Bölüm 11

515 52 3
                                    

İçimde fazla güvensizlik duygusu vardı. Onu affetmemem gerekirken affetmiştim. İnsan sevdiğini affetmek ister, ona inanmak ister.
Zaman geçtikçe çok tartışmalar çok ayrılıklar yaşıyorduk. Bu böyle gidiyordu.
Bazen yalnız uyumaya korktuğumdan onunla birlikte uyurduk.
Ve hayatım boyunca asla biriyle uyuyamamıştım. En gıcık olduğum şeylerden biriydi. Ama Pelinle uyuyorduk.
Yeni oda arkadaşlarımız olmuştu. Güzeldi her şey. İkimizde 11. sınıftık, sayısal bölümünü seçmiştik.
Sayısal bölümüne sadece matematiği sevdiğim, tarihi sevmediğim için gitmek istemiştim. Ben A şubesindeydim Pelin B şubesindeydi. Zaten iki sayısal sınıf vardı. Benimki okulun en iyi sınıfıydı. Bana göre değildi, herkes sürekli ders çalışıyordu.
Yine bir teneffüs tuvalete gittim. Çıkıp ellerimi yıkarken Bilgenin ismini duymuştum. Tekrar tekrar o kızdan bahsediyorlardı. Okulda nereye girip çıksam, her yerde Bilge ismini duymaya başlamıştım.
Allah'ım kimdi bu Bilge?
Hiç bir zaman Bilge için söyledikleri güzel şeyler değildi. Biri birine anlatırken -ohaaa orospu- gibi tepkileri çok duymuştum. İnsanlar neden kendi gözleriyle görmeden yargılıyorlardı ki?
O kadar olumsuz eleştiriler duymaya başlamıştım ki, Bilgeyi tanımadan duramazdım. Evet o arabaya bindiği gün çok havalı görünüyordu ama, havalı olmak onu orospu yapmazdı.
Magazin dergisi gibi olan okulun manşetlerinde hep o kız vardı. 10. sınıfta arabaya binmesinden sonra onu hiç görmemiştim ya da dikkatimi çekmemişti.
Bilge Pelinin sınıfındaydı. Artık yavaş yavaş tanımaya başladım.
Bilge kim miydi?
Herkesin ağzında orospu olan bir kızdı.
Ben öyle duymuştum. Hatta tüm okul onu bu şekilde tanıyordu. Orospu(!) olarak. İnsanların dilinden hiç düşmemeye başlamıştı. Artık o kadar sıkılmıştım ki. Bir insan sevgilisiyle öpüştüğü için orospu olmazdı. Ki hiç birimiz böyle bir şey yaptığını bile görmemiştik.
İnsanlar çok iğrençti. Bilip bilmeden yargılarlardı.
Bana gelip anlattıkları zaman tepki göstermedim hiç. Yapma olasılığı vardı belki ama, yapmama olasılığıda vardı. Belki yapmıştı, belki yapmamıştı. Bu bizi ilgilendirir miydi ki?
Görmediğim bir şey hakkında yorum yapamazdım. Sustum bende hep.
Bilgeyle bir samimiyetimiz yoktu. Havalı, benim gibilerle işi olmayan bir kız gibi duruyordu. Ama hiç bir zaman iğrenç olduğunu düşünmedim.
Onu tanımak, onunla arkadaş olmak isterdim.
Sevgilim olan Pelin hiç bir şey yapmama izin vermezdi. Artık Bilgeyle bir şekilde çok çok sıradan arkadaş olmuştuk. En azından ismimi biliyordu. Aramızdaki samimiyet sadece karşılaşınca -naber- den ibaretti. Başkada bir şey yoktu. Nedense herkesin anlattığı gibi biri olduğunu düşünmüyordum.
O beni uzaktan tanıyor, ben onu uzaktan tanıyordum.
Pekte umrumda değildi açıkçası...

Ihımm ıhımmm şu yıldıza bi tıklasanız :) Hatırlatmak istedim. Değerlisinizzz♡

LOVEisLOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin