Bölüm 19

398 47 1
                                    

Onu böyle uzaktan sevişimin, 5. ayıydı. Aramızdaki mesafe 1760 kilometreydi. Nasıl olurda okulda görmemiştim onu aklım almıyor. Bu mükemmelliği nasıl başta farketmemiştim bilmiyorum.
Sonunda olduğum şehre gelecekti. Çok heyecanlıydım, onunla buluşacaktık. Yaz tatilinde üç defa gitmiştim okuduğum ilçeye. O zamanlarda da buluşmuştuk, ama sıradan arkadaş olduğumuz için, çok normal buluşmalardı.
Şimdi ise ona aşıktım. Ve aşık olduğum insanla ilk buluşmamdı.

O gece heyecandan uyuyamamıştım.
8'e alarm kurmuştum. Çalar çalmaz hemen kalkıp, hazırlanıp çıkıverdim evden.
Elimde buluşana kadar her gün çizeceğime söz verdiğim papatyalar vardı. Tam 23 tane.
Nihayet gitmem gereken yerin servisine binmiştim. İçimde gram korku yoktu. Dünya yansın umrumda değildi. Sonuçta onu görecektim. Kuralsız'ı.
Otogarda inip beklemeye başladım. Hava hafif soğuk, yerler karlıydı. Ama güneş beni yalnız bırakmak istemiyormuşçasına, gösteriyordu kendini.

-geldim bile- mesajını aldıktan sonra kafamı kaldırdım. Hiç zaman kaybetmeden koşup sarılmak istesemde, bir an öylece servisten inişini izledim. Beni görmeden ilerlemeye devam etti. Cebinden telefonu çıkarttı, sanırım bana yazacaktı. Yazmasına izin vermeden hızlı adımlarla ilerleyip, arkasından sarılmıştım. Hafif irkilmiş ama gülmüştü. Bana dönmesine izin verip geri çekildim, bana döndü, sarıldık sonra. Sadece gözlerimi kapatmıştım. Anlık dünyadan çıkmış, sanki uzay boşluğunda serbest kalmıştım.
-allah'ım nolur şuan öleyim- demiştim kendi kendime. Ayaklarım yerden kesilmiş, kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Vücudumun her yerini sarmaşıklar sarıyordu sanki. Öyle güzel sarılmıştık ki, içimdeki boşluk dolmuştu.
Uzun ve müthiş sarılmadan sonra yere bakmıştım. Yüzüne bakamamıştım. Yine utanmıştım.
-iyi misin?- dedi Kuralsız.
Gözlerimi kaçırarak yüzüne bakıp
-iyiyim- diyebilmiştim. -e hadi o zaman gidelim- diyince yürümeye başlamıştık. İçimdeki kelebekler kıpır kıpırdı. Fazla heyecanlıydım. Ve sonsuz mutlu.
Şuan hayatımı oluşturan kız yanımdaydı.
Şuan beni çekip alan kız yanımdaydı.
Şuan uğruna öleceğim kız yanımdaydı.
Şuan aşık olduğum kız yanımdaydı.

Her şeyi geride bırakmış an'ı yaşıyordum. Kuralsızla, Kuralsız olmayı yaşıyordum.
Kalabalık dolmuşta tutacak yerim yokken, -bana tutun- demişti. Bir insanın ağzından çıkan kelimeye bile aşık olunuyormuş.
Kafamı köprücüğüne almış, bir eliyle demiri tutmuş, bir eliyle yanağımı okşuyor, sıkıyordu.
Sesim çıkmıyordu, nasıl güzel bir an ama. Gözlerimi kapatmış, açmaktan korkuyordum. Yol bitmesin, hep böyle kalalım istiyordum.
Kalbinin ritmini hissediyordum.
Verdiği nefes tenime çarpıyordu, çarptığı yeri, ısıtıyordu.
Elinin sıcaklığı, yanağıma her değdiğinde, tüm vücudum ısınıyordu.
Hafif açık camdan gelen rüzgarla hareket eden saç telleri, yüzümü turluyordu.
Kokusu, nefesi, bedeni... O her şeyiyle yanımdaydı.
Yanımdaydı hala özlüyordum.

-müsait bir yer- demeye utanan kız, bu sefer herkesin önünde, sevdiği insanın köprücüğüne kafasını koymuş, gözlerini kapatmıştı.

Öyle mutlu öyle huzurluydum ki,
İlk defa böyle olmuştum.
Çünkü ben ilk defa aşık olmuştum.

Ihımm ıhımmm şu yıldıza bi tıklasanız :) Hatırlatmak istedim. Değerlisinizzz♡

LOVEisLOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin