa nararamdamam kaba sa sarili.

Hindi ako makahinga ng maayos sa kinauupuan ko dahil sa kaba bumabalot sa aking katawan. Kaba na para sa mga mabibitawan ko salita at mga salita mabibitawan niya sa akin. Hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam ng ganito sakit ngayon pero alam mas matindi ang sakit ngayon.

" You remember this place, This is the last destination of our love story." He said softly pero nanatiling nasa baba ang paningin ko.

Hindi ako makatingin sa kanya dahil sa panlalamig, kaya nanatili ang paningin ko sa baba. Hindi ko kayang mapabaling sa kanya dahil alam kong masasaktan ako kapag nakita ko ang mata niya.

" This is the last place, you know, how I hate this place, I fucking hate this place, This is the last place of our story, The last place I have a moments with you, before you left me." Nanuyo ako sa tono na iginawad niya.

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon habang sinasabi niya ito sa akin. Kahit hindi ako makatingin sa kanya. Alam ko ang nararamdaman niyang sakit ngayon na dala niya mula noon. Makakaya ko  palayain siya tulad ng hinihiling ko sa kanya noon, kung pwede lang masabi ang totoong nararamdaman ko ngayon para sa kanya gagawin ko.

Nais kong sabihin sa kanya na mahal na mahal ko siya pero natatakot ako. Natatakot akong sumbatan niya ako sa mga pinaramdam kong sakit sa kanya noon. At baka sa huli plano lang niya ito para maghiganti sa akin, kaya natatakot ako masaktan ng taong wala naman ibang ginawa kundi mahalin ako.

STILL WITH YOU (AS#1) COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon