Kim Taehyung yalan söylemeyi severdi.
Psikoloğu Lalisa Manoban ise ona inanmazdı.
Bir gün Taehyung doğruyu söyleyecekti fakat Lalisa ona inanmamayı seçecekti.
Kim Taehyung | Lalisa Manoban
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bence ince düşünceli biri ve güven verici. Sana bu işi halledeceğini söylemişti ve halletti Lisa."görecekmiş gibi kafamı salladım."Ona ne kadar teşekkür etsem az. Bu kolyenin benim için önemini biliyorsun Jennie."söylediğim şeyden sonra aramızda kısa bir sessizlik oluştu."Senin için önemini o da biliyor olmalı."sırıttığınıhissediyordum.İmalı şekilde konuştuğunda gözlerimi devirdim."Benim için önemini söylemiştim zaten Jennie,meraklanma."
"Aman meraklanmıyorum.Böyle sap sap nereye kadar gideceksin bilmiyorum Lisa."
"Böyle iyiyim Jennie."hala mızmızlanarak bir şey söylerken,"Kapatıyorum"dedim. Bugün izin günümdü. Evin ihtiyacı için markete uğrayacak, kütüphaneden aldığım kitapları geri vermek için kütüphaneye gidecektim.Saçımı yukarıdan bağlayarak, altıma mavi bir kot pantolon giydim.Üstüme sade beyaz bir tişört giyerek,telefonumu arka cebime koydum.Havagüzeldi,bu yüzden arabayla çıkmak yerine yürümeyi tercih ettim. Evin kapısını üç kere kilitleyerek merdivenlerden indim.Aldığım bez torbanın içine değiştirmek istediğim kitapları koymuştum.Elim dolu yürümek istemediğim için önce kütüphaneye gitmeye karar verdim.Evime yakın olması benim için büyük avantajdı.
Her zamanki yerinde duran görevli kıza kitapları uzattım."Yeni kitap alacak mısın?"benden bir,en fazla iki yaş küçük duruyordu.Kafamı iki yana salladım."Şimdilik almayacağım.Süresi gecikmeden bunları bırakayım dedim."güldüğünde,"Kolay gelsin."diyerek kütüphaneden geri çıktım.
Yol üzerindeki markete uğradığımda evde nelerin eksik olduğunu kafamdan geçirdim.Liste yapmayı sevmiyordum, onun yerine önüme çıkan şeyleri almak hoşuma gidiyordu. Market arabasına ihtiyacım olan şeyleri koyarken,telefonumun çalmasıyla arka cebimden çıkararak arayana baktım.
Taehyung?
İki gün önce, yani bana kolyeyi verdiği günden beri hiç görüşmemiştik.Görüşmemize gerek olmadığını biliyordum ama şimdi birden araması, şaşırmama neden olmuştu."Alo?"
"Lisa?"bana eskisi gibi ciddi şekilde hitap etmek yerine adımla hitap etmesi hoşuma gidiyordu."Taehyung?"
"Müsait misin?"elimdeki ramen paketini arabaya koyarken,neden böyle bir şey sorduğunu düşündüm."Marketteyim,bir sorun mu var?"
"Evine yakın mı?Bende oralardayım."merakla konuştum."Taehyung sorun ne?"oflama sesini duyduğumda kaşlarım çatık onu dinliyordum."Gelince anlatacağım,konum atabilir misin?"
