ᵍᵃʳᵈᵉᶰᶤᵃ//ʲᵘᶰᵍᵏᵒᵒᵏ⁺ᵗᶻᵘʸᵘ

|16|

Gözlerim yavaş yavaş açılırken gülüşme sesleri beynimde yankılanıyordu. Hala uykunun etkisindeyken ayağa kalktığımda odada kimsenin olmadığını farkettim. Hemen üstümü değiştirdikten sonra odadan çıktım ve alt kata indim.

Fazla uyuduğum için gözlerim sulanıyordu. Bulanık gördüğüm odada herkes oturmuş sohbet ediyordu. Gözlerimi ovaladıktan sonra onlara tekrar baktım.

Kahvaltı yapıyorlardı. İlk defa bensiz bir yemek hazırlanmıştı.

Şoku hala atlatamadan onların yanına oturduğumda Yiren'in sesi gelmişti.

Y: Abla sen ne yemek istersin?

Kafamı kaldırıp karşımda çayla duran Yiren'e baktım.

Tz: Bunları sen mi hazırladın?

Hj: Senden daha becerikli.

Hyunjin arkasına yaslanıp ellerini birbirine bağladığında göz devirmiştim.

Tz: Bir daha mochi tatlısı yapmamı istediğinde sadece Yeji'ye yapacağım.

Yeji ayağa kalkıp zıplarken Hyunjin hiç istifini bozmamıştı.

Hj: Bana Yiren yapar.

Hyunjin'e baktığımda salak gibi sırıtıyordu.

Y: Ben Mochi tatlısı ne bilmiyorum?

Hyunjin Yiren'e hayal kırıklığıyla bakarken yüzümde muhteşem bir gülümseme oluşmuştu.

Bc: Mochiyi bir kenara bırakın ve beni dinleyin.

Hyunjin hala bana laf yetiştirirken onu duymamazlıktan gelip Bangchan'a dönmüştüm. Bangchan gayet ciddi ve biraz telaşlı tavırla parmaklarını çıtlatıyordu.

Bc: Soare grubunun bize saldırması yakın. Yiren'i geri almak isteyeceklerdir.

Y: Sanmam.

Hepimiz aynı anda Yiren'e bakmıştık. Dudaklarını büzüp yere tavana baktı ve bir şeyler hesaplamaya başladı. Tekrardan bize baktığında hepimiz diyeceği şeyi bekliyorduk.

Y: Bugün İmparatorluğa saldıracaklar.

Cy: N-ne?

Chaeyoung hemen ayağa kalkmıştı.

Cy: Olamaz...Chan hemen hazırlıklara başlayalım.

Chaeyoung merdivenlere doğru koşarken Bangchan onu durdurmuştu.

Bc: Saçmalama! hazır değiliz hiçbirimiz.

Cy: Ama impara-

Bc: Burda canımız söz konusu. Yeterince iyi değiliz anlasana!

Jk: Yeterince iyiyiz. Tzuyu hariç.

Jungkook'un bana laf sokmasıyla gözlerim dolmuştu. Neden bu kadar çabuk alınıyorum ki?

Tz: Ben e-elimden geleni yapıyorum!

Jk: Benim kararım Tzuyu burda kalsın. Biz gidelim. Tzuyu sadece bizi yavaşlatır. Dün olanları hatırlasanıza.

Ağzım bir karış açık onu izliyordum. Gerçekten bu kadar beceriksiz miyim ben? Jungkook gözlerini Bangchan'dan çekip bana dikmişti. Umarım gözyaşlarım dökülmüyordur.

Bc: Bu mantıklı.

Chan'ın sesi beni daha da üzmüştü.

Tz: Chan sizi yavaşlatmam. Gerçekten bir faydam olacak size. Senelerdir bu anı bekliyorum ben!

Bangchan Chaeyoung'u geride bırakıp bana doğru ilerlemişti. Saçlarını geriye doğru attırdıktan sonra derin bir nefes alıp gözlerimin içine baktı. Umarım ne kadar üzgün olduğumu anlamıştır.