Cintra Academy (On-Going)

Chapter 22: Chosen Blood

Creya

Mag-iisa't kalahating oras na mula nung pumasok sina Liv at yung iba sa Noblesse Consortium hall pero hanggang ngayon ay wala paring nakakalabas sa kanila.

Panay lang ang pagsulyap ko sa isang pinto kung saan, nasa likod nun ang mala-kulay asul na hallway.

"Stop worrying, Montevallo." Bumaling ang aking tingin sa papalapit na pigyura na syang nagmamay-ari ng boses.

"Prof. Bakit po kayo nandito?" Tanong ko pa.

"Same as you do, not the worry part though."

"Ang taas na po kasi ng oras, hanggang ngayon ni isa sa kanila ay di pa lumabas. Nag-aalala lang po ako sa posibleng mangyari sa kanila sa loob." Binigyan lang ako ng tingin ni prof.

"Sa lahat ng kasamahan mo, ikaw yung tanging nakakaalam kung ano mangyayari sa kanila sa loob. It's not that you'll be killed in there or something right?" Sa sinabi nyang yun ay tanging buntong hininga lang ang nagawa ko.

Tama si prof. Ako ang mas nakakaalam kung ano ang pwedeng mangyari sa kanila dun. Pero bakit ganun? Hindi talaga ako mapakali?

"Anong ibig nyong sabihin?"

"If you're that dumb then let this gorgeous enlightened you." It's Dawn.

"Our attacks isn't made to hurt you physically. It's a blow to trigger your power. The cuts wasn't made to cause you pain, but an attempt to make the ritual in activation. To simply put it, it's part of the plan." Nakatingin lang ako kay Dawn habang binabanggit nya ang mga katagang yun.

"Ha?" Shuta wala akong maintindihan.

"Ang haba ng sinabi ko hindi mo parin na gets?" Hayst, nasungitan na naman ako huhuhu.

"Ikaw na nga mag-explain Dusk." /pouts; sorri na eh.

Masaya namang tumugon ng tango si Dusk at umupo sa may binti ko na nakukumutan parin.

"What Dawn's trying to say is that, the moment you took a step in our realm we already knew that it was you, our master. The orb of fate served as the bridge to let you find us. The attacks aren't really for literal attacks, it's a way for us alexius to confirmed that you are really our master. If you didn't noticed it, the cuts was formed with pattern. The time you released your energy, and the time our power clasped with yours, the fate drowned you back to your forgotten past as part of the ritual--- where you and us crosses path together, and you gave us names."

Hindi ako makapaniwala sa sinabi sa'kin ni Dusk.

"I..ibig nyong sabihin--"

"Yes master. We waited for you to find us. We waited for the girl who gave us our identity."

Forgotten past?

Ibig ba nilang sabihin nun ay nagkita na kami noon ngunit nakalimutan lang namin? Kung ganun ay dapat pala talagang hindi ako mag-alala sa kanila.

Sila at ang alexius nila ay iisa. Kung ano man ang ginawa nina Dusk and Dawn ay paniguradong yun din ang ginawa ng iba sa kanila.

"Their alexius won't harm them, they can't hurt their master." Tinapik lang ako ni professor.

"Kung labis ka talagang nag-aalala ay pwede ka namang pumasok sa pintong yun at mag-antay sa kanila sa loob." Pareho naming binaling ni prof ang tuon namin sa panlabas na anyo ng pinto. Nang may biglang pumasok na bagay sa isipa ko kaya bahagya akong napailing sabay bawi ng tingin papunta kay prof.