Crazy Love (COMPLETED)

Chapter twenty five: Blame

MADDIE

I keep on crying as I look at Papa's grave. Hindi maampat ang luha ko kahit na anong gawin kong pigil. Halos hindi na ko makahinga sa labis na sakit na nararamdaman ko. I've never been cry this hard and felt this pain na gusto ko na lang mamatay na talaga. I wanted to try and kill myself but everytime, Kuya Mark's words cross my mind. At ayoko ng dagdagan ang sakit na nadulot ko sa kanila.

"Papa I miss you. . . Are you okay there? I'm sure you are, nawala na ang sakit mo sa ulo." natatawang sabi ko, I pick the dry leaves around his grave and replace the flower with fresh one. I lit candles, not minding the air blowing on it. "I want to see you but kuyas don't want me too. I wanted to be there where you are Papa. I-ikaw lang ang nakakaintindi sa akin. I-it's fucking hurt, Pa. . ." I can't hold back my tears. It keeps on pouring like a rain on my face.

Sabi nila, forgive and forget. Move forward and be better you to slam it on the faces hurted you so bad. Madali lang sabihin, pero napakahirap gawin. Dalawang taon ko ng niloloko ang sarili ko na kaya ko. Na makakaya ko. Pero hindi. I am a coward on my own fear. I wanted revenge, pero para saan? Mababalik ba niyon ang buhay ni Papa? Mawawala ba niyon ang sakit na dinulot sa akin ng nakaraan?

Physically and emotionally, I am drained. Gusto ko ng sumuko. Pagod ng lumaban. Lalo na sa gabi-gabing pinapaalala sa kin ang kahayupang naranasan ko sa kulungan.

"T-those nightmares still keep on h-hunting me Pa. . . I want them t-to stop. . . Please me Pa. . ."

Inabot akong buong maghapon doon. Ni hindi ko namalayan na gabi na pala, kundi pa dumilim ang paligid ko. Tumayo ako at pinagpag ang damit ko.

"I love you Pa."

I walk to my car and drive back to my unit. Ibanato ko lang ang bag ko saka inopen ang phone ko. Sunod-sunod na tumunog iyon pero hinayaan ko lang. Dumiretso ako sa banyo at nagpakalunod sa malamig na tubig. I want to feel nothing. I want to be numb in all this shits that I've been going through.

Pinuno ko ng tubig ang tub and soaked on it not minding the cold. Hinayaan kong tumulo ang tubig, I close my eyes and let my mind submerge into the wanders together with my body into the wa

I was crying hard, again. Kahit ata nailuha ko na ang lahat ng tubig sa katawan ko, hindi maubos-ubos ang luha ko sa tuwing gigising ako.

"B-bakit si Papa pa?"

"Baby, Papa will not like see you like this." hinawakan ni Kuya Mark ang kamay ko at panay ang alo sa akin.

"K-kuya. . . I-I'm sorry. . ." mugtong-mugto na ang mata ko at paos na paos na rin ang boses ko kakaiyak.

But still, I can't help it.

"Stop blaming yourself. You have suffered enough. Wala kang kasalanan- - - . . ."

"No Kuya! K-kung hindi sana ako nagpasaway, h-hindi aabot sa. . . s-sa ganito. . . b-buhay pa sana si P-papa. . ."

"Hindi ikaw ang pumatay kay Papa. We didn't know also that he has heart problem. Itinago niya sa atin." Kuya cupped my face and force to meet his glance. "Maddie, for Papa, be strong. K-kakayanin 'to please. . . . h-hindi namin kakayanin ng Kuya Mayn mo kapag n-nawala ka rin sa amin." I rarely see Kuya Mark that helpless and crying. Sa aming tatlo, siya ang fighter.

"K-kuya. . . ."

Pinunasan niya ang pisngi kong puno ng luha. Mariin niya kong hinalikan sa noo at mahigpit na niyakap.

"P-please, Maddie. . . be strong and keep fighting." lumabas siya ng tumunog ang telepono niya.

Nang maiwan ako sa loob ay nilukob na naman ako ng nakakalunod na lungkot at sakit. Kinuha ko ang phone ko at pikit matang diniyal ang number ni D. I don't know what's gotten in me na sa kabila ng lahat ng dinanas ko, eto ako siya pa rin ang nais makasama. Baka sakali na sa kabila ng kamiserablehan ko na 'to, sagipin niya ako.

"Hello?" I fucking miss her voice. Kagat labing, napaiyak ako ng marinig ko ang boses niya. "Hello? Tss."

"D. . ." paos na sabi ko, I know with that temper of her, she will cut off my call.

"Who's this?" gusto kong matawa, ang dali niya kong makalimutan.

"It's three months D at ganun mo na ko nakalimutan." puno ng pait na sabi ko. "I n-need you. . . . p-please D. . ."

"M-maddieson. . ."

"I n-need you b-baby. . . p-please come to me. . ." pakiusap ko sa kanya, babang baba na ang sarili at wala ng tinira pa. I really just need her to keep my sanity dahil malapit na akong bumigay.

"I. . . I c-can't M-maddie- - - . . . ."

Napahagulgol ako sa sinabi niya at pinatay na ang tawag ko. Ang sakit-sakit. Gusto ko na lang mamatay at mawala na ang sakit na 'to.

I want all these pain to go away.

"Maddie!" napaubo ako ng sunod-sunod ng bumalik ang malay ko. "Tang ina. What the fuck are you trying to do! Damn it!"

I cried when I saw Kuya Mayn, he is also crying while hugging me.

"Just what the fucking hell Maddieson! Sinabi ko na sa'yo stop doing this! Maawa ka naman sa amin ni Kuya!" he raked his wet hair frustratedly.

Yakap niya pa rin ako habang patuloy siyang umiiyak. I can feel in her body how angry and pity he is to me.

"I-I'm sorry Kuya. . . ." wala akong masabi kundi iyon, "N-napapagod na ko. . . I. . . I w-want to see P-papa. . . A-ang sakit-sakit K-kuya. . ."

"You think Papa is happy?! Nakikita kang ganyan kamiserable?! Two years, Maddie! Fucking two years! Accept it kahit na sobrang hirap pa rin! Isipin mo naman kami ni Kuya!" hindi ako makakibo at patuloy lang sa pag iyak. "J-just. . . p-please baby alam kong mahirap. At sobrang s-sakit sa amin ni Kuya na nahihirapan ka. W-we're more than willing to help y-you. But please, help yourself too."

Iniwan niya ako at kumuha ng tuwalya para balutin ako. Magdamag akong binantayan ni Kuya Mayn, takot sa maaaring gawin ko. Everything he said too me is like a big slap on my face. Pero hindi ko alam kung bakit hindi ko magawa na hindi maging miserable. Hindi ko magawa na hindi sisihin ang sarili ko sa lahat ng nangyari lalo na ang pagkawala ni Papa. Hindi mawala ang mga sugat at pilat ng kahapon na nakamarka na sa buong pagkatao ko. Mas lalong hindi ko na magawang mahalin ang sarili ko katulad ng dati.

Dala ng pagod at pag-iisip ay nakatulog ako. Hindi ko alam ilang oras iyon pero nagising ako sa mariing boses ni Kuya Mayn.

"Fucking go to hell. Don't dare came near to my sister, ako mismo ang papatay sa'yo." sinilip ko siya sa awang ng pintuan, nakatalikod man, mariin ang pagkakahawak niya sa phone niya at halata ang galit sa boses. "Fucking try me D, I will move heaven and earth to protect my sister from you."

D?

Dianne?