ရင္ခြင္နန္းေတာ္
အပိုင္း(၁၂)
~~~~~~~~~~~~~~
ျပည့္မင္းျမတ္နည္းနည္းက်ဥ္းသည္ဟုေျပာေသာကိုႀကီး အိမ္ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ မ်က္လံုးပင္ျပဴးသြားမိသည္။
ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီး တစ္ခုလံုးကို က်ဥ္းသည္ဟုေျပာေသာကိုႀကီးက ဘယ္လိုလူစားပါလိမ့္...
ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ ေသးေသးေလး ထဲမွာ ကိုႀကီး ဘယ္ေလာက္မ်ားအေနက်ပ္လိမ့္မလဲ
ဒါေၾကာင့္လဲ ကိုႀကီးက မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္ေအာက္ဘက္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္
ဆင္းေနတာပဲျဖစ္မည္။ အေနာက္နားမက်တက်မွာလဲ တိုက္တစ္လံုး႐ွိေသးသည္။
အဲ့ဒီတိုက္ကေတာ့ပံုမွန္ပံုမ်ိဳးသာ...ကိုႀကီးတိုက္ကေတာ့အေပၚထပ္မ်က္ႏွာစာကို မွန္အနက္မ်ားႏွင့္ကာရန္ထားသည္။
ကိုႀကီးရဲ႕တိုက္ႀကီးကိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ေခါင္းေလးျပန္ငံု႔လိုက္ေတာ့
"ေဟာဗ်ာ...ဘာျဖစ္သြားတာလဲ...ခ်ာတိတ္ေရအရင္ခ်ိဳးရေအာင္ေလ"ကိုႀကီးကေျပာကာ ကြၽန္ေတာ့္လက္ကေလးကိုဆြဲေခၚသြားေလသည္။
ကိုႀကီးရဲ႕တပည့္မ်ားကလဲ အိမ္အဝင္ဝမွေန၍ ဆီးႀကိဳေနကာ သူတို႔ဆရာကိုေပြ႕ေခၚေတာ့မတတ္ပင္
"ဆရာ...ျပန္လာၿပီေနာ္"
"ဝမ္းသာလိုက္တာဆရာရယ္"
သူကအားလံုးကို ေမးတစ္ခ်က္ဆတ္၍ေခါင္းညိတ္ကာအသိအမွတ္ျပဳသည္။
"ၿပီးမွ အတူတူစားၾကတာေပါ့ကြာ အားလံုးေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး...ငါစီစဥ္ခိုင္းထားတာၿပီးၿပီလား"
"ဟုတ္...ဆရာ အားလံုးအဆင္သင့္ပါပဲ"
သူ႔တပည့္မ်ားကျပန္ေျဖၿပီးသည္ႏွင့္ အိမ္ထဲမွ ထြက္သြားၾကေလသည္။
"ကိုႀကီးရဲ႕အိမ္ေလးကေန ႀကိဳဆိုပါတယ္ ခ်ာတိတ္"
ကြၽန္ေတာ္ခုမွထပ္ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ ပရိေဘာဂမွအစ ခန္းဆီး လိုက္ကာ
အားလံုးကို အနက္ အညိဳ မီးခိုးေရာင္စေသာ အေရာင္မ်ားႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္တြဲစပ္ထားပံုက
တစ္ခုခု၏ လႊမ္းမိုးႏိုင္မႈကိုေဖာ္က်ဴးေနသလိုလို...
ကိုႀကီးက လက္ကေလးကိုကိုင္ကာ ေလွကားမွ ဦးေဆာင္တက္သြားေလသည္။
ကြၽန္ေတာ္လဲ ျမင္ျမင္သမွ် အံ့ျသတႀကီး လိုက္ၾကည့္ေငးေမာေနမိရင္း ကိုႀကီးေခၚေဆာင္ရာေနာက္
အလိုက္သင့္ေလးလိုက္လာခဲ့သည္။
"ဒါကိုႀကီးအခန္း...ေဆာရီး....အခုကိုႀကီးတို႔အခန္းေပါ့..."
ကိုႀကီးကေျပာၿပီး သူ႔စကားသူသေဘာက်သလိုရယ္ေနကာတံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းတြင္းသို႔ဝင္ခဲ့ၾကသည္။
ကိုႀကီး အခန္းက ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ တစ္အိမ္စာေလာက္က်ယ္ပါသည္။ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ ကုတင္ႀကီးႏွင့္
စားပြဲတစ္လံုး ထိုင္ခံုႏွစ္ခံု အစံုလိုက္ေလးလဲ႐ွိေနသည္။
အခန္းေလးကေနခ်င္စဖြယ္ေလးျဖစ္ေနရံုမကခန္႔ညားလြန္းလွသည္။ ကိုႀကီးေနသည့္ေနရာဆိုေတာ့လဲဒီေလာက္ေတာ့႐ွိမည္သာ...
ဘဝေတြက ကြာျခားလြန္းလွသည္။ ေရ႐ွည္မွာအဆင္မွေျပပါ့မလားဟု ေတြးမိျပန္သည္။
အဲ့ဒီလိုေတြးလိုက္မိေတာ့စိတ္ထဲ စိုးရိမ္ပူပန္မိသြားသည္။
ကိုႀကီးႏွင့္ေဝးဖို႔ စိတ္ကူးထဲမွာပင္မေတြးမိခဲ့ဖူးပါ။
ဒီတစ္ေယာက္ကို စခ်စ္မိၿပီး တစ္သက္တာလံုးကိုႀကီးႏွင့္သာတူတူကုန္ဆံုးေတာ့မည္ဟု
စိတ္ကူးထားခဲ့မိတာေတြ အခုျဖစ္မွျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မလား
ခံစားခ်က္ေတြ႐ႈပ္ေထြးလာသည္ႏွင့္အမွ် ေျခေထာက္ေတြပင္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ပါ
အနီးမွာ႐ွိေနသည့္ခံုေလးမွာအားတင္းကာထိုင္ခ်လိုက္ရသည္။