Crazy Love (COMPLETED)

Chapter twenty: Accident

MADDIE

I was crying hard while packing my things. Wala na kong pakialam kahit na anong pang isipin nila Papa. I need to go to D. I am fucking worried at hindi nakakatulong na malayo siya.

Pinahid ko ang luha sa mata ko, namamaga na iyon kaninang umaga pa ko iyak ng iyak. Matapos kong malaman na nasa ospital siya at na aksidente halos hindi na natigil ang iyak ko.

Agad akong nagpabook ng ticket to Philippines wala akong pakialam kung wala akong kilala masyado dun. Gusto kong puntahan si D.

"Baby." tawag ni Papa sa labas, binuksan ko iyon at agad yumakap sa kanya. Napaiyak na naman ako. "Hey. . . What wrong, anak?"

I keep on sobbing, naiisip ang lagay ni D. "And why are you packing? Anong problema iha?" pilit akong pinapaharap sa kanya.

"Pa. . .  s-si D. . ." umiiyak na sabi ko, hindi matuloy-tuloy ang sinasabi.

"D? Dianne? Why?" naguguluhang tanong niya. "Iha please calm down. Nag-aalala ako sa'yo."

Pinaupo niya ako at pilit pinapakalma. Wala na ko sa tamang pag-iisip, I want to see D now.

"Please calm down, anak." pilit kong kumalma, kahit mahirap. Different scenario is getting into my head. "Tell me what happen and why is D involve in it?"

"S-she got i-into accident, Pa." napaiyak na naman ako.

"Here? She is in the Philippines, iha. She is okay- - -.  . ."

"No she is not! N-naaksidente sila k-kanina, Pa! I just called her- - - . . . Papa. . ."

"Sssh. . . . It will be okay, anak. I will call her- - - . . ."

"She's not answering Pa! H-huling nakausap ko yung f-friend niya. She said D is unconcious Pa."

"Okay. Okay. Calm down anak. Why you call her? I didn't know you two are close. And why your bags are pack?"

Hindi ako nakasagot, doon lang nagsink in na hindi pa nga pala alam ni Papa ang tungkol sa amin ni D.

"P-pupunta ako ng Philippines Pa." kagat labing sabi ko, hindi makatingin.

"You what?!"

"Pa. . . ."

"No! At bakit ka pupunta doon? Anak, halos wala na tayong kamag-anak doon. Meron man nasa malayo. Ano ba tong pinagsasabi mo?"

"Pa kailangan ako ni D. Hindi ako mapapakali dito. I need to see her, please."

"Maddieson. Tell me, what is the meaning of that? Anong meron sa inyo ni Dianne?"

Hindi ako makatingin, pero wala akong choice kundi sabihin sa kanya ang totoo.

"Pa. . . D. . . D and me. . . s-she. . . she is my girlfriend."

"What?!" Hindi makapaniwalang sabi niya. Napaupo pa siya. "What the hell Maddieson!"

"Pa. . ."

"When did your sexual orientation change! I didn't know that you are into girls! And of all people, Dianne?! Oh my God." nasapo ni Papa ang noo at halatang nastress sa sinabi ko.

Agad ko siyang inalalayan. Nag-alala sa reaksyon niya. "Pa. . .  I-I'm sorry. . ."

"Maddieson. . ."

Niyakap ko siya, naiyak na naman. "I'm sorry Pa. . .  I didn't mean to keep it. N-nagustuhan ko siya, hindi ko alam p-paano at kailan. N-naramdaman ko lang."

Naramdaman ko ang pagbuntong hininga niya. But I know Papa, hindi niya ako kayang tiisin. "Anak. I am not against your sexuality if that what makes you happy. But being with D? D is a very complicated person iha. You barely know her."

Kunot noong tiningnan ko siya, "You are fond of her naman diba? I mean matagal mo na siyang client. Kuya is friend with her. And she is nice Pa. Please let her know more."

"Anak. . . ."

"Please Pa. . . she is really nice and I love her. She m-makes me happy."

"I don't know iha. This is too fast. H-how come I didn't notice it. At bakit nilihim niyo? I am disappointed anak."

"Sorry Pa. D wants us to told you but I am the one hesitating. Because I don't know if you will accept me, us."

"Anak kita. I will accept you kahit ano pa. Because you are my daughter. What's your happiness will be my happiness."

"Papa. . . " naiiyak na niyakap ko ulit si Papa. I am so lucky to have him as may father.

"Just be happy anak. Kung anong magpapasaya sayo. I love you anak. . ." naiiyak na rin na sabi ni Papa. "So you want to go to Philippines?" tiningala ko siya at tumango. Kita ang pag-aalala pa rin sa kanya. "Okay. I will contact your Tito Carlos close friend there. Papayag ako kung kasama mo siya okay."

Nakangiti akong tumango, "Thank you Pa. . ."

"Tell D, I will talk to her once you both cameback. Hindi pa siya absuelto sa akin."

Nginitian ko siya, I know that Papa was just teasing me. Matapos nun ay pinag ayos niya na ako at tinawagan ang kakilala niya sa Pinas. I tried to call D but still no one answering. Hanggang sa maihatid na ko ni Papa sa airport at makasakay ako sa eroplano ay hindi pa rin siya sumasagot. Kaya naman mas hindi ako mapakali.

Halos hindi ako natulog sa haba ng byahe. Sa tuwing pinipikit ko ang mata ko, iba-iba senaryo ang naiisip ko at lahat ng iyon ay hindi maganda. Agad kong hinanap ang taong magsusundo sa akin.

"Ms. Lee?" nilapitan ako ng isang lalaki na nasa mid 40's, pinakita ang picture ko na sa phone niya. "I'm Mr. Saavedra, Tito Lauro na lang. Caretaker ako ng Tito Carlos mo sa bahay niya dito sa Paranaque."

"Nice to meet you po. Sorry for late advise, emergency lang po kase." nilahad ko ang kamay ko.

"Okay lang iha. Halika at ihahatid kita sa bahay ng makapahinga ka na."

"Ahm. Malayo po ba ang Tagaytay?"

"Medyo iha. Saan ba sa Tagaytay?" tanong niya, I got my phone but it's already dead batt. Shit.

"Sige po sa bahay muna tayo. Salamat po." gabi na kaya hindi ko masyadong kita ang nadadaanan namin ng bumabyahe na kami.

I've been here nung buhay pa si Mama. But I'm still young that time. Kaya marunong rin kaming magtagalog. Sa bahay pure tagalog kami ayaw ni Mama ng hindi kami nagtatagalog especially when she's around.

Agad akong nagpahatid sa kwarto when we arrive. Sinaksak ko rin ang phone ko at agad tinawagan si Papa to tell my safe arrival. Sunod kong tinawagan si D.

"Hello?" I was stunned, babae ang sumagot. I even look the screen baka kase I dialed a wrong number. "Hello?"

"H-hi. . . Ahm who is this?" tanong ko, babae rin ang sumagot dati I remember her voice and her name is G.

"Hi. This is Em, friend of D. Who is this?"

Natigilan ako, Em?

"Can I speak to her?"

"She still sleeping. Who is this?"

Napataas ang kilay ko way ng pagtatanong niya. "Can I know which hospital she is?"

"We are at Tagaytay Medical Hospital. Care to tell me who are you? I've been asking three times. So that I can tell her."

Woah. Tss.

"No need. I will tell her myself. Stop asking if I didn't asnwered your question. It's D I'm calling not you. And you know it's rude to answer someone's phone without their permission. Tss."

I hanged up bago pa siya makasagot. Nakakabwisit siya. Wag ako ang tarayan niya. I am bitchier if the one talking is also a bitch.

That Em is getting on my nerves.