Aşkın Sesi

Bölüm 35

Bölüm Şarkısı: Ferhat Göçer- yıllarım gitti
buse_lik al la
Beste

Ne Eriz ne de ben duyduklarımızın şokunu atlatabilmiş değildik. Bu adam doğru söylüyor olabilir miydi. Gerçekten babası yaşıyor ve şuan karşımızda mı duruyordu. Eriz sessizliğini bozdu ve konuştu

' Sen. Ne diyorsun. Be-benim babam öldü. '

' Ölmüş olsam şuan karşında duruyor olmazdım değil mi. '

' Yalan. Yalan söylüyorsun sen.'

' Annene sor bunu tekrar. Beni söyle. Sonra tekrar konuşalım bunu. Nasılsa daha çok görüşeceğiz. Oğlum. '

Oğlum demesi ile gözlerini devirdi Eriz. Bu durumun hoşuna gitmediği belliydi. Eğer bu adam doğru söylüyorsa Esma hanım bunca zaman neden gizlemişti bunu Eriz'den. Bir çocuğa baban öldü demek kolay bir şey olamazdı kesinlikle. Eriz bunca zaman baba yokluğu ile eksik büyümüştü bunu Eriz'e nasıl yapardı. O bunu asla hak etmemişti. Hiçbir çocuk hak etmezdi zaten. Karşımızda duran adam geldiği gibi aracına ilerledi ve uzaklaştı. Eriz olduğu yerde arabanın arkasından bakıyordu. Onun önüne geçip ellerini tuttum ve bana bakmasını sağladım.

' Aşkım. İyi misin.'

Hiçbir şekilde yanıt vermedi bana. Haklıydı da beklemiyordu böyle bir şeyi. Kimin aklına gelirdi ki. Yıllardır öldü bildiği babası birden karşısına çıkıp ben senin babanım demişti. Ki gerçekten babası mı o da belli değildi henüz. Bunu öğrenmenin tek yolu Esma hanımdı. Eriz bunu konuşacak mıydı annesiyle bilmiyordum şuan tek düşündüğüm kişi Eriz'di. Bu hali beni korkutuyordu. Ne konuşuyor ne de hareket ediyordu. Elimi yanağına koydum ve tekrar seslendim

' Eriz. Korkutma beni lütfen. '

Eriz bana baktı ve birden kollarını belime sarıp sarıldı. Kafasını boynuma gömdü. Ona iyi gelmek istedim tam da şuan. Elimin birini saçlarına diğerini de beline koydum. Bir süre aynı pozisyonda kaldık. Birden boynumda bir ıslaklık hissetmiştim. Eriz ağlıyordu. Bu durum benim de canımı yakmıştı. Hep böyle oluyordu. Ne zaman canı yansa benim de canım yanıyordu. Sanki bir elma bütünüydük Eriz ile. Birbirimizin acılarını hissediyorduk. Şuan ona ağlama demem bir işe yaratmayacaktı bu yüzden hiç ses etmedim bekledim. Ağlayıp rahatlardı en azından biraz da olsa.. Kaç dakika kaldık bilmiyordum. Eriz kendini geri çekti biraz. Yüzüme baktı ama konuşmadı. Konuşmaya giren kişi ben olacaktım anlaşılan.

' Daha iyi misin. ' başını salladı onaylar bir şekilde. Bu sefer başka bir soru sordum

' Ne yapmayı düşünüyorsun. Annen ile konuşacak mısın bu konuyu. '

Bir gün içerisinde ikinci şoktu bu benim için. Eriz o adamın konuşmalarına da konuşarak cevap vermişti bana da aynı şekilde konuşarak yanıt verdi.

' Ko-korkuyorum. '

' Neden korkuyorsun. Gerçeği bilmek senin en doğal hakkın. '