Chapter twenty one: Visit

809 44 0
                                    


MADDIE

Nagmamadaling tinungo ko ang information desk pagkarating ko ng hospital. I can't still get a hold on D, na mas nakakapag paalala sa akin.

Mabuti at mabait si Tito Lauro hinatid niya ako dito. Medyo malayo nga from Manila plus the never ending traffic. Gustong gusto ko ng makita si D. Lalo pa at hindi maalis sa isip ko si Emerald. Who the fuck is she?

I almost run to the room where the nurse told me so. Naiinip na agad makapunta at makita siya. I checked the names in front of the door bago pumasok.

"D!" I saw her laying on the bed with cast on her arm and legs. Nanubig agad ang mata ko at mabilis na lumapit sa kanya.

"M-maddie?!" gulat na gulat na sabi niya ng makalapit ako. I can't hug her kahit gusto ko, natatakot na baka masaktan siya. "W-what the. . . . H-how. . . ."

"Are you okay? Oh my God." hindi ko malaman san ko siya hahawakan.

"Hey. .  .  baby, relax please. . .  " alo niya sa akin because I am starting to freak out!

Seeing her in this state is making me nervous big time. Napaupo ako sa tabi niya, pilit siya umusog at bumangon. She has some scratches on her forehead and cheek but still pretty as ever.

"What happen?" tanong ko ng medyo kalmado na. "You didn't answer any of my call. You didn't even bother to call me." nanunumbat na sabi ko.

"Sorry. . ." she held my hand and pull me closer to her giving me a hug. "Don't cry please. . ."

Umayos ako ng upo, hindi maampat ang luha. Ang lakas pa rin ng kabog ng puso ko.

"So you're Maddieson?" napalingon kami sa nagsalita, may kasama pala kami, hindi ko napansin. "I'm G by the way. We talk the other day. Sorry, D hindi ko nasabi sa'yo."

"Tss." siring ni D sa kanya saka bumaling sa akin. "Sorry, kakagising gising ko lang rin. Don't worry too much baby. Paano mo nalaman dito?"

"Papa's friend help me. Long story, okay ka na ba?" tumingin ako kay G. "Hi, nice to meet you." nakangiting sabi ko, nilahad ko pa ang kamay ko.

"Subukan mo G sumbong kita kay Ate. Tss." sabi ni D ng tumayo si G para abutin ang kamay ko.

"Hahahaha. Possessive much? Hindi ka ganito kay E-  - - . . ."

"Shut up." putol niya sa sasabihin ni G. "Kailan ka dumating?"

"Yesterday. Anong sabi ng doctor? Okay ka ba talaga? May masakit ba sa'yo?"

"Puso niya. Hahahaha."

"Fuck you G!"

Kunot noong napatingin ako sa kanila. "Is your heart okay?"

"Don't mind her. She is a lunatic. Saan ka tumutuloy?"

"I book in a hotel, I will just contact Tito Lauro once we go back if your already okay. Do you want something to eat?" inayos ko ang bed niya at damit. I check her cast and everything about her. I miss her so much, shit.

"Ako na bibili ng food. Maiwan ko muna kayo." prisinta ni G, she slowly get up and put herself on a wheelchair.

"Are you sure G?" tanong ni D, tumango siya. Tumayo para mabuksan ang pinto.

"Thanks. Take care of her." bulong niya pa, nginitian ko lang siya saka bumaling kay D.

"Come here, baby." parang bata na inaangat niya ang isang kamay. Niyakap niya ako agad, naglalambing na tinukod ang baba sa balikat ko. "Sorry for making you worry."

Crazy Love (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon