Hayaller Ülkesi (BİTİYOR)

& 4.Bölüm &

  Herkese merhabalar. Umarım iyi gidiyorumdur. Voteleyenler çok tatlısınız...birtanesiniz...♥

İyi okumalar dilerim...♥♥

Beni yatakhaneye götürdü ve fırlattı.

" Seni almaya geleceğim, hazırlan." dedi öpücük attı.

Yüzümü buruşturdum. Duygularım karışıktı. Şaşırmıştım, midem bulanıyor, ağlamak istiyordum ve önüme geleni bir hamlede öldürecek kadar sinir krizi geçiriyordum. Öylece yatağıma uzandım. Uyuyor taklidi yapmayı planlıyordum. Aslında gerçekten de birazcık yorgundum.

Aradan 10-15 dakika geçtiğinde yetimhane kapısının açıldığını duydum. Fakat gözlerimi açmadım ve hissetmiyormuş gibi yaptım.

Ağır ağır ayak sesleri yanıma yaklaşıyordu. Alberto'nun kalın sesini duydum.

" Tanrı'm yardım et bana, lütfen" diyordum içimden.

 Beni uyandırmaya çalıştı ama kıpırdamadım bile.

" Ahh, yorulmuş kızcağız yazık zavallım." dedi ve benden uzaklaşan ayak sesleri duydum. En son duyduğum şey ise kapının kapanma sesiydi. Hemen gözlerimi araladım ve derin bir oh çekip yatakta doğruldum. O sırada beni izleyen gözler olduğunu fark ettim!! Aman Tanrı'm Alberto!!

" Blaire...Blaire...Blaire... Bana bu numarayı ilk defa yapan sen değilsin ki tatlım. Artık yemem böyle numaraları. Yalnız ayağa kalkmadığın her saniye için 2 kat daha sinirim artıyor!" dedi kızgınlıkla.

Onun tuzağına düşmüştüm. Demek benden başka da bir sürü kızı zorlamıştı. Pislik adam!!!

Beni kolumdan çekti ve peşinden gitmeye zorladı.

O sırada diğer taraftan giden bir sürü çocuk görüyordum. Ardından da gülümseyerek yürüyen -ilk defa gülümsüyor- ve suraatında bir ton makyaj olan süslü Bethany'i görüyorum. Çocuklar ise de ilk defa bu kadar sevinçli görünüyorlardı. Gerçekten de çok meraklanmıştım. Bir anlık bunları boşverip kendi durumuma çare aramam gerekiyordu. Kapısı açık ve boş olan odaya yaklaştığımızı görünce artık çok geç olduğunu anladım. Gözlerimden yaşlar gelmeye başladı. Bir yandan da çocuklara bakıyordum.

" Ne o Blaire'm, çocuklara bakıyorsun?"

" Böyle bir yetimhanede bu kadar sevinçli olmaları çok tuhaf özellikle de Bayan Bethany bile sevinçli yürüyor nedense..." dedim hiddetle.

" Ahh canım, biliyorsun saraydan bir adam geldi ve prenses için küçük bir kız arıyor. Neden sana söyledim bilmiyorum ne de olsa bunlar seni ilgilendirmez. Seni ben ilgilendiririm dimi ama? Sen benim minik kadınım olacaksın."

Kalbime bıçak saplanmıştı sanki. Odaya varınca içeriye baktım. Aydınlık bir yerdi. Daha çok beyaz renk hakimdi. Her neyse ben ne diyorum böyle! 

Beni içeri fırlattı yine.

" Merak etme seni bu sefer yalnız bırakmayacağım." diye yanıma geldi. 

" Sen neden küçük kızlara böyle yapıyorsun!"

" Zaten sizin bir hayatınız yok. Sadece sizden faydalanıyorum." dedi ve daha da yaklaştı...yaklaştı...

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Bayan Bethany'nin Anlatımı: