BÖLÜM 12 : BEN.... SANA.....

22 7 0
                                    

Okula geldiğimde sınıfıma gelir gelmez sırama oturdum ve başımı sırama dayadım. Bildiğim kadarıyla yarın bizim sınıfa Berk gelicekti. Sınıftan içeriye Yaman ve Mertcan girdi ve direkt olarak Yaman benim yanıma geldi. "Günaydın civciv." dediğinde hafifçe gülümsedim ve "günaydın" dediğimde bana suratını asarak baktı. "Neden mutsuzsun?" sorusundan sonra başımı kaldırıp ona baktığımda başını olumsuz anlamda salladı. "Alt tarafı bir oyundu. Üzülme" dediğinde bende başımı olumsuz anlamda salladım ve " sen kazandın senin için söylemesi kolay tabiki. Ben çocukluğumdan beri oynuyorum ve belki inanmicaksındır ama sürekli maç yapmış ve hep yenmiş bir kızım. Bunların içinde erkekler de vardı. İlk defa kaybedince insan üzülüyor tabi." dediğimde oda üzülmüşe benziyordu. 

Birkaç ders sonra Ömer ve Denizin yanına gidince Denizin siteminin tamda ortasında buldum kendimi. "Ama Nurum böyle olmuyor ki. Üzme bak kendini hem bir maç daha yapıcaksınız ve o zaman sen kazanıcaksın. " dediğinden sonra Ömer devreye girdi "evet hem sen kazanıcaksın ,bugün çıkışta beraber sahaya gidelim. Bende bu aralar kendimi geliştirmek istiyordum. Ustasından öğrenmiş olurum." dediğinde bir tık daha moralim yerine geldi. "Olur gidelim" neşeyle söyldediğimden sonra ikisi de güldü.O anda yanımıza Rüveyda ve Zeliha geldi. Tam Zeliha konuşmaya başlicaktı ki kapı tıklatıldı ve işeriye BERK girdi. Zeliha geliceğini biliyordu ama dona kalmıştı. Herkes yerlerine geçti ve hoca söylemeden Berk kendini tanıttı "ben Berk arık sizinle aynı sınıftayız ve hocam en arkadaki kızın yanı boş göküyor oraya oturabilirmiyim?" diye sorduğunda hoca başını salladı ve Zeliha da güldü. "Bakıyorum da Zeliha hanım çok mutlu " Rüveydanın sözüyle güldüm ve " sevgilisi aynı okula, aynı sınıfa, aynı sırasına gelmiş. Kim mutlu olmazdı ki?" diye sorduğumda derin bir iç çektim ve o an kafamın içinde sadece Yaman vardı. 

Birkaç saat sonra Denizin arabasıyla sahaya giderken Denize durmasını söyledim. Çünkü suyum bitmişti ve bir markete girip üç tane su aldım. Tam kasaya geçmiştim ki Yaman'ı gördüm. Yanında bir kız daha vardı ve sürekli gülüyorlardı. Tam gülerek etrafına bakıyordu ki gözleri gözlerimde buluştu.  Başımı sağa sola salladım. Rüveyda ve Zeliha yanılmıştı. Çünkü Yaman beni arkadaş olarak görüyordu. Demiştim ya hani "Yamanın sevdiği kız çok şanslı " diye işte o kızı şuanda görmüştüm ve gerçekten çok şanslıydı. Kız Yamanla aynı boyda siyah saçlı beyaz tenli bir kızdı.Sları aldım ve onların yanından geçtim tam gidiyordum ki Yaman kolumdan tuttu ve "Nur bir dakika dinler misin? Sandığın gibi değil" dediğinde sinirle " neyi dinleyeceğim? Ne sandığım gibi değil Yaman? Ama dur anlatmana gerek yok çünkü ben senin neyinim ki? Hadi git sevgilin beklemesin!" dedim ve arkamı döndüm tam arabaya binecekken Yamana döndüm ve "Yaman! Biliyormusun bende bir an sanmıştım ki.... Neyse size iyi günler" dedim ve arabaya binip ordan uzaklaştık. Yolda giderken kendimi tutuyordum ama en sonunda tutamadım ve ağlamaya başladım. "Hani o da beni seviyordu? Ben onu sevdiğimi kabullendim ama o beni sevmiyor! Yanındaki o güzel kızı  seviyor!" dediğimde suyumdan bir yudum içtim. İkisi de hiçbir şey demiyorlardı .Sadece suskunluk. "Bas gaza Deniz!" dedim ve Deniz birden "ne?" diye şaşırarak sordu " bas gaza işte hızlı ol sahaya gidicez daha " dediğimde başını salladı ve bizi beş dakika içerisinde sahaya ulaştırdı. Ben biraz yalnız çalışmak istiyorum!" dedim ve ikiside başını sallayıp tribünlere oturdu. Ben ise saatlerce çalıştım. Ta ki kapının önündeki O'nu görene kadar. Benim burda olduğumu nereden biliyordu ve neden sevgilisini bırakıp yanıma gelmişti? 

"Buyurun Yaman bey?" diye sorduğumda yanıma geldi "bak beni bir dinle çok yanlış düşünüyorsun ortada öyle bir şey yo-" sözünü kestim "nasıl yok Yaman bildiğin sevgilinle okuldan sonra buluşmuşsunuz ki bundan banane değil mi?" diye sorduğumda derin bir nefes aldı ve konuşmama izin vermeden anlatmaya başladı "o kız benim sevgilim falan değil, o kız benim kuzenim ve Berk'in de ablası.Hani dedin ya 'bir an sanmıştım ki diye ' ne sanmıştın?" diye sorduğunda  "işte sevgili olduğunuz-" derken sözümü kesti "sevgili olduğumuzu değil neyi sanmıştın?" dediğinde "boşver ya hem neden bunları bana anlatıyorsun ki? Ben neyinim yani senin?" diye sorduğumda sinirlendi ve " SEN BENİM AŞIK OLDUĞUM KIZSIN!" demesiyle şok içinde orada kala kalmam bir oldu. 

"EVET AŞIK OLDUĞUM KIZ DEDİM ÇÜNKÜ BEN.... SANA..... BEN SANA AŞIK OLDUM NUR" 

"SENİNDE BANA AŞIK OLDUĞUNU BİLİYORUM NEREDEN DİYE SORMA ÇÜNKÜ BEN ANLARIM!" 

"EVET" dedim yerdeki basketbol topuna bakan gözleri gözlerimle buluştu "BENDE SANA AŞIK OLDUM!" .....



LÜTFEN OY VERİP YORUM YAPIN :) 

ŞANSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin