Aşkın Sesi

Bölüm 45

Bölüm Şarkısı : Yasin Aydın - Bu Gece
Keyifli okumalar dilerim. 🙏
lorinogras5600 Bölüm sana gelsin o zaman ❤️

Buse

Hastaneden çıkalı iki hafta olmuştu yaram yeni yeni iyileşiyordu Ertuğ'u istediğim gibi alamıyordum kucağıma Erdem izin vermiyordu yarama basar diye korkuyordu ama ben böyle daha mutsuzdum. Onu kucağıma alıp doyasıya sarılıp öpmek istiyordum. Ertuğ durmuyor geliyordu sürekli yanıma geceleri zaten birlikte uyuyorduk ama gündüz de bensiz yapamıyordu. Sürekli dibimdeydi. Korktuğunu anlamak zor değildi. Sanki onu bırakıp gideceğimi düşünüyor gibiydi ama bundan sonra onun yanından ayrılmaya niyetim yoktu. Okula da istifa dilekçesi verecektim o büyüyene kadar mesleğimden bir süre uzak kalabilirdim. Şuan benim için en önemli şey Ertuğ'du. Onun için ne gerekirse yapardım yapacaktım da zaten. Bugün sürekli oyuncaklarını getirip getirip dibime bırakıyordu' anne oyna ' diyordu ama Erdem hemen kaşlarını kaldırıyordu. Yine aynı şeyi yaptığında bu sefer dayanamadım

' Yeter yaa. Ben oğlumla oyun oynamak istiyorum. İki hafta oldu yaram iyileşiyor her hangi bir sıkıntı olmaz. Senin yüzünden yüzü düşüyor benim aşkımın. '

' Aşkım biraz daha bekleseydik. Kanaman olabilir bu riski göze alamayız.'

' Hayır. Ben göze alıyorum. Hem bir şey olmaz merak etme sen. '

' Tamam ama çok zorlamak yok. '

' Bakarız. '

Ertuğ' la birlikte yerdeki minderlere oturup getirdiği oyuncaklari oynamaya başladık. Çok aşırı mutluydu şuan. Bu her şeye değerdi gerçekten. Onu bu kadar mutlu görmek herşeye değerdi. Erdem koltukta oturmuş bizi izliyordu. Karnıma hafif bir ağrı girdiğinde kendimi tutamayarak acı içinde inledim. Erdem fark edince hemen ayaklandı.

' Dedim ama çok zorlama diye. İyi misin. Tişörtünü kaldır yarana bakayım bi.'

' Noodu anne Noodu.

' Yok bir şey aşkım anne iyi. '

Bu sefer Erdem' e cevap verdim

' Yok bir şey anlık bir ağrı girdi o kadar. Büyütülecek bir şey değil endişe etme.'

' En azından dinlen biraz.'

' Baksana ne kadar mutlu. Onun mutluluğunu yarıda kesemem. Korkma iyiyim. Gerçekten. '

' Zorlama kendini lütfen. Yavaş hareket et. Önümüzde uzun zamanlar var her zaman oynarsınız. '

' Tamam canım. '

Ertuğ yorulana kadar devam etti oyunumuz. En son oturduğu yerde esnemeye başlayınca uykusu geldiğini anladım. Erdem kucağına alıp yatak odasına kadar getirdiğinde onun yanına sokuldum. Ne kadar uykusu olursa olsun yanında ben olmayınca uykuya dalmıyordu. Elini sürekli saçlarıma getirip okşayarak dalıyordu uykuya. Bir kaç kez kalkmak istesem de hemen titriyor gözlerini açıyordu. Banu aslında bana değil kendi oğluna zarar vermişti bu şekilde. Onda büyük bir travmaya yol açmıştı bu. Beni beş dakika görmese ağlıyordu. Bunu kendisi de bilse pişman olur muydu diye düşündüm bir an ama sanmıyordum. Zaten onu biraz olsun düşünse annelik görevini yerine getirip onu anne sevgisine muhtaç bırakmazdı ki. Ertuğ benim gerçekten oğlum olmuştu bu kısacık anda. Öz evladım olsa ancak bu kadar severdim çünkü. Çok başka bir bağ oluşmuştu aramızda. Güçlü bir bağımız vardı. Bunu koparmaya hiç kimsenin gücü yetmezdi buna emindim..

***
Alıntı;

Ben ağladım o ağladı
Can çekildi ruhumdan
Bir derdi vardı belli
Çıkarmadı ağzından
Gözlerinde çaresizlik
Beni üzen bir bakış var
Özür dilerim dedi giderken yanımdan