ŞANS

BÖLÜM 23: KARAKOL

Sabah kalktık ve beraber okula gittik. Normal rutin bir şekilde geçti. "Şimdi nereye gidelim sevgilim?" Yamanın sorusuyla kocaman güldüm ve "eve gidelim uykum var biraz uyumak istiyorum" dedim. Eve gittiğimizde çok güzel bir uyku çektim. Bir-iki saatliğine uyicaktım ama kalktığımda saat gecenin 1'iydi. Ama Yaman hala uyumamıştı. "Çok güzel uyumuş olmalısın saatlerdir uuyuyorsun." dediğinde esnedim ve " evet çok güzel uyudum ama hazırlan simsiyah giyin sna abir sürprizim var." dememle ayağa kalkıp giyinme odamda üzerini değiştirdi. O çıktıktam sonra bende girdim ve ikimizde simsiyah giyindik. Ben siyah bir dar pantolon,üzerine siyah sweat, başıma siyah bere ve ellerime de siyah eldiven geçirdim. O da siyah pantolon, siyah bere, siyah sweat ve siyah eldiven taktı. Aynı olmuştuk ve bu bence çok tatlıydı. Aynaya geçip bakındığımda yanıma çağırdım ve beraber ayna karşısı sevgili fotoğrafı çektik. Normalde bu tür şeyleri sevmiyordum ama bu an çok güzeldi ve kendimi de dahil herkesi şaşırtarak instagramda story attım. Saat geçenin 2 si olmuştu.

Onun motoruna bindik ve benim tarif ettiğim yere götürdü. Burası bizim Denizlerle birlikte dürekli geldiğimiz duvarımızdı ve biz burada çoğu kez polise yakalanmıştık. Artık polisler bizi tanıdığından dolayı sadece karakola götürüp ifademizi alıp bırakıyorlardı. "Ben burayı biliyorum her 3 günde bir buraya yeni ve her defasında hayran olduğum yazılar yazılır" deyince başımı salladım ve "evet yazılır ve o yazıları biz yazarız" dediğimde çok şaşırdı. Eline bir sprey boya verdiğimde yeni bir yazı yazmaya başladım.

BİZ BİRBİRİMİZİN ŞANSIYIZ...

Yazımla beraber bana sarıldı. Ama benim için tanıdık ve onun için yeni olan o sesi duyduk. Polis sireni. Arabanın içinden tanıdığım Mithat abi ve yanında benden 1-2 yaş büyük bir çocuk çıktı. Çocuk gözünü kaçırmadan bana bakıyordu. Ama neden? Yaman görmese iyi. "Aaa Nur hanım özlettiniz bizi vallahi." dediğiyle birlikte güldüm ve iki elimide öne doğru uzattım. "Ay aşkolsun Mithat abi ben buraları boş bırakır mıyım. Biliyomusun Cemileyi özlemişim." dememle bir kahkaha patlattı ve "Cemile de seni çok özledi emin olabilirsin." dediğiyle kahkaha attım. Yamana döndüm ve "bişey olmaz merak etme boşver ellerini kelepçelesinler hemen gidicez ifade vericez olmadı bu akşamı karakolda geçiririz merak etme bişet olmaz!" dememle başını salladı. Karakola gittik ve ilk beni sorguya aldılar.

"Evet Nur hanım. BİZ BİRBİRİMİZİN ŞANSIYIZ. Demek?" Adını bilmediğim ama 3 kez sorguma giren polise başımı salladım. "Kızım biz sana bu duvarları bırak demiyor muyuz? Hala neden yazıyorsun?" diye sorunca bir kahkaha attım ve "ilk olarak şunu sorayım. Adınız nedir?" diye sorduğumda "Melih" diye cevap verdi. "Peki Melih komiserim. Bende size hayır bırakmam demiştim ve oraya yazdığım yazıları beğenmeyen bir tane insan bile yok. Ben toplumu mutlu ediyorum" dediğimde kahkaha attı "ah be güzel kardeşim. Bırak şu duvarları. Bak bir gün bunun için çok büyük bir ceza yersin. O zaman kimse bişey yapamaz." dediğinde güldüm. "Unutmayın ki bana hiçbir şey olmaz! Hem ben sizi  tutuyorum burada benden daha büyük suçlar için bekleyenler vardır ben tutmiyim sizi" dememle ayağa kalktım. "Aslında çok iyi bir kızsın be!" yaptığında güldüm ve "öyleyimdir" diyerek odadan çıktım. Kapıda beni bekleyen Yamana baktım. "Sakin ol ve bilki hiçbirşey yapamazlar istediğin kadar dalga geç" dediğimde güldü ve "ben senin bu yönünü hiç bilmiyordum civciv" dediğinde düzeltti "psikopat civciv" dediğinde ikimizde kahkaha attık.

Yamanı beklerken o çocuk benim yanıma geldi. Ne alaka yanıma geşmesi. "Merhaba adım Bulut seninde Nur olmalı memnun oldum" deyince "bende" diye karşılık verdim. Yaman konuştuğumuzu görse deliye döner. O an neden böyle birşey düşündüm ve istediğimi bilmiyorum ama çocukla konuşmaya başladım."Ya Bulut ben senden birşey  isteyebilir miyim?" diye sorunca başını salladı
"Sizde zaten var ama bana kelepçeni verir misin yani kelepçen benim olabilir mi?" diye sorduğumda "neden istiyorsun?" diye cevap verdi. "Boşver niye istediğimi lütfem verir misin?" diye sorduğumda başını salladı ve bana kelepçesini verdi. Hemen cebime koydum. "Sen çok gençsin neden burada çalışıyorsun?" diye sorduğumda "boşver be güzleim" dedi. Güzelim mi? Yaman duymasın! Tam o anda Yaman sorgudan çıktı. O çocuğu yanımda görünce sinirlendi ve elimden tutup beni peşinden sürüklemeye başladı.

"O çocuk kimdi?" diye sorunca "tamaö sevgilim sadece benimle tanışmak istedi bu kadar merak etme." deyince elini yumruk yaparak karakolun bahçesinde bağırdı "ne yani biz seni 15 dakika yalnız bırakamayacak mıyız hemen sana birileri yavşicak mı?" ilk defa onu bu kadar sinirli görüyordum ve korkmuştum. "Merak etme bişey olmadı hem sen benim sevgilimsin." dediğim sırada yanağından öptüm ve daha rahatlamış görünüyordu.

Beraber eve gittiğimizde saat gecenin 5 iydi. Uykulu bir şekilde Yamanın yanına yattım ona sarıldım ve "seni seviyorum sevgilim" dediğimde güldü ve "bende seni seviyorum civcivim" dedi. Kendimi Yamanın kollarında uykuya verdim ve çok güzel bir uyku çektim...