& 13.Bölüm &

132 15 4
                                    

  Merhabalar, takipçilerimin artması beni çok sevindiriyor. Herkese teşekkür ediyorum. Takip ederseniz ben de ederim :) :) Bu arada kitabımı geciktirmeden yazmaya çalışıyorum. Umarım beğeniyorsunuzdur... İyi okumalar ♥♥

------------------------------------------------------------------------------

     Öylece bakıştık. Bu sefer yine Emily'nin sesi duyuldu. 

  " Ayh nerede kaldın birtanem." dedi Emily. Birisi ile konuşuyordu. Karşısındakine sarıldı ve dudaklarına uzandı. Çocuk Emily'e küçük bir buse kondurup bize yani masaya yöneldi. 

  Emily dibinden ayrılmıyordu. Yalnız çocuğun da egosu tavan yapmıştı. O saçlar yürüyüşler falan. Ama hakkını vermeliydik. Gerçekten de tarz sahibi birisiydi. Andriel bana baktı. 

" Rahatsız olduysan gidebiliriz."

" Hayır, sorun değil." 

Neden rahatsız olacaktım ki, Andriel neden böyle söylemişti?

Yeni gelen çocuk oturdu. Bana bakmaya başladı. Gözlerinin içi o kadar koyuydu ki.

Andriel rahatsız olarak kıpırdandı. Elini belime doladı ve beni kendi göğsüne yaklaştırdı.

Neydi şimdi bu koruma tavrı?

Emily:

" Anthony, Andriel'i tanıdın mı?"

İçini çekti. 

" Evet." 

Sesi o kadar harikaydı ki. O kadar berrak ve duruydu.

" Sen beni hatırladın mı kardeşim?"

Kardeşim derken?

" Evet kardeşim."

" Bu güzel kız da kim?"

Emily hemen öne atladı.

" Yetimhaneden gelen zavallı. Kraliçem ona çok acımış olmalı."

Tanrı'm!!

Andriel'in sinirle verdiği nefesi yüzümde hissediyordum.

"Ya da artık kraliçemiz bu aileyi hak edecek daha iyi bir kız istiyordur. Kim bilir!" dedi Andriel.

Bu laf Emily' nin moralini bozmak için yeterli oldu.

------------------------------------------------------------------------

Kısa bir süre sonra Emily kendine gelerek Anthony'e yanaştı. Yüzsüz işte!

" Ah baksana Andriel bu kızla çok değişti." 

Anthony bana bakıyordu:

" Bu kız mı? Söz konusu kardeşinden bahsediyoruz. İyi misin sen?" dedi Emily'e dönerek.

Emily şaşırdı.

" Anthony, evet o da artık bir prenses olabilir ama kardeşin kardeşin diye bana ilk günlerde baskı yapma sevgilim lütfen. Hem partideyiz neden dans etmiyoruz?"

Anthony'i kaldırdı ve herkesin dans ettiği tarafa gidip romantik şarkı eşliğinde dans etmeye başladılar.

Andriel'e döndüm:

" Beni koruduğun için teşekkür ederim."

" Seni korumadım ki.Emily normalde iyi kızdır..Ama sana böyle yapması çok tuhaf geldi. Sadece prensesliği paylaşamaması ve bu küçümseyişi sinirlerimi çok bozdu." 

" Önemli değil. Bunlara alışkınım zaten. Hem hadi biz de dans edelim." dedim gülümseyerek.

" Çok tatlısın." dedi gülümseyerek ve ayağa kalktık. Beni çevremde zarifçe döndürdü. Dans etmeye başladığımızda şarkı çok romantikti. Ve Andriel... Bilmiyorum... Belki de duygularıyla oynuyordum.

  O benim için en yakın arkadaşıyla kavga ediyordu ve ben ona hak ettiği ilgiyi veremiyordum. Yapamıyordum ki...

Ben dans ederken bunları düşünüyordum. Gözlerine baktım bana iyice yakınlaşmıştı. Burunların birbirine değmesi denebilirdi. Amacını biliyordum ama... Gittikçe yakınlaşıyordu. Kollarıyla beni kendine çekti.  Dans pistinin ortasındaydık ve dans etmeyi bıraktı. Gözlerini dudaklarıma kaydırdı. Dans pistinin ortasındaydık. Neyseki bizi kimse fark etmemişti. Birkaç cm aramız varken o açığı kapatmasından korkuyordum. İlk öpücüğümü emin olduğum kişiye vermek istiyordum. Andriel ile tanışalı tam 1 gün bile olmamıştı ki...

   'Hayır, lütfen' diye içimden geçiriyordum. Tam o sırada bizi birisi ayırdı... O kimdi öyle? Aman Tanrı'm! Gözlerimi çevirdim o kişiye doğru çevirdim...

------------------------------------------------------------------------

                                                                                   13.Bölüm Sonu...

 

Hayaller Ülkesi (BİTİYOR)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin