ရင်ခွင်နန်းတော်
အပိုင်း(၁၂)
~~~~~~~~~~~~~~
ပြည့်မင်းမြတ်
နည်းနည်းကျဉ်းသည်ဟုပြောသောကိုကြီး အိမ်ကိုမော့ကြည့်ကာ မျက်လုံးပင်ပြူးသွားမိသည်။
နှစ်ထပ်တိုက်ကြီး တစ်ခုလုံးကို ကျဉ်းသည်ဟုပြောသောကိုကြီးက ဘယ်လိုလူစားပါလိမ့်...
ကျွန်တော့်အိမ် သေးသေးလေး ထဲမှာ ကိုကြီး ဘယ်လောက်များအနေကျပ်လိမ့်မလဲ
ဒါကြောင့်လဲ ကိုကြီးက များသောအားဖြင့် အိမ်အောက်ဘက်မှာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်
ဆင်းနေတာပဲဖြစ်မည်။ အနောက်နားမကျတကျမှာလဲ တိုက်တစ်လုံးရှိသေးသည်။
အဲ့ဒီတိုက်ကတော့ပုံမှန်ပုံမျိုးသာ...ကိုကြီးတိုက်ကတော့အပေါ်ထပ်မျက်နှာစာကို မှန်အနက်များနှင့်ကာရန်ထားသည်။
ကိုကြီးရဲ့တိုက်ကြီးကိုမော့ကြည့်ပြီးနောက် ကျွန်တော် ခေါင်းလေးပြန်ငုံ့လိုက်တော့
"ဟောဗျာ...ဘာဖြစ်သွားတာလဲ...ချာတိတ်ရေအရင်ချိုးရအောင်လေ"ကိုကြီးကပြောကာ ကျွန်တော့်လက်ကလေးကိုဆွဲခေါ်သွားလေသည်။
ကိုကြီးရဲ့တပည့်များကလဲ အိမ်အဝင်ဝမှနေ၍ ဆီးကြိုနေကာ သူတို့ဆရာကိုပွေ့ခေါ်တော့မတတ်ပင်
"ဆရာ...ပြန်လာပြီနော်"
"ဝမ်းသာလိုက်တာဆရာရယ်"
သူကအားလုံးကို မေးတစ်ချက်ဆတ်၍ခေါင်းညိတ်ကာအသိအမှတ်ပြုသည်။
"ပြီးမှ အတူတူစားကြတာပေါ့ကွာ အားလုံးပျော်ပျော်ပါးပါး...ငါစီစဉ်ခိုင်းထားတာပြီးပြီလား"
"ဟုတ်...ဆရာ အားလုံးအဆင်သင့်ပါပဲ"
သူ့တပည့်များကပြန်ဖြေပြီးသည်နှင့် အိမ်ထဲမှ ထွက်သွားကြလေသည်။
"ကိုကြီးရဲ့အိမ်လေးကနေ ကြိုဆိုပါတယ် ချာတိတ်"
ကျွန်တော်ခုမှထပ်မော့ကြည့်မိသည်။ ပရိဘောဂမှအစ ခန်းဆီး လိုက်ကာ
အားလုံးကို အနက် အညို မီးခိုးရောင်စသော အရောင်များနှင့် လိုက်ဖက်အောင်တွဲစပ်ထားပုံက
