Bölüm 47

298 30 12
                                    

Melis:

Dudağımı öpen Yareni itip, yanağına sert bir tokat geçirdim.

"Ayrıldım senden. Ne hakla öpersin?!"
"Daha düne kadar öpmüyor muydun?"
"Geçmişte kaldı. Bir daha sakın böyle bir şey yapma Yaren. Sakın!"

Elini yanağıma koyup, biraz yaklaştı.

"Neyin var Melis? Ben seni seviyorum. Sende beni seviyorsun biliyorum. Bize bunu yapma."

Yanağımdaki elini indirip, gözlerine baktım.

"Seni sevmiyorum Yaren. Seni sevmiyorum. Nasıl bir pislik olduğunu yüzüne vurmadan, defol git burdan."

Gözlerinden ateş püskürüyordu. Yerden çantasını aldı. Kapıya kadar yürüdükten sonra durup bana döndü. Bende karşımdaki duvara bakıyordum.

"Sen benimsin! Benden ayrılmana neden olan her neyse, onu öğrenip icabına bakıcam"

Aniden kafamı ona çevirip, üzerine yürüdüm. Hızla yakasından tutup duvara yapıştırdım.

"Naparsın lan?! Naparsın?!!!!"
"Bu bir insansa eğer, gerekirse öldürürüm."

Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Yakasını daha çok sıkıp, duvara bastırdım.

"Elimden bir kaza çıkmadan, defol git burdan."

Sonrada tutup, odadan fırlattım.

Sinirden elim ayağım titriyordu.
Denizle bir şeyler yapacaktık birde. Salak Yaren yüzünden unutmuşum ya.

Elime telefonu aldım. Deniz aramıştı. Ben aradım bu sefer. Ulaşılmıyordu.
Ulaşılmaz tabi aptal Melis.
Kıza hem teklif sun, hemde aradığında açma. Aferin.

Kendime söve söve aşağıya indim.

"Cansu abla atıştırmalık yemek var mı ya? Acıktım ben."
"Atıştırmalık bir şey yok amaaaa" diyip buz dolabından bir tabak çıkardı.
"Çok sevdiğin bir şey var" dedikten sonrada tabağı masaya koydu.

"Yaaa sarmaaaaa."

Kalkıp Cansu ablanın yanağına koca bir öpücük bıraktım.

"Sen mükemmel bir şeysin yaa"

Tekrar oturup sarmaları öküz gibi gömmeye başladım.

"Yavaş ye deli kız. Boğulacaksın" diyen Cansu ablayı bile takmadan yemeye devam ettim.

"Heh Melis bu arada, Deniz geldi."

Sarmaları yemeyi bırakıp Cansu ablaya döndüm.

"Ne zaman?"
"Bir yarım saat önce. Odana çıkmasını söyledim. Çıktığı gibi indi. Arkasından seslendim ama dinlemedi. Birdee-"

Ayağa kalkıp kolunu tuttum.

"Birdee?"
"Birde ağlıyordu sanırım"

Hassiktirrr. Yaren. Yareni görmüş. Öpüşmemizi...
Allah kahretsin yaaaa. Hızla ceketimi alıp evden çıktım. Arabaya binip, Denizin evine sürdüm.

LOVEisLOVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin