Cintra Academy (On-Going)

Chapter 18: Dusk and Dawn

She was too overwhelmed to react. She can't even utter a single word. In her senses, everything was so quiet. Everything. Pati sarili nyang hininga ay hindi na nya maramdaman. But on the second thought, humihinga ba sya? She can't check her own breathing, she was too fascinated by the two beings who's in their 6 inches tall in front of her that she forgot how to breathe.

The one with white light reveals herself. Kagaya ng liwanag nya ay ganun din ang kulay ng balat at suot nyang dress na high-neck illusion at hanggang kalahati lang ng binti ang taas paired by her gold sandal. Her long, wavey white-hair na umabot sa bewang nya na may kakaunting gold ornaments na naka desinyo sa buhok nito. Her white wide wings and white tail a-like of a unicorn. Her elf-ear and indicolite color-like eyes na para bang naliliwanagan parati ng araw together with her angelic face and innocent smile.

While the other, matched with her light, possessed a dark-blue almost-purple skin color. Stunning on her long faded-purple, sweetheart sleeveless, side-slit dress paired up with her black sandal. Kapareho sa kasama nya ay may buntot rin itong kulay itim na katulad ng sa mga pegasus. Nakahawi ang matataas nitong kulay itim na buhok sa kanang balikat revealing her gold-plated dangling earring na nakasabit sa mala-anghel na pakpak nyang tenga. Dark-blue ang kulay ng mga mata nito na pagtinitigan mo ay parang nakatingin ka sa kalawakan. At ang mas nakakabighani pa nito sa mata ay ang mala sky-blue nitong dust na parang bituin kung kumikinang. Hindi kagaya ng kasama nyang mukhang mabait, ang isang to ay halata sa mukha ang pagkapilya lalo na pag ngumingiti.

"Who the hell woke me up at this damn hour!" Bulalas pa nito, halatang naiinis dahil sa pagkaudlot ng tulog nya. Napaindak naman sa kaniyang sariling mga paa si Creya nang marinig nyang sumigaw ito. Dahilan para mapabalik ito sa kasalukuyan.

Tumawa lang ng mahinhin ang nakaputi nitong kasama. "The fate is calling us. Can't you feel it?" She reminded with her soft voice. Imbes na maintindihan ito ng kasama nya ay mas nairita pa ito.

"Ghad I don't care! Kulang ang tulog ko babalik na'ko sa loob!" Nakatulala lang si Creya habang pinanuod ang dalawang bulilit na nakalutang sa hangin.

Mukhang hindi pa sya nito nararamdaman ng dalawa kung kaya't naisipan nyang bumalik nalang sa pinanggagalingan nya. She moved backward and faced the path she trailed earlier. Ngunit bago pa man ito makahakbang pabalik ay lumitaw sa harapan nya ang nilalang na nagmamay-ari sa dust.

"Really?" Boring nitong usal ngunit nagpadala ng malaking gulat sa dalaga kaya kaagad itong nagpakawala singap at napaatras. She made a turn away from the creature but only found herself confronted by another one. Nakangiti itong tumingin sa kaniya pero pati sa reaksyon nito ay nagulat parin si Creya.

"Who are you?" Mabait nitong tanong sa kaniya. Napasinghap ng hangin ang dalaga.

"I..I'm sorry. I shouldn't be here waaaah aray! Putek!" Daing nito nang mapatid sya sa isang sanga ng kahoy kadahilanan sa pagkasampak nya sa lupa.

May pag-aalala sa mukhang tiningnan sya nung nakaputi habang yung kasama nito ay may yamot sa mukhang lumapit sa kanila.

"Are you okay?" Tanong nito. Pero bagkus sya ang dapat sumagot ay yung kasama nya ang nagsalita. "Of course she is. You didn't see any blood on her right? So she's okay." Masungit nitong sagot. Kulang nalang ay mag roll eyes ito para masulit nya ang pagsusungit.

Naiilang na tumawa si Creya bago tumayo at inayos ang sarili. Ngunit bago nya pa man maayos ang sarili nya'y narinig na nyang magsalita ulit ang isa sa kanila.