Ben Ela...
Daha küçücük yaşında hayatın nasıl bir şey olduğunu bilmeden kimsesizliğe mahkum edildim.
Yalnızlık ve sevgisizlikle büyütüldüm.
Tam her şeyin değiştiğine inandığım, sevileceğimi sandığım anda bir kez da parçalara ayrıldım.
Ama bu kez öyl...
Osman abinin sözlerinin şok etkisi Ömer ve beni hala esiri altında tutarken Rabia abla çoktan yapılacaklar listesini sıralamaya başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Yenge bir dakika müsaade eder misin?" Ömer'in sesi ile ortam sessizliğe büründü.
Şaşkın bakışlarımı sevdiğim adama çevirdiğimde çatık kaşlarıyla ailesinin üzerinde bakışlarını gezdirdiğini gördüm.
Bakışları son olarak bana döndüğünde gözlerindeki tereddüt ile az önce içimi kaplayan heyecanım bir anda söndü.
"Abi burada yapmasak daha iyi olacak. Biz Ankara'ya döndüğümüzde orada güzel bir düğün yaparız." Ömer'in sözleri ile ne düşüneceğimi bilemedim.
Yüksek ihtimalle annesi yüzünden burada yapmak istemiyordu. Ona bu konuda hak versem de kararsız kaldım.
Normal olarak abisi burada memleketlerinde evlenmemizi istiyordu.
"Nereden çıktı bu Ömer?" Osman abinin sert sesi ile içine düştüğüm ikilemden sıyrıldım.
Bakışlarımı çevirdiğimde Osman abinin kaşlarını çatmış Ömer'e baktığını gördüm.
"Abi olanları biliyorsun. Sence annem rahat rahat düğün yapmamıza izin verecek mi? En güzel günümüzün annem yüzünden katledilmesini istemiyorum!" Ömer de aynı sertlikle cevap verirken uzanıp elini tuttum.
Abisi ile kavga etmesini istemiyorum. Ömer'in bakışlarına bana döndüğünde;
"Sakin ol." Diye fısıldadım.
Derin bir nefes alıp abisine döndüğünde bakışları yumuşamıştı.
"Abim seni anlıyorum ama sende beni anla. Bunu riske atmak istemiyorum."
"Aslanım sen o işi geçeceksin. Ankara'da kiminiz var ki orada düğün yapacaksınız? Ne Ela'nın ne de senin ailen orada değil." Osman abinin haklı olduğunu düşünürken sözlerine devam etti.
"Ayrıca babamın arzusunu unuttun mu? Üç oğlumu da bu avluda evlendireceğim diye hayal kurardı hep. Nasıl bizim düğünümüz bu bahçede oldu ise sizinki de olacak."
"Ama abi..." Ömer devam edemeden Osman abi sözünü kesti.
"Aması yok aslanım. Siz ne istediğinizi söyleyin yeter. Geriye kalan her şeyi ben halledeceğim." Kararlı tavrı yüzünden Ömer sessizleşti.
Yüzündeki huzursuz ifade canımı sıkarken elimin altındaki elini sıktım. Bakışları bana döndüğünde gülümsedim.
"Bence de burada yapalım. Ankara'da iş adamlarıyla kasıntılı bir düğün yerine burada sıcak ve samimi ufak bir nikah kıyarız." Ömer'in kaşları çatıldı.
