Crazy Love (COMPLETED)

Chapter ten: Envy

MADDIE

"Pwede ba Aud, wag mo kong idamay sa kabaliwan mo." inis na siring ko, pangatlong beses niya ng punta dito, asking a favor to help her about D. "And please, stop bugging me here. Nagtatrabaho ako." Of all people sa akin pa talaga.

"Please naman sis. You know how much I love Iane, ikaw lang ang alam kong makakatulong sa akin. I saw her pick you up yesterday? Bakit?" at may ibang tawag pa kay D!

"Aud, we are not close. All I know is client siya ni Papa. And I don't meddle with Papa's clients. Pinasundo lang ako ni Papa sa kanya dahil malapit siya sa area." I already explain it to her for nth time. "You can approach her anytime but definitely not me. Mapapagalitan ako ni Papa."

"Sis, just a date lang naman. Set up mo lang kami- - - . . ."

"Audrey please!" inis na talagang sigaw ko, "I told you, hindi kami close. Ni hindi ko nga nakakausap yung tao, iseset up pa kita? Try to understand naman." pinipilit kong kumalma but really, Aud is pissing me off.

"Tss. Do you like her?"

"What the fuck?" hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya. "Is it too unreasonable Aud? I am not a fucking bridge to help you with her. Can you leave, I have many things to do."

"Tss. I'm warning you Maddie, she is mine." inirapan niya pa ako bago lumabas. I can't believe she actually told me that!

Ganoon siya kalulong kay D? Eh ano bang meron kay D at hindi niya pa kalimutan!

"What?!" sigaw ko ng tumunog ang phone sa mesa at makitang yung nagpapasakit sa ulo ko ngayon ang tumatawag.

"Chill. Galit ka na naman?" natatawang sabi niya pa sa kabilang niya.

"D, please stop bugging me. Isusumbong na talaga kita kay Papa." ilang araw na rin kase niya kong binubulabog. Kundi sa school dito sa office. Totoong ayaw ko siyang maging kaibigan. But she keep on insisting and until now, ayaw akong tigilan. At ayaw ko mang aminin, unti-unti lumalambot ako sa kanya.

"Pick you later, dinner tayo." for almost a week, ilang beses na rin niya akong bigla na lang dadalin sa unit niya.

And yes, nagsinungaling ako kay Aud. We are not close enough yes, pero nagkakausap at nagkikita kami. Ang galing kong kaibigan, lying to her is making me guilty. At hindi ko alam kung bakit ba nagsisinungaling ako kay Audrey!

"D, why don't you just dine with Aud." napahilot ako sa sentido dahil naiipit ako.

"Who's Aud?"

"Nevermind. I'm busy D." hindi ko na siya inintay na sumagot. I felt all my strength is drained. Napapagod sa pagkakaipit ko sa kanila ni Audrey.

I tried to focus on my work, lately naapektuhan na talaga ako especially when it comes to D. At ayaw kong mang aminin, masaya ako kapag nakakasama ko siya. But still, a part of me, ayaw masanay sa kanya. I can see how Papa and my brothers are fond of her. Ayokong masira iyon just because I am fucking confuse.

Inuwi ko na lang ang ibang report na kailangan kong basahin dahil hindi rin naman ako makafocus. I sighed when I reach at the parking at nandun na naman si D. Makulit talaga, pero hindi ko magawang sabihin kina Papa. And I can't find any reason why I can't tell them.

"I told you I am busy." binuksan ko ang back door ng kotse pagkakuha niya ng bitbit ko saka nilagay yun sa likod.

"I can help." sumandal siya sa doon pagkasara at tumingin sa akin. Flashing her signature smirk

Tss.

I rolled my eyes at inabot sa kanya ang susi. Isa pa yun, hindi ko rin alam kung bakit hindi ko siya mahindian! Bwisit.

"So sa unit na lang tayo or you want in some resto?" tanong niya habang minamaniobra ang sasakyan.

"Tss. I told you wag kang magtatagalog!" naiinis talaga ako pag nagtatagalog siya, naiisip ko ang mga pinagsasabi ko sa kanya before.

"Why? It's comportable." natatawang sagot niya, "don't worry nakalimutan ko naman na yung sinabi mo before na "magaling akong humalik"." napapikit ako sa inis, hanggang ngayon pinanlalaban niya yun sa akin. At hanggang ngayon, nahihiya ako!

Badtrip kase bakit hindi ko naisip na filipino siya!

"Dianne!"

"Hahahaha!"

"Tss. Stop making fun of me!" inirapan ko siya, nauna akong bumaba dahil saktong nasa parking na kami ng unit niya.

"Pikon." agad niya kong hinabol at inakbayan. D is tall, 5'7 maybe while I'm at 5'4 only. Nagmumukhang unano, kaya I am making sure that I wore heels dahil ayokong kayan kayanan niya. She is bully most of the time, but sweet at the same time. Thoughtful and caring. In just a span of one week, nakilala ko na siya agad. That's how she's transparent to me but not others. Kung lalaki lang siya, nafall na ko totally sa kanya.

Bakit hindi pa ba?

I sighed when we reached her unit. "Hey. . . may problema ba?" hinawakan niya ko sa balikat at hinarap sa kanya.

"Bakit kayo nagbreak ni Audrey?" tanong ko, matagal ko ng gustong itanong yun sa kanya, pero wala akong karapatan. I cannot consider us friends to ask personal question, pero gusto ko na talagang malaman.

"Audrey? How did you know her?" takang tanong niya, si Carol lang kase ang kilala niya tru me. Hindi pa siya nameet ng mga kaibigan ko. Dahil hindi ko alam paano sasabihin at ihaharap siya kay Audrey.

As if naman na problema sa kanila if you are friends with her. Kasi you want more than that. Tss.

"She's my friend."

"Really? Small world, kaya pala naandun siya sa party ni Mayn. Anong gusto mong food, padeliver tayo?"

"D stop changing the topic. D-do you still l-love her? Kase siya oo, she wants you back- - - . . ."

"Mads, she was my ex in highschool. Ang tagal na nun, she wants me back? Really? I remember she cheated on me with a guy. But everything about her, hindi ko na matandaan."

"Tss. That's how  player you are?" siring ko sa kanya, "nakailang girlfriends ka ba?"

Shit, napaka babaero talaga!

"Hahahaha. Why do you ask?" umupo siya at tinawanan lang ako!

"Tss. Para masabihan ko yung kaibigan ko. Habol pa ng habol sa yo eh papaiyakin mo lang naman ulit."

"Really, yun ba talaga ang dahilan?"

Tinaasan pa niya ko ng kilay, "Malamang! Ewan ko diyan kay Aud, bakit naghahabol pa sa'yo." inirapan ko siya, nahagip ng tingin ko ang mga pictures na una kong nakita ng unang punta ko doon. "Who is she?"

Natigilan siya at nawala ang mapaglarong ngiti sa labi niya. Nilapitan niya ako at kinuha ang frame na hawak ko. I don't know why my heart hurt upon seeing the way she looks the girl on the picture.

"Finally!" sabi niya ng tumunog ang doorbell. Lumapit siya doon at kinuha ang pizza saka dumiretso sa kusina.

Naiwan akong naguguluhan pero mas lamang ang nasasaktan. I never saw her looked that way to other girls, even on me. That's how special this girl is. And deep inside of me, naiinggit ako.