Crazy Love (COMPLETED)

Chapter twenty three: Gone

MADDIE

"Sis. Space out ka na naman. Ano join ka mamaya?"

Napatingin ako kay Carol, naroon na naman ang nag-aalalang tingin niya sa akin. "You saying?" tanong ko, hindi nasundan ang sinasabi niya. Binalik ko ang paningin ko sa mga folder sa harapan ko.

"Hay naku! Basta mamaya susunduin kita okay. Night's out tayo. Wag ka ng tumanggi, ang tagal na nating hindi nakakalabas."

"I have many works. Ikaw na lang."

"Sis- - - . . ."

"Lumabas ka na. Naaabala na ako." alam kong nasaktan siya sa sinabi ko but who cares. The more na i aatach mo ang sarili mo sa isang tao, the more na masasaktan ka lang.

"Ang bitch mo talaga. Hmp. Sunduin kita mamaya." inis na lumabas siya ng opisina ko at doon lang ako nakaluwag.

I pressed my intercom to talk to my secretary. "Cancel all my afternoon appointments."

"B-but Mam, we already resched three times your meeting with Ms. Alexa"

"I said all of it. Do I have to repeat? Are you fucking deaf?"

Iyon lang ang sinabi ko at pinatay na ang intercom. I got my bag at umalis doon not minding my secretary's look na parang gusto akong pigilan. Dumiretso ako sa rooftop, this has been my haven after a long time. Just the mere looking of the busy city below me. Parang ang sarap tumalon at kalimutan na lang ang lahat. I lit my cigarette and puff the smoke out if it. Lately, I've been feeling anxious na naman. Maybe because of the date today.

I raked my hair, humahaba na naman. Kailangan na ulit paputulan. Kung dati I love how my hair grew so long, ngayon lumagpas lang ng hanggang balikat, pinaputol ko na.

"Kuya." I answered my phone when I felt it vibrated.

"How are you ba- - - . . ."

"Please kuya. Stop calling me that." napapikit na sabi ko.

"Sorry. I will pick you later?"

"Wag na. I can manage."

"When you will come home?"

Tumingala ako para hindi maiyak. Sa loob ko nagmumura na ako.

"Bye Kuya. I will call you some other time." hindi ko na siya pinasalita at pinatay na ang tawag.

Bumalik ako sa opisina at tinapos ang lahat ng trabaho. Ni hindi ko namalayan ang oras kung hindi pa tumawag si Carol. I ignored her call at umalis ng opisina bago niya pa ko mapuntahan. Dumiretso ako pauwi ng condo at nilunod ang sarili sa alak.

"I miss you Pa. . . . I'm sorry. . . " hindi ko na mapigil ang hindi mapaiyak. Hinayaan kong lamunin ang buong diwa ko ng alak at hinagpis. Sakit na buong buhay kong dadalin.

"Is she gonna be okay?" rinig kong tanong ni Kuya Mayn. I don't know where I am, but base on the smell of antiseptic. Probably, I am in the hospital.

Pinilit kong dumilat at igalaw ang daliri ko.

"Oh God! She's waking up!"

"I will call the nurse."

Nanlalabo ang paningin ko, "T-tubig." paos na sabi ko, tuyong tuyo ang lalamunan. Marahan akong inangat ni Kuya Mayn at nilapit ang tubig sa bibig ko. Hinang hina ang pakiramdam ko at masakit ang buong katawan.

Napaiyak ako ng bumalik ang ala-ala kung bakit ako nandito. "K-kuya. . ."

"Sssh. . . your safe. . . no one's gonna hurt you. I promise." napahagulgol akong yumakap sa kanya. Wala ang sakit na nararanasan ko physically, kumpara sa sakit sa kaloob looban ko.