ŞANS

BÖLÜM 19: ELİF İLE DENİZ

Elif'ten

Lunaparka gittiğimiz gün Deniz ile tanıştım. Çok yakışıklı bir çocuk. Zelihayla çocukluk arkadaşı olduklarını biliyordum ama Denizin bu kadar yakışıklı olduğunu bilmiyordum. Deniz ile tanıştıktan sonra  dönme dolabına bindik. "Zelihanın kuzeni olduğunu bilmiyordum. Yani bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum." dediğinde "teşekkür ederim" dedim. Bana güzel dedi. BANA GÜZEL DEDİ!. "Telefon numaranı verir misin?" dediğinde şaşkınlıkla yüzüne baktım ve numaramı söyledim. Acaba beni telefonuna ne diye kaydetti. Kesin Elif diye kaydetmiştir. Dönme dolabından indik ve hız trenine bindik. Sanki onu yıllardır tanıyormuşum gibi hissediyorum. Hız treninde yan yana oturduk ve bana "korkar mısın?" diye sorunca "ben mi? Tabiki de hayır hız treni lunaparkın en sevdiğim aletlerindendir" dediğime ben bile inanmamıştım. İç sesim bana bağırıyordu "Elif çabuk in sen bundan korkarsın" diye ama iç sesimi dinlemek istemedim. Yavaş yavaş hareket etmeye başladığında korkmamıştım ama dik bir şekildeki yayladan çıktı ve en tepeden aşağıya inerken çığlık attım. Birden elimin altında bir el hissettim. BEN YANLIŞLIKLA DENİZİN ELİNİ TUTMUŞTUM." Dur be kızım daha yeni tanıştınız" diyordu iç sesim. Ama haklıydı. Denizin yüzüne Baktığımda şaşkınlıkla bana bakıyordu. Tam o sırada başka bir yokuştan indik ve O bu sefer benim elimi tuttu!. Trenden indikten sonra ikimizde hiç konuşmadık. Gitme zamanı gelince bana "tanıştığıma memnun oldum güzel kız" deyince şok oldum. BANA GÜZEL DEDİ! "Bende." dedim ve herkes evlerine dağıldı. Eve geldiğimde çok mutluydum. Ne olmuştu bana? Zelihaya anlattım ve Zeliha şok içinde "kızım SEN DENİZE DENİZDE SANA AŞIK OLMUŞSUNUZ!" Dedi.

Odama çıktığımda Denizden yeni bir mesaj vardı.

DENİZ: Çok güzel bir gündü. Teşekkür ederim güzel kız. İyi geceler.

ELİF: Bence de çok güzel bir gündü bende teşekkür ederim! İyi geceler.

Yazdım ve sevinçten odamın içinde dört dönmeye başladım. Zelihaların okuluna gitmek için babamla konuşucam...