Δεν είμαι παράξενη....απλά ξεχωριστή.

19ο κεφάλαιο

Βρισκόμαστε στην κουζίνα και τρώμε πρωινό. Μέχρι που την ησυχία σπάει η φωνή του Άλεξ.

Α: Λοιπόν όμορφη, τι θες να κάνουμε σήμερα που είναι και τα γέννεθλια σου;
Ν: Ε. Τίποτα; λέω και γελάω νευρικά.
Α: Τίποτα; Α όχι μικρή δεν κατάλαβες. Σήμερα θα βγούμε.
Ν: Τι θα κάνουμε?!
Α: Θα βγούμε και δεν δέχομαι κουβέντα. Είναι ξεχωριστή μέρα σήμερα. Όχι μόνο είναι τα γέννεθλια σου αλλά ενηλικιώθηκες κιόλας. Πρέπει να το γιορτάσουμε τέλος.

Τον κοιτάζω τρομοκρατημένη

Ν: Και που θα πάμε δηλαδή; λέω διστακτικά .
Α: Υπάρχει ένα club μισή ώρα από εδώ που είναι τέλειο για τέτοιες περιπτώσεις .
Ν: Club; λέει και γελάω.
Α: Ναι γιατί γελας;
Ν: Μπορεί να σου φανεί χαζό. Μα. Δεν έχω πάει ποτέ..
Α: ΤΙ?!

Αρχίζει να κοπανιέται στα γέλια και τότε τον σπρώχνω ελαφρά για να σκάσει.

Α: Πώς γίνεται αυτό; λέει γελώντας.
Ν: Ε ποτέ δεν ήμουν από τα κορίτσια που πήγαινε σε τέτοια μέρη. Προτιμούσα να μείνω σπίτι και να διαβάζω βιβλία.
Α: Χμ, μάλιστα. Λέει σκεπτικός.
Ν: Εκτός αυτού, δεν έχω και τι να βάλω. Τα ρούχα μου είναι τζιν και φούτερ.
Α: Ούτε ένα φορεματάκι δεν έχεις βρε Νεφέλη μου;
Ν: Δεν έχω ιδέα. Μπορεί να έχω πετάξει τυχαία κανένα μέσα στην βαλίτσα μου. Λέω αδιάφορα.
Α: Τέλεια. Άντε πήγαινε ψάξε και έλα να μου πεις. Λέει και με κοιτάει με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Ν: Ερε που έμπλεξα, λέω και σηκώνομαι.

Καθώς φεύγω με βαράει στον πισινό και λέει

Α: Έλα δεν θέλω γκρίνιες.
Ν: Καλαα. Και κοντά τα ξερά σου.
Α: Δεν νομίζω να σε ενόχλησαν χθες το βράδυ, μου λέει και μου κλείνει το μάτι.

Ρολάρω τα μάτια μου και κατευθύνομαι προς την βαλίτσα μου.

Ν: Άντε να δω τι σκατα έχω εδώ μέσα τώρα,

λέω και αδειάζω όλα μου τα ρούχα στο κρεβάτι.

Μετά από ώρα που ψάχνω ανάμεσα στα ρούχα βρίσκω ένα φόρεμα. Μου φαίνεται αρκετά....μικροσκοπικό. Μα δεν έχω άλλο οπότε θα βάλω αυτό. Είμαι σίγουρη πως μόλις το δει ο Αλεξ θα τρελαθεί. Όλα τα αγόρια λιγούρια είναι εξάλλου.
Μετά από λίγο έρχεται στο δωμάτιο καιγω κρύβω το φόρεμα πίσω από την πλάτη μου.

Α: Επ, τι κρύβεις εκεί;

λέει καθώς δεν ήμουν καθόλου διακριτική .

Ν: Θα δεις το βράδυ, του λέω και του κλείνω το μάτι
Α: Μμ, μ'αρέσουν οι εκπλήξεις.

Λέει και το βλέμμα του έχει μετατραπεί σε πονηρό.

Ν: Εσύ τι θα βάλεις; Ρωτάω με απορία.
Α: Θα δεις το βράδυ, λέει και μιμείται την φωνή μου.
Ν: Ρε αι χεσου, του λέω και του πετάω ένα από τα φούτερ μου.

Το πιάνει μόλις προσγειωθεί στο πρόσωπό του.

Α: Μυρίζει το άρωμα σου.

Λέει καθώς φαίνεται να παίρνει τζούρες από το άρωμα μου.

Α: Μπορώ να το κρατήσω;

λέει και φαίνεται αρκετά σοβαρός και με φρικάρει λίγο.

Ν: Μόνο αν μπορώ να κρατήσω καιγω την μπλούζα σου.

Του λέω και του δείχνω αυτή που φοράω.

Α: Έκλεισε. Λέει και μου χαμογελάει.

Πάει να φύγει από το δωμάτιο. Μα η φωνή μου τον σταματάει.

Ν: Ε που πας;
Α: Να βρω τι θα φορέσω μικρή.
Ν: Μάλιστα. Άντε πήγαινε.

Του λέω και γυρίζω στο να τακτοποιώ τα ρούχα που έχω σκορπίσει από εδώ και από κει.
Ξαφνικά όμως νιώθω τον Αλεξ να με τραβάει και να με φιλάει στα χείλη.

Α: Τώρα παω.

Λέει και φεύγει χωρίς να προλάβω να μιλήσω.

"Έχω αρχίσει να τον ερωτεύομαι;" λέω από μέσα μου καθώς κοιτάω το κενό.

○○○○○○○○○○○○○○○○●●●●●●●●●●●●●
Ετοιμάζονται για έξοδο για τα γέννεθλια της Νεφέλης. Άραγε θα εξελιχθούν όλα καλά;
Η Νεφέλη αναρωτιέται αν έχει αρχίσει να τον ερωτεύεται . Εσείς τι πιστεύετε;🌷